<p class="ql-block"><b style="font-size:22px;"> 出 伏</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 夜半忽覺似亂指彈窗,疑為夢境 。晨起,才知窗外陰云欲墜,細(xì)雨蒙蒙 。昨日末伏尾聲 ,今辰子時,初秋便隨風(fēng)潛入夜,酷夏亦如期謝退身,物候之遵天道輪回,因循守律,不爭不攖,實(shí)為人世望塵靡及 ,愧乎其后 。老子曰 :“天之道,利而不害;圣人之道,為而不爭" ( 《道德經(jīng)》第八十一章 )。老子當(dāng)年說的“ 圣人”并非專稱孔孟先賢 ,也不只是帝王諸侯 ,而是指得道悟道,功成不居,成就萬物而不自恃,“功成身遂而不名有”的人 ;是指清靜無欲,通過“虛其心,實(shí)其腹”,在上位而無爭名奪利之心的人 。而今,數(shù)度滄桑的兩千五百年過去了 ,觀其周圍,得道悟道,遵道行道之“圣人” ,又何日何處可覓焉?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 夏去秋來 ,頓覺清爽。一場溫柔潤物的綿綿細(xì)雨,竟讓人三伏熱昏了的頭腦終于清醒過來,不由地緣天而人,浮想聯(lián)翩 。正是 “ 誤落塵網(wǎng)中 ,一去‘ 九十 ’年 ” ,而今自有“ 久在樊籠里,復(fù)得返自然 ”之開懷愜意 。遂得一詩以紀(jì) 。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">昨晚淺水扣窗輕 ,</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">京華一夜轉(zhuǎn)秋風(fēng)。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">雨洗高天云寫意 ,</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">風(fēng)拂碧樹葉垂鈴。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">已無酷暑灼煩緒 ,</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">方有香茗對爽情 。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">回首多少紆軫事 ,</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">且聽夏蟬鳴尾聲 。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b> 城北徐公樂撰亂彈</b></p><p class="ql-block"><b> 於乙巳出伏日雨中</b></p><p class="ql-block"><b> 2025年8月18日</b></p>