<p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">借莊子寓言故事,悟老聃大道哲言</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> ——題 記</b></p> <p class="ql-block"><b>【正文】</b></p><p class="ql-block">絕圣棄智,民利百倍<b style="font-size:15px;">①</b>;</p><p class="ql-block">絕仁棄義,民復(fù)孝慈②。</p><p class="ql-block">絕巧棄利,盜賊無有③。</p><p class="ql-block">此三者,以為文不足。④</p><p class="ql-block">故令有所屬⑤,見素抱樸,少私寡欲,絕學(xué)無憂<span style="font-size:15px;">⑥</span>。</p><p class="ql-block"><b>【注釋】</b></p><p class="ql-block"><b>①〔絕圣棄智,民利百倍〕</b></p><p class="ql-block"> 意思是,<span style="color:rgb(237, 35, 8);">阻絕世俗所謂“圣賢智者”的權(quán)威,拋棄世俗所謂的“聰明智巧”,就能讓民眾回歸虛靜無為的生活,得到更大的好處。</span>(“<b>絕</b>”,阻斷,斷絕;“<b>圣</b>”,世俗所謂的圣賢智者;“<b>棄</b>”,丟棄,拋棄;“<b>智</b>”,破壞虛靜無為的各種智巧。<i>對(duì)本句唐玄宗李隆基釋之曰:“絕圣人言教之跡,則化</i><i style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:15px;">(“化”,變)</i><i>無為;棄</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">凡夫</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(普通人)</i><i>智詐之用,則人淳樸。淳樸則巧偽不</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">作</i><i style="font-size:15px;">(</i><i style="font-size:15px; color:rgb(22, 126, 251);">發(fā)生</i><i style="font-size:15px;">)</i><i>,無為則</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">矜徇(傲慢)</i><i>不行。</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">人抱天和,物無天</i><span style="color:rgb(22, 126, 251);">枉</span><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(人與萬物應(yīng)順應(yīng)自然規(guī)律,與大道和諧共生)</span>,<i>是有百倍之利</i>。)</p><p class="ql-block"><b>②〔絕仁棄義,民復(fù)孝慈〕</b></p><p class="ql-block"> 意思是,<span style="color:rgb(237, 35, 8);">所謂的忠孝仁義禮智信,都不是絕對(duì)的,都是有話語權(quán)的人站在他們自己的角度來定義的,難免會(huì)有主觀片面,唯有棄絕這些違背人性、產(chǎn)生虛偽的說教,拋棄這些精神枷鎖,人們才能歸回天性,遠(yuǎn)離假仁假義假慈悲</span>。(唐玄宗李隆基釋之曰:“絕<span style="color:rgb(22, 126, 251);">兼愛</span><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(儒家墨家)</span>之仁,棄<span style="color:rgb(22, 126, 251);">裁非</span><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(判斷是非)</span>之義,則人<span style="color:rgb(22, 126, 251);">復(fù)</span><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(回歸)</span>於<span style="font-size:15px;">(于)</span><span style="color:rgb(22, 126, 251);">大孝慈</span><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(天性固有之父慈子孝)</span>矣”)</p><p class="ql-block"><b>③〔絕巧棄利,盜賊無有〕</b></p><p class="ql-block">意思是,<span style="font-size:18px; color:rgb(237, 35, 8);">拋棄了功名方面的投機(jī)取巧,拋棄了自私自利的貪欲,自然就不會(huì)有盜賊作奸犯科。</span><span style="font-size:18px;">(“</span><b style="font-size:18px;">巧</b><span style="font-size:18px;">”機(jī)巧、詐取。“</span><b style="font-size:18px;">利</b><span style="font-size:18px;">”,利益。</span><i>河上公釋之曰:“‘</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">絕巧’者,詐偽亂真也;‘棄利’者,塞貪路,閉權(quán)門也”</i>。唐玄宗李隆基釋之曰:<i style="color:rgb(22, 126, 251);">“人矜偏能之巧,必有爭(zhēng)利之心。故絕巧則人不爭(zhēng),棄利則人自足,足則不為盜賊矣。</i>”</p><p class="ql-block"><b>④〔此三者,以為文不足〕</b></p><p class="ql-block">意思是,<span style="color:rgb(237, 35, 8);">“圣智”“仁義”“巧利”這三種東西,全是巧飾之辭,不足以用來治理天下,解決社會(huì)矛盾。</span>(“<b>三者</b>”,指“圣智”“仁義”“巧利”;“<b>文</b>”,文飾,巧飾;“不足”,不值得。<i>唐玄宗李隆基釋之曰:“此三者,</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">但</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(只是)</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">令</i><i style="font-size:15px;">(讓人)</i><i>絕棄,未</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">示</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(指明)</i><i>修行,故以為文不足以垂教</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(chuí jiào,包含“垂訓(xùn)”與“賜教”兩層含義,既指尊長對(duì)后輩的訓(xùn)示,也用作謙辭表達(dá)求教之意)。</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:18px;">明太祖朱元璋釋之曰:“‘三者文不足’,言人必不識(shí)其意也,故再有所屬?!?lt;/i><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:15px;">)</b></p><p class="ql-block"><b>⑤〔故令有所屬〕</b></p><p class="ql-block"> 意思是,<span style="color:rgb(237, 35, 8);">所以要正面指出,使人的認(rèn)識(shí)有所歸屬。(“</span><b>令</b>”,讓,使;“<b>屬</b>”,歸屬。宋徽宗趙佶釋之曰:“<i style="color:rgb(22, 126, 251);">先王</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(最先以道治理天下的君主)</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">以人道治天下,至</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(到了)</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">周</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(西周)</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">而彌文</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(越來越講究文飾)</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">。及其弊</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(病態(tài))</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">也,以文</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(文飾)</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">滅</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(取代)</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">質(zhì)</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(質(zhì)樸)</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">,文有余而質(zhì)不足,天下舉</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(全)</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">失其素樸之真,而日</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(一天天)</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">淪</i><i style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(沉溺)</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">于私欲之習(xí)。</i>”)</p><p class="ql-block"><b>⑥〔見素抱樸,少私寡欲。絕學(xué)無憂〕</b></p><p class="ql-block"> 意思是,<span style="color:rgb(237, 35, 8);">讓它原本重新回歸淳厚、古樸和寧靜無為,既無偏私之心,也無超出正常所需的欲望。和那些刻意追求有為的世俗之學(xué)斷絕,才能免于憂患</span>。<span style="color:rgb(1, 1, 1);">(</span>“<b>見素抱樸</b>”,是說外面單純,內(nèi)心質(zhì)樸,即用“無為”取代“有為”;“<b>見</b>”<span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(xiàn)</span>,顯現(xiàn);“<b>素</b>”,沒有染色的生絲,比喻純潔、高尚。“<b>樸”</b>,沒有加工的原木,比喻合乎自然的措施;“<b>少私寡欲</b>”,減少偏私的心思,削弱對(duì)物質(zhì)的非分欲望?!?lt;b>私”</b>,偏私,偏愛;“<b>欲</b>”,非分的欲望。“<b>絕學(xué)</b>”,<span style="color:rgb(176, 79, 187);">阻斷刻意有為的世俗學(xué)說</span>;<i>見唐玄宗李隆基釋之曰:</i><i style="color:rgb(22, 126, 251);">“絕有為之俗學(xué),則淳樸不散;少私寡欲,故無憂也”</i><i>;一說,見于清世祖福臨:“</i><i style="color:rgb(176, 79, 187);">學(xué)至于無所學(xué),乃為絕學(xué)</i><i>。</i>”)</p> <p class="ql-block">【譯文】</p><p class="ql-block"> <span style="color:rgb(176, 79, 187);">阻斷世俗中那些所謂圣賢的權(quán)威,拋卻世間那些所謂的智慧,眾民就可以得到更大的好處。拋棄虛仁假義等法則,民眾才能回歸大道中固有的子孝父慈。拋棄世俗中的機(jī)巧和厚利,盜賊自然而然就消失無蹤。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 世俗中,所謂的圣智、仁義、巧利,全都是精心巧飾過的東西,不足以拿來治理天下。 所以應(yīng)正面指出,使人的認(rèn)知有所歸屬:讓那純真質(zhì)樸的內(nèi)心顯現(xiàn)出來,削減那些偏私心思,減少那些過分的欲望。這樣 就能無憂無慮了。</span></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【心解】</b></p><p class="ql-block"> 上一章指出,無為而治的大道廢弛之后,社會(huì)上出現(xiàn)了打著忠孝仁義禮智旗號(hào),大肆鼓吹有為而治,從而導(dǎo)致社會(huì)亂象叢生。本章承接上章,提出了相應(yīng)的方略,重點(diǎn)是論述治國之道。</p><p class="ql-block"> 老子認(rèn)為,所謂圣人智者以及他們所宣揚(yáng)的仁義、巧利,無非都是擾民的行為、偽飾的謊言,都是在損害民眾的利益,都是“六親不和”“盜賊蜂起”“道德淪喪”“世風(fēng)敗壞”的根源。應(yīng)該堅(jiān)決徹底地杜絕和拋棄這些“文明”的垃圾,讓人們恢復(fù)到無知無欲、寧靜不爭(zhēng)的自然狀態(tài),那么,像“孝慈”“善良”這些原本就存在于人們天性之中的東西,自然而然就會(huì)在淳厚質(zhì)樸的人性中得到復(fù)蘇。</p><p class="ql-block"> 《莊子·駢<span style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:15px;">(pián)</span>拇》,呼應(yīng)老聃“絕圣棄智”“絕仁棄義”“絕巧棄利”的主張,旗幟鮮明地?fù)榉ァ叭柿x”,呼吁回歸“無為”“無欲”“無爭(zhēng)”的古樸虛靜之中。</p><p class="ql-block"> “ 駢拇”<span style="font-size:15px; color:rgb(176, 79, 187);">(piánmǔ)</span>,指腳的大拇指與二拇指連在一起,中間沒有縫隙的一種生理異常現(xiàn)象;“枝指”<span style="font-size:15px; color:rgb(176, 79, 187);">(zhīzhǐ)</span>,亦指一種生理異?,F(xiàn)象,說的是手的大拇指或小拇指旁多長出來的一個(gè)手指 。“附贅縣疣”<span style="font-size:15px; color:rgb(176, 79, 187);">(fùzhuì xiànyóu,附懸于人體的贅瘤?!翱h”,懸的通假)</span>,指皮膚上增生的肉瘤和突起瘊子?!榜壞粗χ浮焙汀案劫槕茵唷弊鳛槌烧Z,皆比喻多余無用之物。</p><p class="ql-block"> <span style="color:rgb(176, 79, 187);">《駢拇》一文,作者把儒家墨家等學(xué)派,采用多種方法推崇倡導(dǎo)的“智慧”“仁義”和“辯言”等,比作人體上的“駢拇”“枝指”和“附贅縣疣”,直斥都是些不符合本然的多余的東西,對(duì)于治理國家沒有任何積極作用。</span></p><p class="ql-block"> 作者還進(jìn)一步指出,<span style="color:rgb(22, 126, 251);">對(duì)于人天生的品性和欲念來說,如此迷亂而又錯(cuò)誤地推行仁義,又像是脫出常態(tài)在使用人的聽力和視力。</span></p><p class="ql-block"> <span style="color:rgb(176, 79, 187);">作者說,超出本體的“多余”,對(duì)于一個(gè)視覺明晰的人來說,難道不是攪亂五色、迷濫文彩、繡制出青黃相間的華麗服飾來炫人眼目嗎?傳說中的</span><b style="color:rgb(176, 79, 187);">離朱</b><span style="color:rgb(176, 79, 187);">就是這樣,他視力超強(qiáng),能夠看清百步之外獵物身上秋天剛長出的細(xì)細(xì)的絨毛的末端,黃帝每年秋天到山林打獵都要帶上他。有一年打獵,黃帝把價(jià)值連城的玄珠遺失到山林里,便拍離朱前去尋找。結(jié)果,山林里五彩斑斕的霜葉使離朱花了眼,半個(gè)月也沒有發(fā)現(xiàn)那顆 珠子。 </span></p><p class="ql-block"> <span style="color:rgb(22, 126, 251);">超出本體的“多余”,對(duì)于聽覺靈敏的人來說,難道不是攪亂五音、混淆六律,再也分辨不清金、石、絲、竹、黃鐘和大呂的各種音調(diào)嗎?聽力靈敏的</span><b style="color:rgb(22, 126, 251);">師曠</b><span style="color:rgb(22, 126, 251);">,就是這樣。傳說他能辨識(shí)天庭之音、通鳥獸語言,但也經(jīng)受不了絲竹亂耳的聒噪。</span></p><p class="ql-block"> <span style="color:rgb(176, 79, 187);">超出本體的“多余”,對(duì)于倡導(dǎo)“仁義”的人來說,難道不是矯擢</span><span style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:15px;">(過分拔高)</span><span style="color:rgb(176, 79, 187);">道德、閉塞真性來撈取名聲、并且使天下的人們爭(zhēng)相鼓噪信守不可能做到的禮法嗎?而曾參(</span><span style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:15px;">春秋時(shí)孝子</span><span style="color:rgb(176, 79, 187);">)和史鰌</span><span style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:15px;">(qīu,昏君衛(wèi)靈公在位時(shí)的忠臣)</span><span style="color:rgb(176, 79, 187);">就是這樣被拔高的人,他們除了彰顯自己的母親</span><span style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:15px;">(曾母聽聞兒子曾參殺人便投杼逾墻而走,后得知?dú)⑷说氖桥c兒子同名的人才敢回家)</span><span style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:18px;">不賢和國君的昏聵</span><span style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:15px;">(衛(wèi)靈公是春秋時(shí)有名的昏君)</span><span style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:18px;">,還有什么好的作用!</span></p><p class="ql-block"> <span style="color:rgb(22, 126, 251);">超出本體的“多余”,對(duì)于善于言辭的人來說,難道不是堆砌詞藻,穿鑿文句、將心思馳騁于“堅(jiān)白”</span><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(公孫龍子和惠施等關(guān)于石頭是堅(jiān)實(shí)還是黑白的辯論)</span><span style="color:rgb(22, 126, 251);">詭辯的是非之中,而艱難疲憊地羅列無數(shù)廢話去追求短暫的聲譽(yù)嗎?而</span><b style="color:rgb(22, 126, 251);">楊朱</b><span style="color:rgb(22, 126, 251);">和</span><b style="color:rgb(22, 126, 251);">墨翟</b><span style="color:rgb(22, 126, 251);">就是這樣的人。</span></p><p class="ql-block"> <span style="color:rgb(237, 35, 8);">所以說,這些鼓吹仁義治國的方略,都是多余的、矯造而成的不正確的治國法略,絕不是治理天下的至理和正道。</span></p> <p class="ql-block"> <b>什么是至理正道?《莊子·駢拇》說:</b><span style="color:rgb(237, 35, 8);">那所謂的至理正道,就是不違反事物各得其所而又順應(yīng)自然的真情。</span>所以說合在一塊的不算是并生,而旁出枝生的不算是多余,長的不算是有余,短的不算是不足。因此,野鴨的小腿雖然很短,續(xù)長一截就有憂患;鶴的小腿雖然很長,截去一段就會(huì)痛苦。事物原本就很長的,是不可以隨意截短的;事物原本就很短的,也是不可以隨意續(xù)長的:這樣各種事物也就沒有必要去排除憂患了。噫!<span style="color:rgb(237, 35, 8);">仁義恐怕不是人所固有的真情吧</span>?<span style="color:rgb(237, 35, 8);">那些倡導(dǎo)仁義的人怎么會(huì)有那么多擔(dān)憂呢?</span></p><p class="ql-block"> <span style="color:rgb(22, 126, 251);">況且對(duì)于腳趾并生的人來說,分裂兩腳趾他就會(huì)哭泣;對(duì)于手指旁出的人來說,咬斷歧指他也會(huì)哀啼。以上兩種情況,有的是多于正常的手指數(shù),有的是少于正常的腳趾數(shù),而它們對(duì)于所導(dǎo)致的憂患卻是同一樣的。</span><span style="color:rgb(176, 79, 187);">如今世上的仁人,放目遠(yuǎn)視而憂慮人間的禍患;那些不仁的人,摒棄人的本真和自然而貪求富貴。</span>噫!<span style="color:rgb(237, 35, 8);">仁義恐怕不是人所固有的真情吧?而從夏、商、周三代以來,天下又怎么會(huì)那么喧囂竟逐呢?</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> </span> <span style="color:rgb(22, 126, 251);">況且依靠曲尺、墨線、圓規(guī)、角尺而端正事物形態(tài)的,這是損傷事物本性的作法;依靠繩索膠漆而使事物相互緊緊粘固的,這是傷害事物天然稟賦的作法;</span><span style="color:rgb(176, 79, 187);">運(yùn)用禮樂對(duì)人民生硬地加以改變和矯正,運(yùn)用仁義對(duì)人民加以撫愛和教化,從而撫慰天下民心的,這樣做也就失去了人的常態(tài)</span>。<span style="color:rgb(237, 35, 8);">天下的事物都各有它們固有的常態(tài)</span>。<span style="color:rgb(176, 79, 187);">所謂常態(tài),就是彎曲的不依靠曲尺,筆直的不依靠墨線,正圓的不依靠圓規(guī),端方的不依靠角尺,使離析的東西附在一起不依靠膠和漆,將單個(gè)的事物捆束在一起不依靠繩索。</span>于<span style="color:rgb(176, 79, 187);">是,天下萬物都不知不覺地生長而不知道自己為什么生長,同樣都不知不覺地有所得而不知道自己為什么有所得。</span><span style="color:rgb(237, 35, 8);">所以古今道理并沒有兩樣,不可能出現(xiàn)虧缺呀。那么仁義又為什么無休無止地象膠漆繩索那樣人為地夾在天道和本性之間呢?這就使天下人大惑不解了</span>!</p><p class="ql-block"> <b>《駢拇》一文,就是這樣運(yùn)用比喻和比況,形象地說明,所謂仁義、禮法,不過是攪亂人們固有的虛靜無為思想,制造人間混亂的攪屎棍,沒有必要把它當(dāng)成治世的靈丹妙藥,還是棄絕為好!</b></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 為了讓人們明白那些鼓吹仁義禮法之徒攪亂天下的危害,《駢拇》一篇繼續(xù)說:<b style="color:rgb(176, 79, 187);">他們制造的小迷惑會(huì)使人弄錯(cuò)方向,大迷惑會(huì)使人改變本性</b>。</p><p class="ql-block"> 憑什么知道是這樣的呢?作者說,<span style="color:rgb(22, 126, 251);">自從虞舜拿仁義為號(hào)召而攪亂天下,天下的人們沒有誰不是在為仁義爭(zhēng)相奔走,這豈不是用仁義來改變?nèi)嗽镜恼嫘詥??現(xiàn)在我們?cè)囍鴣碚務(wù)撘幌逻@一問題。從夏、商、周三代以來,天下沒有誰不借助于外物來改變自身的本性。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);"> </span><span style="color:rgb(176, 79, 187);">平民百姓為了私利而犧牲,士人為了名聲而犧牲,大夫?yàn)榱思易宥鵂奚?,圣人則為了天下而犧牲。</span><span style="color:rgb(22, 126, 251);">所以這四種人,所從事的事業(yè)不同,名聲也有各自的稱謂,而他們用生命作出犧牲以損害人的本性,卻是同一樣的。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);"> 還是講個(gè)故事吧。</span><b style="color:rgb(57, 181, 74);">臧</b><span style="color:rgb(57, 181, 74);">與</span><b style="color:rgb(57, 181, 74);">谷</b><span style="color:rgb(57, 181, 74);">兩個(gè)家奴一塊兒放羊卻都讓羊跑丟了。問</span><b style="color:rgb(57, 181, 74);">臧</b><span style="color:rgb(57, 181, 74);">在做什么,說是在拿著書簡讀書;問</span><b style="color:rgb(57, 181, 74);">谷</b><span style="color:rgb(57, 181, 74);">在做什么,說是在玩投骰子的游戲。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);"> 這兩個(gè)人所做的事不一樣,不過他們丟失了羊卻是同樣的。</span></p><p class="ql-block"> <b style="color:rgb(176, 79, 187);">伯夷</b><span style="color:rgb(176, 79, 187);">為了賢名死在首陽山下,</span><b style="color:rgb(176, 79, 187);">盜跖</b><span style="color:rgb(176, 79, 187);">為了私利死在東陵山上。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 這兩個(gè)人,致死的原因不同,而他們?cè)跉埡ι?、損傷本性方面卻是同樣的。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> </span><span style="color:rgb(22, 126, 251);">為什么一定要贊譽(yù)伯夷而指責(zé)盜跖呢!天下的人們都在為某種目的而獻(xiàn)身:那些為仁義而犧牲的,世俗稱他為君子;那些為財(cái)貨而犧牲的,世俗稱他為小人。他們?yōu)榱四骋荒康亩鵂奚峭瑯拥模械慕凶鼍?,有的叫做小人。倘若就殘害生命、損傷本性而言,那么盜跖也就是伯夷了,又怎么能在他們中間區(qū)分君子和小人呢!</span></p> <p class="ql-block"> 《駢拇》進(jìn)一步分析說:</p><p class="ql-block"> <span style="color:rgb(57, 181, 74);">“況且,把自己的本性綴連于仁義,即使如同</span><b style="color:rgb(57, 181, 74);">曾參和史鰌</b><span style="color:rgb(57, 181, 74);">那樣精通,也不是我所認(rèn)為的完美</span>;</p><p class="ql-block"> <span style="color:rgb(22, 126, 251);">“把自己的本性綴連于甜、酸、苦、辣、咸五味,即使如同</span><b style="color:rgb(22, 126, 251);">俞兒</b><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:15px;">(古代善于辨別味道的人。見《東周列國志》第二十一回《管夷吾智辨俞兒》)</span><span style="color:rgb(22, 126, 251);">那樣精通,也不是我所認(rèn)為的完善</span>;</p><p class="ql-block"> <span style="color:rgb(176, 79, 187);">“把自己的本性綴連于五聲,即使如同</span><b style="color:rgb(176, 79, 187);">師曠</b><span style="color:rgb(176, 79, 187);">那樣通曉音律,也不是我所認(rèn)為的聰敏;</span></p><p class="ql-block"> <span style="color:rgb(255, 138, 0);">“把自己的本性綴連于五色,即使如同</span><b style="color:rgb(255, 138, 0);">離朱</b><span style="color:rgb(255, 138, 0);">那樣通曉色彩,也不是我所認(rèn)為的視覺敏銳?!?lt;/span></p><p class="ql-block"> 《駢拇》總結(jié)說:</p><p class="ql-block"> “<span style="color:rgb(176, 79, 187);">我所說的完美,絕不是仁義之類的東西,而是比各有所得更美好罷了; </span><span style="color:rgb(57, 181, 74);">我所說的完善,絕不是所謂的仁義,而是放任天性、保持真情罷了</span><span style="color:rgb(176, 79, 187);">。</span><span style="color:rgb(22, 126, 251);">我所說的聰敏,不是說能聽到別人什么,而是指能夠內(nèi)審自己罷了。</span><span style="color:rgb(176, 79, 187);">我所說的視覺敏銳,不是說能看見別人什么,而是指能夠看清自己罷了。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> “</span><span style="color:rgb(22, 126, 251);">不能看清自己而只能看清別人,不能安于自得而向別人索求的人,這就是索求別人之所得而不能安于自己所應(yīng)得的人,也就是貪圖達(dá)到別人所達(dá)到而不能安于自己所應(yīng)達(dá)到的境界的人</span>。<span style="color:rgb(57, 181, 74);">貪圖達(dá)到別人所達(dá)到而不安于自己所應(yīng)達(dá)到的境界,無論</span><b style="color:rgb(57, 181, 74);">盜跖</b><span style="color:rgb(57, 181, 74);">與</span><b style="color:rgb(57, 181, 74);">伯夷</b><span style="color:rgb(57, 181, 74);">,都同樣是滯亂邪惡的。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);"> “</span><span style="color:rgb(176, 79, 187);">我有愧于宇宙萬物本體的認(rèn)識(shí)和事物變化規(guī)律的理解,所以就上一層說,我不能奉行仁義的節(jié)操;就下一層說,我不愿從事淫亂邪惡的行徑?!?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> </span><b style="color:rgb(1, 1, 1);">莊子的寓言故事暫時(shí)說到這里,你再讀讀《道德經(jīng)·第十九章》,體悟該進(jìn)一步了吧?</b></p>