<p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 由于白居易要長(zhǎng)期到長(zhǎng)安做官,白母為阻撓他和湘靈的來(lái)往,直接搬家到長(zhǎng)安,他傷心之余,寫(xiě)下了兩首痛徹心扉的傷離別,道盡心中之苦。</span></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《生離別》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">食蘗不易食梅難,蘗能苦兮梅能酸。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">未如生別之為難,苦在心兮酸在肝。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">晨雞再鳴殘?jiān)聸](méi),征馬連嘶行人出。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">回看骨肉哭一聲,梅酸蘗苦甘如蜜。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">黃河水白黃云秋,行人河邊相對(duì)愁。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">天寒野曠何處宿?棠梨葉戰(zhàn)風(fēng)颼颼。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">生離別,生離別,憂(yōu)從中來(lái)無(wú)斷絕。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">憂(yōu)極心勞血?dú)馑?,年未三十生自發(fā)</b><span style="font-size:20px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 對(duì)愛(ài)情絕望的白居易,痛哭一場(chǎng),寫(xiě)下了絕別詩(shī)《潛別離》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span><b style="font-size:20px;">《絕別離》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 不得哭,潛別離。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 不得語(yǔ),暗相思。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 兩心之外無(wú)人知。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">深籠夜鎖獨(dú)棲鳥(niǎo),利劍舂斷連理枝。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">河水雖濁有清日,烏頭雖黑有白時(shí)。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px;">唯有潛離與暗別,彼此甘心無(wú)后期。</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 做官后在婚事上母子一耗就是8年, 37歲時(shí),自知身體一天不如一天的白母再次以死相逼。父親去世后,作為孝子的白居易只得再次妥協(xié),娶了京兆尹(相當(dāng)于首都市委書(shū)記)楊虞卿的妹妹,同時(shí)也是同僚楊汝士的妹妹,望族弘農(nóng)楊氏為妻,遂了母親的愿望,然而洞房花燭夜,他卻一點(diǎn)也不快樂(lè)。在一個(gè)雨夜,他寫(xiě)下了屬于自己“那夜的雨”,請(qǐng)看下一集《那夜的雨》。</span></p>