<p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 時維乙巳立秋后六日,暑氣未斂。薄暮既臨,餐罷閑坐門前。有樹曰小相,蟬聲自其上發(fā),轟然震耳,幾欲聾人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 余行年五十有馀,未嘗親見蟬鳴于咫尺。遂循聲覓之,俄而見一蟬棲于樹干。其聲宏厲,穿夜幕,破寂寥,頓添生氣。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 念此蟲者,潛于幽壤數(shù)載,羽化成蟲,僅享月馀天光,卻竭其力而鳴,不避殘暑,不畏夜寒。蓋其聲非徒為己,乃生命之宣言也。感其志,作《詠蟬》一詩以記:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">殘暑牽絲繞樹稠,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">寒星初上韻偏遒。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">千聲振破秋宵靜,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">一腹藏盡地下秋。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">不與流螢爭夜色,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">獨留清響貫林丘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">莫言生命須臾短,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">曾向幽壤蓄勁謳。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?《隴上初秋》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">隴上炎猶戀,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">溪頭爽漸生。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">云輕浮遠岫,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">風急落疏英。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">黍稷初垂實,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">桑麻半著晴。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">寒蟬嘶晚照,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?一葉墜秋聲。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 雖文拙,然此情此景,庶幾可存矣。</span></p>