<h3><font color="#010101">交柯亂葉動(dòng)無數(shù),一一皆可尋其源。</font></h3> <h3><font color="#010101">貪看翠蓋擁紅妝,不覺湖邊一夜霜。</font></h3> <h3><font color="#010101">要看凜凜霜前意,須待秋風(fēng)紛落時(shí)。</font></h3> <h3><font color="#010101">不如眼前一醉,是非憂樂兩都忘。</font></h3> <h3><font color="#010101">明朝卷地秋風(fēng)惡,但見枝頭棲殘紅。</font></h3> <h3><font color="#010101">明朝酒醒還獨(dú)來,葉落紛紛哪忍觸。</font></h3> <h3><font color="#010101">無論海角與天涯,大抵心安即是家。</font></h3> <h3><font color="#010101">樂事漸無身漸老,從今始擬負(fù)風(fēng)光。</font></h3> <h3><font color="#010101">好著丹青寫紅葉,題詩寄與有心人。</font></h3> <h3><font color="#010101">舉頭忽看不似畫,低耳靜聽疑有聲。</font></h3> <h3><font color="#010101">莊生齊物同歸一,我道同中有不同。</font></h3> <h3><font color="#010101">心未曾求過分事,身常少有不安時(shí)。</font></h3> <h3><font color="#010101">重把一尊尋舊徑,所惜光陰去似飛。</font></h3>