<h3>下午快四點(diǎn)??了，突然萌發(fā)起想看梅花的念頭，老公很給力，開(kāi)車(chē)就走，在此必須贊??一個(gè)！??這個(gè)點(diǎn)去探梅園還真好，人不是太多，可以靜下心來(lái)去欣賞美麗嬌艷的梅花。沒(méi)有專(zhuān)業(yè)的照相機(jī)??沒(méi)有專(zhuān)業(yè)的攝影技術(shù)，就用普通手機(jī)拍下眼中張張的美景吧！</h3> <h3>風(fēng)雨送春歸，飛雪迎春到，已是懸崖百丈冰，猶有花枝俏！</h3> <h3>俏也不爭(zhēng)春，只把春來(lái)報(bào)。</h3> <h3>待到山花爛漫時(shí)，她在叢中笑。</h3> <h3>梅須遜雪三分白，雪卻輸梅一段香！</h3> <h3>無(wú)意苦爭(zhēng)春，一任群芳妒。</h3> <h3>零落成泥碾作塵，只有香如故。</h3> <h3>聞?wù)f梅花早，何如北地春。</h3> <h3>一樹(shù)寒梅白玉條，炯臨村路傍溪橋。</h3> <h3>墻角數(shù)枝梅，凌寒獨(dú)自開(kāi)。</h3> <h3>已見(jiàn)寒梅發(fā)，復(fù)聞啼鳥(niǎo)聲。</h3> <h3>君自故鄉(xiāng)來(lái)，應(yīng)知故鄉(xiāng)事。</h3> <h3>來(lái)日綺窗前，寒梅著花未。</h3> <h3>不知園里樹(shù)，若個(gè)是真梅。</h3> <h3>為憶去年梅，凌寒特地來(lái)。</h3> <h3>白石盤(pán)盤(pán)蹬，清香樹(shù)樹(shù)梅。</h3> <h3>寒梅最堪恨，常作去年花。</h3> <h3>平生本多思，況復(fù)老逢春。</h3> <h3>不教人掃石，恐損落來(lái)花。</h3> <h3>自愛(ài)新梅好，行尋一徑斜。</h3> <h3>數(shù)萼初含雪，孤標(biāo)畫(huà)本難。</h3> <h3>香中別有韻，清極不知寒。</h3> <h3>不悟風(fēng)花冷，翻令梅柳遲。</h3> <h3>羌笛梅花引，吳溪隴水情。</h3> <h3>春雪滿空來(lái)，觸處似華開(kāi)。</h3> <h3>聞道梅花坼曉風(fēng)，雪堆遍滿四山中。</h3> <h3>何方可化身千億？一樹(shù)梅花一放翁。</h3> <h3>幽谷那堪更北枝，年年自分著花遲。</h3> <h3>斬新一朵含風(fēng)露，恰似西雨待月來(lái)。</h3> <h3>高標(biāo)逸韻君知否，正是層冰積雪時(shí)。</h3> <h3>眾芳搖落獨(dú)喧妍，占盡風(fēng)情向小園。</h3> <h3>不知春色早，疑是弄珠人。</h3> <h3>不趁青梅嘗煮酒，要看細(xì)雨熟黃梅。</h3> <h3>日暮詩(shī)成天又雪，與梅并作十分香。</h3> <h3>不擬折來(lái)遮老眼，欲知春色到池塘。</h3> <h3>尋常一樣窗前月，才有梅花便不同。</h3> <h3>珍重多情關(guān)伊令，直和根撥送春來(lái)。</h3> <h3>無(wú)端卻被梅花惱，特地吹香破夢(mèng)魂。</h3> <h3>早梅發(fā)高樹(shù)，回映楚天碧。</h3> <h3>朔風(fēng)飄夜香，繁霜滋曉白。</h3> <h3>相逢莫道不相識(shí)，夏馥從來(lái)琢玉人。</h3> <h3>愿借天風(fēng)吹得遠(yuǎn)，家家門(mén)巷盡成春。</h3> <h3>盡把精花收拾去，止留骨格與人看。</h3> <h3>筆底春風(fēng)揮不盡，東涂西抹總開(kāi)花。</h3> <h3>不要人夸好顏色，只留清氣滿乾坤。</h3> <h3>忽然一夜清香發(fā)，散作乾坤萬(wàn)里春。</h3> <h3>折得疏梅香滿袖，暗喜春紅依舊。</h3> <h3>到處皆詩(shī)境，隨時(shí)有物華。</h3> <h3>應(yīng)酬都不暇，一嶺是梅花。</h3> <h3>著意尋春不肯香，香在無(wú)尋處。</h3> <h3>疏影橫斜水清淺，暗香浮動(dòng)月黃昏。</h3> <h3>送寒馀雪盡，迎歲早梅新。</h3> <h3>蜀地寒猶暖，正朝發(fā)早梅。</h3> <h3>偏驚萬(wàn)里客，已復(fù)一年來(lái)。</h3> <h3>忽見(jiàn)寒梅樹(shù)，開(kāi)花漢水濱。</h3> <h3>全欺芳蕙晚，似妒寒梅疾。</h3> <h3>春梅雜落雪，發(fā)樹(shù)幾花開(kāi)。</h3> <h3>望去茫茫香雪海，吾家山畔好題名。</h3>