<p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 刀郎的歌曲</span><b style="font-size:22px;">《2002年的第一場雪》</b><span style="font-size:22px;">中有句歌詞</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">“停在八樓的二路汽車”</span><span style="font-size:22px;">讓很多人百思不得其解,疑惑這</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">二路汽車</span><span style="font-size:22px;">是如何開到</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">八樓</span><span style="font-size:22px;">上的。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 而事實上,在新疆的烏魯木齊,有個名叫</span><b style="font-size:22px;">“八樓”</b><span style="font-size:22px;">的公交站,是以“新疆昆侖賓館”的這個</span><b style="font-size:22px;">“八樓”</b><span style="font-size:22px;">命名的,這二路公交車線路,串聯(lián)起八樓、新疆國際大巴扎、紅山公園、新疆博物館等21個核心站點,全程26公里,覆蓋主要文旅地標。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 這個問題對于不知道的人而言,就單從</span><b style="font-size:22px;">“八樓”</b><span style="font-size:22px;">字面意義去理解而錯誤認知或錯誤理解了。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 我現(xiàn)在常說一件事,那就是現(xiàn)在的普羅大眾都處在</span><b style="font-size:22px;">“不看、不聽、不想、不信、不做、不學”</b><span style="font-size:22px;">狀態(tài),并且還都</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">心理疾病</span><span style="font-size:22px;">地不正常,</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">見不得別人好</span><span style="font-size:22px;">,看到別人好時就</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">不會說人話</span><span style="font-size:22px;">,嫉妒、恨、使壞,其核心問題就是</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">人心變了</b><span style="font-size:22px;">,于是就笑話百出。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;"> 人們見不得別人好的</b><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">態(tài)度</b><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">,直接受害者是自己的孩子。</b><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:22px;">父母不喜歡別人好,自己還學習好干嘛?不也是招人恨的結果嘛!</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">人心變了</b><span style="font-size:22px;">,變得不是人了。不再像過去聽說一個縣的某個不認識的人有了出息,自己跟著高興。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 現(xiàn)在的人自甘墮落,最起碼看到熟悉的人取得了進步或成績,隨意地說句祝賀的話,至少也可以獲得一同去吃飯、喝酒慶賀的機會吧?而沉默不語或者說出酸酸的冷嘲熱諷的話,飯是吃不到了,個人關系也就到此為止了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 沒有人不知道情商高、說圓滑的話、恭維的話,最討人喜歡了,但幾乎是所有的人都不會說人話了。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 因為</span><b style="font-size:22px;">“不看、不聽、不想、不信、不做、不學”</b><span style="font-size:22px;">,因為</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">“人心變了”</b><span style="font-size:22px;">,那么</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">“認知錯誤”</b><span style="font-size:22px;">和</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">“認知偏差”</b><span style="font-size:22px;">,以及</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">“理解錯誤”</b><span style="font-size:22px;">和</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">“理解偏差”</b><span style="font-size:22px;">,相應的問題也就接踵而來。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 特別是自己認知錯誤卻偏執(zhí)地</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">自以為是</b><span style="font-size:22px;">,死犟死犟的信口開河,胡亂地否定自己不知道的人和事。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 最嚴重后果的是對自己親生孩子</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">上學、就業(yè)、賺錢</b><span style="font-size:22px;">等問題,偏就以自己的錯誤認知或偏見,決定自己不懂的教育類、專業(yè)類的事情,坑害了孩子的未來前途,本來是可以名利雙收的機會,卻自掘了墳墓,自毀前程。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 換個角度看問題,為什么你的家族當中從祖父到孫子,</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">五代人都走不出社會的底層</span><span style="font-size:22px;">?</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 而別人家的孩子,父母等家長無錢無勢,家里甚至是貧困戶,孩子的學習也不很好,按照慣性思維,這也就沒有了出路。而他們的</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">心沒變</b><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">,不忘初心</span><span style="font-size:22px; color:rgb(22, 126, 251);">(</span><span style="font-size:22px; color:rgb(1, 1, 1);">上學時</span><u style="font-size:22px; color:rgb(22, 126, 251);">學習好</u><span style="font-size:22px; color:rgb(1, 1, 1);">、上班時</span><u style="font-size:22px; color:rgb(22, 126, 251);">有個好工作</u><span style="font-size:22px; color:rgb(1, 1, 1);">、之后</span><u style="font-size:22px; color:rgb(22, 126, 251);">過上好日子</u><span style="font-size:22px; color:rgb(22, 126, 251);">)</span><span style="font-size:22px; color:rgb(1, 1, 1);">,</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">方得始終</span><span style="font-size:22px;">。你的初心沒變,怎么可能不好?</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 然而,他們遇到了我創(chuàng)立的</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">“‘工學一體’上大學”</b><span style="font-size:22px; color:rgb(1, 1, 1);">,</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">入學即是入職,</span><u style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">只要</u><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"><u>聽話</u>、<u>照做</u>,<u>就可以改變命運</u></b><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">了。不在校園課堂上課學習跟未來工作毫無關系的空理論</span><span style="font-size:22px; color:rgb(1, 1, 1);">,而是安排學生力所能及的工作,在實踐中學習,培養(yǎng)工作能力和如何守規(guī)矩及創(chuàng)新。</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">以員工的身份上班,有工作、工資、社保、各種待遇、加班費等</b><span style="font-size:22px; color:rgb(1, 1, 1);">不白浪費時間和精力、大筆的金錢。</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">學生領著工資上大學</b><span style="font-size:22px; color:rgb(1, 1, 1);">,學歷提升。實踐學習中</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">教學生想事、做事、賺錢</span><span style="font-size:22px; color:rgb(1, 1, 1);">,做的事都要有結果。并且</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">教學生有</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">發(fā)明、出書、出國</b><span style="font-size:22px; color:rgb(1, 1, 1);">來賺錢,</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">用學生自己賺的錢買樓</b><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">或買車</span><span style="font-size:22px; color:rgb(1, 1, 1);">,僅用三、五年的時間就能</span><b style="font-size:22px; color:rgb(1, 1, 1);">名利雙收</b><span style="font-size:22px; color:rgb(1, 1, 1);">,完成了大眾一輩子也完不成的愿望。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 遇到這個事情或叫機會,首先是心沒變。不懂的仔細看一看,調查核實一下真假。</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">對照我們說的每一句話去核實是否</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">違法</b><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">、</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">違背道德</b><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">、</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">侵犯別人合法權益</b><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">?尤其是</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">發(fā)明、出書、出國</b><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">,用學生自己賺的錢</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">買樓或買</b><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">車,核實一下,不就知道了?</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 或者思考參與后能夠得到什么利益,放棄后會有什么損失?遇到事情時如何助力走向成功?如何解決發(fā)生的問題?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 如果不這樣</span><b style="font-size:22px;">“‘工學一體’上大學”</b><span style="font-size:22px;">的話,怎么能夠得到</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">有工作、有發(fā)明、出書、出國,用學生自己賺的錢買樓或買車</span><span style="font-size:22px;">?</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 而</span><b style="font-size:22px;">無腦、無智、無能</b><span style="font-size:22px;">的</span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">自以為是的傻人</span><span style="font-size:22px;">,偏執(zhí)地就</span><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">自以為是</b><span style="font-size:22px;">,眼界過低、見識太短,還特別能替孩子胡亂做主,開口就胡亂否定自己不懂的事情,最終結局可想而知,父母親自害了自己的孩子。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 作為父親、母親等家長,不應該為自己孩子的未來出路進行尋求出路的調查、研究嗎?核實一下我們的每一句話,哪一句不靠譜?哪一句是胡說八道?一切都迎刃而解了。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 那么,刨根問底兒地問一句該問的話,作為父母,您教過孩子怎么說話、怎么聽話、怎么做人、怎么做事了嗎?怎么孝敬長輩、怎么愛護晚輩了嗎?自己的事情自己做,別人的事情幫助做,既然都沒有教,孩子沒有出息人,應該怪誰?</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 老師一說點什么,家長們不都是在跟老師唱反調的嗎?你作為家長都不支持老師教育好你的孩子,老師還能成功地教育出好孩子、好學生嗎?</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 孔子孟子等諸子百家,那時沒有大學,但他們都有師傅,尤其是父母和孩子都特別尊敬師傅、信任師傅,甚至把孩子的一切都交給了師傅,于是師傅把徒弟言傳身教、潛移默化地培養(yǎng)成為杰出人物了?。。?lt;/span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 民國時期的200多大師也是如此尊重和信任老師,然后再都進一步創(chuàng)新,開拓出一片新天地的!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 現(xiàn)在的家長,還有人配合老師管教自己的孩子嗎?老師還敢管教學生了嗎?</span></p>