<p class="ql-block">文/余自農(nóng)</p><p class="ql-block">(一)</p><p class="ql-block">流沙跋浪勢疏縱,晝夜遷移頻告兇。</p><p class="ql-block">豈忍山河黃磧化,敢教大漠綠邊縫。</p><p class="ql-block">三千公里同心帶,四十多年鴻雪蹤。</p><p class="ql-block">遐望昆侖飛捷報(bào),災(zāi)魔從此入樊籠。</p> <p class="ql-block">(二)</p><p class="ql-block">沙海無垠蜃氣懸,風(fēng)吹隨起一蓬煙。</p><p class="ql-block">難生青樹礫鋪地,隨見黃塵勢接天。</p><p class="ql-block">熱汗引針勤織網(wǎng),敦心破壁巧鑲邊。</p><p class="ql-block">神奇方格培豐草,紅柳希間光伏燃。</p><p class="ql-block">(注:希間,稀疏之處;空隙。)</p> <p class="ql-block">(三)</p><p class="ql-block">無奈黃沙吞水流,塔河千載恨何休。</p><p class="ql-block">樓蘭羌笛殘魂怨,大漠胡楊涼葉愁。</p><p class="ql-block">換了人間思巨變,告成綠帶解長憂。</p><p class="ql-block">秋來小摘海棠果,循著風(fēng)墻可醉游。</p><p class="ql-block">(注:塔河,塔里木河的簡稱。)</p>