<p class="ql-block">美篇號(hào):17953526 呢稱:一樹老胡楊</p> <p class="ql-block">故鄉(xiāng)寒秋小趣</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">凝露初散,輕霧淡起。</p><p class="ql-block">朔風(fēng)斷秋急,抄秋盡見底。</p><p class="ql-block">昨日千滴思秋淚,</p><p class="ql-block">今朝十萬金銀菊。</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">一山櫨楓霜花履。</span></p><p class="ql-block">忽見,庭外幾樹梧桐葉紅遲。</p><p class="ql-block">采菊東籬,樹梢摘柿。</p><p class="ql-block">壺茶煮秋露,泥爐烤芋薯,</p><p class="ql-block">聚友忙村姑。</p><p class="ql-block">誰喚鴻雁過境,</p><p class="ql-block">長(zhǎng)天潑墨,人字大書。</p><p class="ql-block">旬半霜秋酷。</p><p class="ql-block">靜待臨冬雪后圍爐,</p><p class="ql-block">把冬熬出秋趣。</p> <p class="ql-block">后記:</p><p class="ql-block"> 霜降時(shí)節(jié)回到故鄉(xiāng)。晨起,庭外花園初霜如花。信口吟出杜甫當(dāng)年流浪天水,遇霜降詩句:“露從今夜白,月是故鄉(xiāng)明”。此情此景,我也按捺不住胡謅幾句,爾后才再賞景采菊、摘杮、刨芋、扒薯……</p>