<p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 在佛孔寺(外一章)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 文/萱草含春</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 僧人苦修。云朵閑游。大地之上,松月安泰。微風(fēng)想帶走影子的思想還在碰壁。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 修持到多久就是高僧?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 南朝的四百八十寺,終被歲月的煙雨淹沒。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 木棉樹下,穿著木棉袈裟修行的人去了遠(yuǎn)方。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 在佛孔寺,一位云游的僧人脫下袈裟,抖落袈裟上的落花,抖落一個黃昏里走失的晚霞。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 不想過河的卒?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 身后是萬千關(guān)山。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 一個身著鎧甲的步兵沖鋒陷陣的時候,戰(zhàn)場就是他的故鄉(xiāng)。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 殲滅與保衛(wèi)都是他的職責(zé)。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 楚河漢界仿佛歲月的邊界。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 在戰(zhàn)爭間隙,一個坐在河岸上焦柳下吹簫的士兵,他的鎧甲里還冒著硝煙。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 他明白,他只是一枚戰(zhàn)爭棋局中的普通棋子。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 他沒有退路。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 過了河,他依然會劍指前方,他也可以左右突圍。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 他不想過河,他只想坐在岸上吹簫。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 他只想吹綠焦柳,吹綠身前身后的萬千關(guān)山。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 作者簡介:贠軒,筆名萱草含春,甘肅省西和縣人,隴南市作家協(xié)會會員,作品散發(fā)于《隴南日報》《詩路》《流派》《北方詩刊》等純文學(xué)紙刊和各類文學(xué)網(wǎng)絡(luò)平臺,詩作《陽關(guān)三疊》獲甘肅省文聯(lián)和敦煌博物館聯(lián)合舉辦全國征文活動優(yōu)秀獎,被收錄在《詩與遠(yuǎn)方,如夢敦煌》主題征文集,個人微刊《萱草含春詩文》已發(fā)刊500余期。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 感恩一路有您陪伴,請點擊文后藍(lán)色文字《萱草含春詩文》,悅讀萱草含春作品集。(圖片來自網(wǎng)絡(luò))</span></p> 萱草含春詩文