97人人操人人叉|色五月婷婷俺也去|久热福利在线视频|国产一区在线资源|日本无遮挡一区三区|操碰免费在线播放|国内A片成人网站|黄片无码大尺度免费看|欧美亚洲一二三区|8090碰人人操

竹下清泉書畫作品欣賞(二十三)

竹下清泉

<p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="font-size:22px;">  竹為蓉魂,風(fēng)骨奇勁。</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="font-size:22px;"> 婀娜多姿,柔美堅(jiān)韌。</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="font-size:22px;"> 別具一格,獨(dú)立特行。</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="font-size:22px;"> 流芳百世,清風(fēng)竹影。</b></p> <b>竹影清風(fēng)</b><br> <br><br><div style="text-align: center;"><b>一節(jié)復(fù)一節(jié),千枝攢萬葉。</b></div><div style="text-align: center;"><b>我自不開花,免撩蜂與蝶。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>——清·鄭燮《竹》</b></div> <b>鳥宿池邊,竹枝搖曳</b> <br><div style="text-align: center;"><b>我有胸中十萬竿,一時(shí)飛作淋漓墨。</b></div><div style="text-align: center;"><b>為鳳為龍上九天,染遍云霞看新綠。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>——清·鄭板橋《題畫》</b></div> <b>清風(fēng)竹影</b> <b>竹報(bào)平安</b> <b>青山翠竹</b> <b>茂林修竹</b> <br><div style="text-align: center;"><b>新竹高于舊竹枝,全憑老干為扶持。</b></div><div style="text-align: center;"><b>明年再有新生者,十丈龍孫繞鳳池。</b></div><div style="text-align: center;"><b>——《新竹》清·鄭燮</b></div> <b>勁節(jié)凌云</b> <br><div style="text-align: center;"><b>咬定青山不放松,立根原在破巖中。</b></div><div style="text-align: center;"><b>千磨萬擊還堅(jiān)勁,任爾東西南北風(fēng)。</b></div><div style="text-align: center;"><b>——《竹石》清·鄭燮</b></div> <div style="text-align: center;"><b>綠竹半含籜,新梢才出墻。</b></div><div style="text-align: center;"><b>色侵書帙晚,陰過酒樽涼。</b></div><div style="text-align: center;"><b>雨洗娟娟凈,風(fēng)吹細(xì)細(xì)香。</b></div><div style="text-align: center;"><b>但令無剪伐,會(huì)見拂云長(zhǎng)。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>——唐杜甫《嚴(yán)鄭公宅同詠竹》</b></div> <br><div style="text-align: center;"><b>淡煙古墨縱橫,寫出此君半面,</b></div><div style="text-align: center;"><b>不須日?qǐng)?bào)平安,高節(jié)清風(fēng)曾見。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>——清·鄭板橋《竹石》</b></div> <div style="text-align: center;"><b>《墨竹圖題詩》 清 鄭燮</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>衙齋臥聽蕭蕭竹,疑是民間疾苦聲。</b></div><div style="text-align: center;"><b>些小吾曹州縣吏,一枝一葉總關(guān)情。</b></div> <b>寫取一枝清瘦竹,秋風(fēng)江上作漁竿。清·鄭板橋</b> <br><div style="text-align: center;"><b>獨(dú)坐幽篁里,彈琴復(fù)長(zhǎng)嘯。</b></div><div style="text-align: center;"><b>深林人不知,明月來相照。</b></div><div style="text-align: center;"><b>——《竹里館》唐·王維</b></div> <div style="text-align: center;"><b>宜煙宜雨又宜風(fēng),拂水藏村復(fù)間松。</b></div><div style="text-align: center;"><b>移得蕭騷從遠(yuǎn)寺,洗來疏凈見前峰。</b></div><div style="text-align: center;"><b>侵階蘚拆春芽迸,繞徑莎微夏蔭濃。</b></div><div style="text-align: center;"><b>無賴杏花多意緒,數(shù)枝穿翠好相容。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>——唐 鄭谷《竹》</b></div> <div style="text-align: center;"><b>竹映風(fēng)窗數(shù)陣斜,旅人愁坐思無涯。</b></div><div style="text-align: center;"><b>夜來留得江湖夢(mèng),全為乾聲似荻花。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>——唐 唐彥謙 《竹風(fēng)》</b></div> <br><div style="text-align: center;"><b>四時(shí)花草最無窮,時(shí)到芬芳過便空。</b></div><div style="text-align: center;"><b>唯有山中蘭與竹,經(jīng)春歷夏又秋冬。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>——清·鄭板橋《蘭竹》</b></div> <div style="text-align: center;"><b>高簳楚江濆,嬋娟含曙氛。</b></div><div style="text-align: center;"><b>白花搖鳳影,青節(jié)動(dòng)龍文。</b></div><div style="text-align: center;"><b>葉掃東南日,枝捎西北云。</b></div><div style="text-align: center;"><b>誰知湘水上,流淚獨(dú)思君。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>——唐 李嶠《詠竹》</b></div> <div style="text-align: center;"><b>《題畫竹》清·鄭燮</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>一竹一蘭一石,有節(jié)有香有骨。</b></div><div style="text-align: center;"><b>滿堂皆君子之風(fēng),萬古對(duì)青蒼翠色。</b></div> <div style="text-align: center;"><b>《題竹》宋·王禹偁</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>誰種蕭蕭數(shù)百竿,伴吟偏稱作閑官。</b></div><div style="text-align: center;"><b>不隨夭艷爭(zhēng)春色,獨(dú)守孤貞待歲寒。</b></div> <br><div style="text-align: center;"><b>露滌鉛粉節(jié),風(fēng)搖青玉枝。</b></div><div style="text-align: center;"><b>依依似君子,無地不相宜。</b></div><div style="text-align: center;"><b>——《庭竹》唐·劉禹錫</b></div> <br><div style="text-align: center;"><b>高節(jié)人相重,虛心世所知。</b></div><div style="text-align: center;"><b>鳳鳴條已秀,龍去骨遺奇。</b></div><div style="text-align: center;"><b>——《詠竹》唐·張九齡</b></div> <div style="text-align: center;"><b>元代王庭筠《絕句》</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>竹影和詩瘦,梅花入夢(mèng)香。</b></div><div style="text-align: center;"><b>可憐今夜月,不肯下西廂。</b></div> <div style="text-align: center;"><b>東風(fēng)弄巧補(bǔ)殘山,一夜吹添玉數(shù)竿。</b></div><div style="text-align: center;"><b>半脫錦衣猶半著,籜龍末信沒春寒。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>——宋 楊萬里《新竹》</b></div> <br><div style="text-align: center;"><b>寧可食無肉,不可居無竹。</b></div><div style="text-align: center;"><b>無肉令人瘦,無竹令人俗。</b></div><div style="text-align: center;"><b>——《于潛僧綠筠軒》宋·蘇軾</b></div> <br><div style="text-align: center;"><b>人憐直節(jié)生來瘦,自許高材老更剛。</b></div><div style="text-align: center;"><b>會(huì)與蒿藜同雨露,終隨松柏到冰霜。</b></div><div style="text-align: center;"><b>——《與舍弟華藏院忞君亭詠竹》</b></div><div style="text-align: center;"><b>宋·王安石</b></div> <div style="text-align: center;"><b>一片綠陰如洗,護(hù)竹何勞荊杞?</b></div><div style="text-align: center;"><b>仍將竹作芭籬,求人不如求已。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>——清 鄭板橋《籬竹》</b></div> <br><div style="text-align: center;"><b>不論臺(tái)閣與山林,愛爾豈惟千畝陰。</b></div><div style="text-align: center;"><b>未出土?xí)r先有節(jié),便凌云去也無心。</b></div><div style="text-align: center;"><b>——《詠竹》宋·徐庭筠</b></div>