<p class="ql-block">第九課作業(yè)</p><p class="ql-block">《三峽游記》(駢文,對(duì)仗,不押韻,通篇走馬蹄)</p><p class="ql-block">吟雪06-冬之娘</p><p class="ql-block">夷陵之畔,峰嶺雄奇。峻峙長江,翠影迷幻。眸前之壯美,超出其遐思。巫峽云飛,似仙袂而飄蕩;瞿塘浪涌,若龍行而奮蹄。觀其大壩橫江,聽乃瀑布飛旋。天人合一之奇物,百年夢(mèng)想且成真。</p><p class="ql-block">初夏之時(shí),風(fēng)和日麗。相邀三五好友,乘舟逐浪而行。水波粼粼,映兩岸之絕壁;清風(fēng)緩緩,皺江面之漣漪。猿啼三聲,回蕩云霞之谷;鳥鳴數(shù)語,婉轉(zhuǎn)林樾之間。怪柏凌峰,瞿塘扼要。夔門巍峨而屹立,氣勢(shì)磅礴則難書。想當(dāng)年乃公孫述據(jù)此而雄之。</p><p class="ql-block">至如亙古即流,而今以壩。既封三峽,欲澤九州。肇鴻圖以鎖波瀾之狂,起雄構(gòu)而攝滅世之患。西陵晨霧,高峽驚出之平湖;偉人雄心,浪靜波輕而澤庶。李冰在世,自羞父子之無能;大禹唯疏,亦愧其身而不力??芍^功當(dāng)下,利千秋。汛期以防洪,旱季而灌溉。生態(tài)之環(huán)保,清潔之能源。經(jīng)濟(jì)騰飛,改善航運(yùn)。電荒緩解,利國利民。斯乃千古壯舉而頗負(fù)盛名。</p><p class="ql-block">若其三峽文化,底蘊(yùn)深厚?;仡櫣爬现畟餮?,感知美好之向往。大禹神斧,初開定海之源;杜甫才情,長留草屋之韻?;娣宥?,瑤姬望霞;貶塵俗而念天宮,犀牛望月。楚王夜夢(mèng),神女峰于巫山;皇叔托孤,諸葛亮于白帝。遙思酈君之古韻,頓覺心曠而神怡。觀其西陵,灘險(xiǎn)流急,怪石嶙峋而羅列;望彼巫峽,秀麗幽深,煙云縹緲而夢(mèng)幻。曾有記皇姐妹協(xié)禹而疏峽,老黃牛助禹而開江。</p><p class="ql-block">至若夜色降臨,江火明滅。漁歌互答,星月生輝。貨船與游輪于水上之穿梭,宛若光帶于夜空之飛舞。寥寥數(shù)語,難表三峽之奇;凜凜壯觀,常存吾念之首。此游三峽而醉神心,難忘斯景而闊眼界也。</p> <p class="ql-block">第10,11,12課《荷花賦》</p><p class="ql-block">駢賦:對(duì)仗,押韻(平仄韻交替)不限韻。</p><p class="ql-block">小漁村賦21期第10/11/12次作業(yè)</p><p class="ql-block">駢賦:《荷花賦》</p><p class="ql-block"> 賦21005*冬之娘</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">清池瀲滟,菡萏紅妝。亭亭凈植,郁郁含香。若乃迎盛夏,誰競(jìng)光?仙子留于俗世 , 藕花綻于清塘。紫玉凌波,曳粉朵于菱鏡;碧云擁扇,搖青柄于藕鄉(xiāng)。</p><p class="ql-block">攜清潔而生幽趣,著韻情而入畫廊。翠葉凝珠,迓驕陽而不懼;花容秀美,出污濁而清揚(yáng)。古來譽(yù)之,佳話悠長。</p><p class="ql-block">(平韻 第二部)</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">斯乃盛夏風(fēng)流,芙蓉浪漫。蛺蝶翻飛,青萍弄傘。觀翠蓋之縱橫,賞天仙之繾綣。凝晨露于荷蕊,剔透瑩瑩;映晚霞于素靨,彤紅燦燦。如貴客而嬌眉,若珍珠之璀璨。西湖之畔,映日荷乃清高;斷橋之濱,折柳枝且情暖。神曲2響于岸邊,仙姿舞于湖面。嗟呼美不勝收,意韻非淺。</p><p class="ql-block">( 第七部仄韻:漫,傘,綣,燦,璨,暖,面,淺)</p><p class="ql-block">于是周公3獨(dú)愛,君子之風(fēng)。貴若盛唐,品若玉同。其莖外直而通,清幽不蔓;其蕊馨香而遠(yuǎn),淡雅無窮。傲骨挺然于水,清香播散于空。其品剛正而不阿,玉姿獨(dú)立于塵世;其貌冰清而潔雅,傲骨亭亭于水中。春日折梅以贈(zèng)遠(yuǎn),秋來攜藕而寄鴻。</p><p class="ql-block">(平韻:一部:風(fēng),同,窮,空,中,鴻)</p><p class="ql-block">觀其千載,描其盡美。畫客垂情,文人青睞。丹青以墨韻而書,詩賢為格律而思。畫蓮漠漠,且存多少墨痕;詠爾聲聲,而遺萬千文字。白居易浮萍兩側(cè)而張,泛舟一水而醉。太白采蓮之曲,花語閑聊;杜甫狂夫一篇,雨荷情意。且觀名家畫藕,浮華輕看;干濕淡濃,格調(diào)各異。吳翁?工筆,如盛唐之美女,艷麗富姿;潘老?丹青,似陽剛之君子,謙而正氣。唐云描爾之淡雅,玉姿于宣 ;溥儒繡蕊之新奇,清魂于紙 。蓮之美不形于色,神之韻且見于質(zhì)。真乃墨韻搖風(fēng)而雅,清氣襲來則麗也。</p><p class="ql-block">(第三部仄:美,睞,思,字,醉,意,異,氣,紙,質(zhì),麗)</p><p class="ql-block">若其西風(fēng)蕭瑟 ,木落天寒。蓮子苦心而育,生命蘊(yùn)孕之源??萑~搖風(fēng)。藕實(shí)藏泥而醉;殘荷聽雨,野鳧戲水而歡。不忍冬來而瘦骨,但憑雪壓則壯觀。</p><p class="ql-block">(平韻:七部 )</p><p class="ql-block">盡欲蓮意云云,殊榮漾漾。有口皆碑,有眸同賞。其品堅(jiān)強(qiáng)而萬古流芳,其格高潔則千年崇尚。藕節(jié)深埋于土,默默而生;污泥不改其容,凈凈而養(yǎng)。斯蓮也,永為吾胸之所望;敬愛之,長秉初心而效仿。</p><p class="ql-block">(第二部,仄韻:漾,賞,尚,養(yǎng),仿)</p><p class="ql-block">注:</p><p class="ql-block">1,李白《采蓮曲》</p><p class="ql-block">2,神曲,指悠揚(yáng)的音樂聲</p><p class="ql-block">3,周公,宋 · 周敦頤</p><p class="ql-block">4,吳翁,吳湖帆</p><p class="ql-block">5,潘老,潘天壽</p><p class="ql-block">??雷一凡點(diǎn)評(píng):</p><p class="ql-block">1,建議再多看駢賦,注意押韻的用法,再勉! </p><p class="ql-block"> 2,</p><p class="ql-block">押韻盡量一段平再一段仄,一段內(nèi)不宜平仄互押! </p><p class="ql-block"> 3,</p><p class="ql-block">第一段后面幾句,盡量做到平仄有交替。 </p><p class="ql-block"> 4,</p><p class="ql-block">攜清廉乃生幽趣,著風(fēng)情而入畫廊。超過七字的長句,建議用兩個(gè)虛詞?;蛘邩O力精悍。 </p><p class="ql-block"> 5,</p><p class="ql-block">最好不要押兩次光字。壯句要在緊句后面,壯句要加提引詞。 </p><p class="ql-block">6,</p><p class="ql-block">清池瀲滟,芙蕖怒綻,亭亭凈植,郁郁風(fēng)光。(若寫兩組,綻字這里要押韻) </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">未使用駢句:</p><p class="ql-block">光斜嫩蕊,著妝且素雅;</p><p class="ql-block">風(fēng)舞清荷,落露而晶瑩;</p> <p class="ql-block">賦21期基礎(chǔ)班第13/14/15課作業(yè)</p><p class="ql-block">《梅花賦》(律賦,對(duì)仗,每段換押韻,平仄交替,限韻)</p><p class="ql-block">以“暗香浮動(dòng),疏影傳意”為韻</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">??</p><p class="ql-block">律賦:《梅花賦》</p><p class="ql-block">以“暗香浮動(dòng),疏影傳意”為韻</p><p class="ql-block">賦21005*冬之娘</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">玉雪紛飛,歲寒之季。疏影浮香,梅花寄意。發(fā)青枝于老槎,無綠葉而先蕊。崢嶸傲骨,其姿恰似伯夷1;清絕嬌容,其態(tài)宛如西子2 。賞明朝之公主,嫵媚千重;觀印額之梅花,流傳永世。獨(dú)憐梅雪之清,長伴壽陽之美。思鶴子之悠閑,戀梅妻而淘醉。</p><p class="ql-block"> (意,去聲四寘)</p><p class="ql-block">觀夫冰肌玉骨,冷艷芳香。素朵瓊枝,喜鵲成雙。迎朔風(fēng)而綻放,伴寒月更堅(jiān)強(qiáng)。處霜境則結(jié)鄰,歲寒三友;寄冰心而逸性,竹菊為邦。幾樹丹梅,報(bào)得初春之訊;諸多墨客,且吟千古之章。札枝似太真3之舞態(tài),秀蕊若飛燕?之新妝。</p><p class="ql-block">(香,七陽平)</p><p class="ql-block">于是梅綻雪穹,馨香幽暗。玉樹虬枝,遒蒼矯健。嘆落雁?且魂?duì)浚辛_浮而夢(mèng)斷。移梅樹于書苑,和靖獨(dú)鐘;折梅枝于錦書?,陸君寄遠(yuǎn)。羨先哲之雅懷,引sao人之善感。</p><p class="ql-block">(暗,仄韻第七部)</p><p class="ql-block">乃知梅之高尚,君子可譽(yù)。梅之堅(jiān)韌,松竹難書。賞丹青之激蕩,聽歌詠而情舒。惹sao客而揮毫,詩香盈袖;令墨人而作畫,橫斜影疏。梅朵嬌羞而朗,枝干挺撥而殊。</p><p class="ql-block">(疏, 平韻,六魚七虞)</p><p class="ql-block">至若鄧尉?雪香,漫山律動(dòng)。鶴子梅花,小圓獨(dú)種。堪憐梅雪之情,敬仰霜風(fēng)與共。千枝梨雪,梅遜雪?之潔明;萬畝寒梅,雪羨梅之香送。二者于斯高下,群然何以輕重。</p><p class="ql-block">(動(dòng)。仄韻 一部)</p><p class="ql-block">且看花綻,最喜正妍。其姿婉約,其韻清寒。伴東君則將度,立庾嶺而神傳。素面芳魂,自稟孤標(biāo)之逸態(tài);冰肌玉骨,何愁野嶺之塵煙 。攜春夢(mèng)乃青鳥,曳云裳則花仙。</p><p class="ql-block">(傳,平韻 一先)</p><p class="ql-block">然其雪喚東風(fēng),空中蝶影。墨客情鐘,梅枝獨(dú)盛。知俏而不爭春,含羞以把君請(qǐng)。碾為泥土?,始無減其幽香;零落成塵,終不.移其品性。持純潔于人間,秉初心于日暝。</p><p class="ql-block">(影,仄韻 十一部)</p><p class="ql-block">嗟乎梅之品潔,韻味香浮。于孤寂處,展絕世流。不與百花而競(jìng),于斯素雅而留。長存天地之間,冰心永勵(lì);獨(dú)立光陰之畔,德范相儔。播精神于四海,傳風(fēng)采于千秋。 </p><p class="ql-block">(浮,下平十一尤)</p><p class="ql-block">注:</p><p class="ql-block">1,伯夷,是中華仁人志士、誠信禮讓、忠于祖國、抱節(jié)守志、清正廉明的典范。</p><p class="ql-block">2,西子,指西施</p><p class="ql-block">3,太真,指揚(yáng)貴妃</p><p class="ql-block">4,飛燕,指漢成帝的趙皇后</p><p class="ql-block">5,落燕,指王昭君</p><p class="ql-block">6,錦帛,指古代書信</p><p class="ql-block">7,鄧尉山,是著名探梅勝地之一,又名“香雪海”</p><p class="ql-block">8,宋·盧梅坡《雪梅·其一》</p><p class="ql-block">“梅須遜雪三分白,雪卻輸梅一段香”。</p><p class="ql-block">9,“零落成泥碾作塵”出自宋代陸游的《卜算子·詠梅》</p><p class="ql-block">??????</p><p class="ql-block">依老師點(diǎn)評(píng)建議,修改稿:</p><p class="ql-block">律賦:《梅花賦》</p><p class="ql-block">以“暗香浮動(dòng),疏影傳意”為韻</p><p class="ql-block">賦21005*冬之娘</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">瑞雪之時(shí),玄英之季。疏影浮香,紅梅寄意。生玉蕾于老槎,對(duì)風(fēng)霜而吐蕊。崢嶸傲骨,其姿恰似伯夷1;清絕嬌容,其態(tài)宛如西子2 。更若明朝之公主,嫵媚千嬌;印額之梅花,雍華一世。</p><p class="ql-block">觀夫冰肌冷艷,玉骨芳香。瓊枝散亂,喜鵲成雙。頂朔風(fēng)而綻放,冒飛雪則堅(jiān)強(qiáng)。處霜境則結(jié)鄰,歲寒三友;寄冰心而逸性,竹菊為邦。札枝似太真3之舞態(tài),秀蕊若飛燕?之新妝。</p><p class="ql-block">于是梅綻悠悠,香傳暗暗。玉樹遒蒼,虬枝矯健。嘆落雁?且魂?duì)浚辛_浮而夢(mèng)斷。移樹立于齋苑,和靖獨(dú)鐘;折枝藏于錦書?,陸君寄遠(yuǎn)。羨先哲之雅懷,引sao人之善感。</p><p class="ql-block">乃知梅花之品,君子可譽(yù)。</p><p class="ql-block">幽蘭欲賦,青竹難書。賞丹青而意爽,聽歌詠而情舒。惹sao客之揮毫,詩香盈袖;令墨人而作畫,枝斜影疏。梅朵嬌羞而朗,老干挺撥而殊。</p><p class="ql-block">至若鄧尉?雪香,漫山律動(dòng)。鶴子梅花,小圓獨(dú)種??皯z梅雪之情,敬仰霜風(fēng)與共。千枝梨蕊,梅遜雪?之潔明;萬畝寒英,雪羨梅之香送。二者于斯高下,群然何以輕重。</p><p class="ql-block">且看花綻,最喜珠妍。其姿婉約,其韻清寒。的東君而步緩,立庾嶺而神傳。素面芳魂,自稟孤標(biāo)之逸態(tài);冰肌玉骨,何愁野嶺之塵煙 。攜春夢(mèng)乃青鳥,曳云裳則花仙。</p><p class="ql-block">然其雪伴香魂,風(fēng)曳疏影。百花未醒,梅枝獨(dú)盛。知俏而不爭春,含羞以把君請(qǐng)。碾為泥土?,始無減其幽香;零落成塵,終不移其品性。持純潔于人間,秉初心于日暝。</p><p class="ql-block">嗟乎梅之品潔,韻味馨浮。于孤寂處,展絕世流。不與百花而競(jìng),于斯一笑而留。長存天地之間,冰心永勵(lì);獨(dú)立光陰之畔,德范相儔。播精神于四海,傳風(fēng)采于千秋。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">駢文?《航天》</b></p><p class="ql-block">小漁村賦21期基礎(chǔ)班第16/17/18課作業(yè)</p><p class="ql-block"> 請(qǐng)根據(jù)駢句和駢文的平仄特點(diǎn),圍繞航天事業(yè)、空間站、空間課堂、航天人探尋宇宙的執(zhí)著與精神,以“問天”或“航天”為題,試寫一篇駢文《問天》或《航天》。字?jǐn)?shù)要求300字左右,遣詞要求古雅,作業(yè)完成時(shí)間為兩周。</p><p class="ql-block">作業(yè)要求:</p><p class="ql-block">1、需切題,力求出新。</p><p class="ql-block">2、本句相鄰節(jié)奏點(diǎn)上的字要有平仄的交替,對(duì)句相同序位上的字要平仄相對(duì),句腳字平仄相對(duì),同一節(jié)奏內(nèi)不可出現(xiàn)三連平、三連仄。</p><p class="ql-block">3、駢文要求通篇盡量做到走馬蹄。</p><p class="ql-block">4、緊、壯、長、隔、各種句式合理運(yùn)用。</p><p class="ql-block">5、散句使用得當(dāng)且不宜過多,(只在開篇和結(jié)尾使用,也可在段首和段尾使用)。</p><p class="ql-block">6、節(jié)奏應(yīng)合乎駢句的特點(diǎn),最后一個(gè)節(jié)奏為2字或4字,非3字。</p><p class="ql-block">7、盡量不要帶“兮”字。</p><p class="ql-block">8、超出4字需加虛詞。</p><p class="ql-block">9、提倡切題用典,用典請(qǐng)注明出處。</p><p class="ql-block">10、字?jǐn)?shù)300字左右。</p><p class="ql-block">《航天》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">(駢文要求:對(duì)仗,不押韻,通篇走馬蹄韻)</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">駢文?《航天》</b></p><p class="ql-block">賦21005*冬之娘</p><p class="ql-block">碧空浩渺,神秘?zé)o窮。壯志凌空,航天拔地。昔觀萬戶,乘火箭而探天;今擁神舟,破蒼穹而攬?jiān)?。萬里崎嶇之路,九天浩蕩之船。集廣眾之經(jīng)綸,新施偉略;揚(yáng)大邦之威武,屢建奇功。聚力群賢之慧聰,問天偉業(yè)之艱險(xiǎn)。始知?dú)v之風(fēng)雨,方得見之彩虹。</p><p class="ql-block">于是人類望天,太空登月。豪情無限,夢(mèng)境常圓。捧酒吳剛,遠(yuǎn)古傳言而實(shí)現(xiàn);逐日夸父,千年神話而重書。星辰大海其非夢(mèng),織女牛郎則無憾。</p><p class="ql-block">觀夫騰飛火箭,環(huán)繞全球。越星海則馳舟,破云霄而飛艔。如行空之天馬,瀚海橫游;似出水之火龍,長空勁舞。嫦娥探月,輕撫廣寒之疇;神舟載人,遨游太虛之境。競(jìng)乃采月壤,研其身。宇宙建宮,乃文明之壯舉;太空探索,為人類之追求。問天著陸而顯風(fēng)流,北斗導(dǎo)航而知方向。</p><p class="ql-block">縱有崎嶇之路,更多厲險(xiǎn)之夫。乘科技之風(fēng)帆,破航天之迷霧。牛郎笛里,吹來奮進(jìn)之歌;織女機(jī)旁,編織未來之夢(mèng)。秉屈原之天問,揚(yáng)航天之精神。成果之斐然,待春而賡續(xù)。</p><p class="ql-block">嗟乎航天偉業(yè),我輩雄心。展望未來,前景光明而燦爛;洪荒宇宙,穹途艱苦而縱橫。承天問之精神,秉前人之偉業(yè)。為人類之進(jìn)步,為民族之復(fù)興,共迎璀璨之嶸,共鑄輝煌之夢(mèng)。</p> <p class="ql-block">賦17課作業(yè)騷賦《悲秋賦》</p><p class="ql-block">騷賦: 楚辭基本句型:</p><p class="ql-block">1)6兮,6韻</p><p class="ql-block">2)3兮3,3兮3韻。</p><p class="ql-block"> 或3兮2,3兮2韻。</p><p class="ql-block">3)4,3兮(4兮,4);</p><p class="ql-block"> 4,4(韻)兮</p><p class="ql-block">《悲秋賦》主脈:</p><p class="ql-block">第一段統(tǒng)領(lǐng),概括的寫一下。</p><p class="ql-block">第二段:荷枯花落,寓意美好時(shí)光流失和青春不再,思念,情愁。</p><p class="ql-block">第三段,大雁飛過,寄托思鄉(xiāng)愁緒,</p><p class="ql-block">第四段,見落葉,嘆哀老,孤獨(dú),死亡與新生。</p><p class="ql-block">第五段結(jié)尾。見秋風(fēng)又起,借以寄秋愁。</p><p class="ql-block">(秋愁有什么?落葉悲秋,雁聲凄切,草木枯萎、落花流水,秋雨寒涼)</p><p class="ql-block">辭賦基礎(chǔ)班第17課選做題作業(yè)</p><p class="ql-block">一、請(qǐng)根據(jù)自己喜好的題材,作一篇騷賦《××賦》,字?jǐn)?shù)不論。</p><p class="ql-block">二、要求:</p><p class="ql-block">1、內(nèi)容以抒寫窮愁哀怨之情,或憂國憂民,或懷才不遇,或自哀,或抒情。注意要切題,力求出新,不違背傳統(tǒng)的道德觀念。</p><p class="ql-block">2、用韻要符合標(biāo)準(zhǔn),一般是隔一句押韻,也常有換韻。韻部依詞林正韻或平水韻。</p><p class="ql-block">3、各種句式合理運(yùn)用,騷駢結(jié)合、騷散結(jié)合、或使用散體句。</p><p class="ql-block">4、騷體賦表現(xiàn)手法常用排比法,但是不求對(duì)偶句的精確。</p><p class="ql-block">5、騷賦最主要的體式則是帶有語助詞“兮”,以及含有虛詞,以此調(diào)劑誦讀節(jié)奏,渲染情感。</p><p class="ql-block">6、騷賦提倡切題用典,用典應(yīng)帶注釋。</p><p class="ql-block">??????</p><p class="ql-block">基礎(chǔ)班第17課作業(yè):</p><p class="ql-block">賦21005*冬之娘</p><p class="ql-block">騷賦 《悲秋賦》</p><p class="ql-block">時(shí)煮三秋,寒露凝霜。</p><p class="ql-block">木蕭蕭而落下兮,雁噰噰而南翔。</p><p class="ql-block">秋風(fēng)起而生寒兮,秋雨過而漸涼。</p><p class="ql-block">佇高臺(tái)以遠(yuǎn)望兮, 見山川之蒼茫 。</p><p class="ql-block">天空高遠(yuǎn)兮,清澈蔚藍(lán)。</p><p class="ql-block">萍萎荷殘兮,秋光漫展。</p><p class="ql-block">憶舊時(shí)之歡樂,如盛蕊之嬌妍;</p><p class="ql-block">嘆今歲之孤寂,似敗葉之枯卷。</p><p class="ql-block">韶歲如云兮,斯須即逝;</p><p class="ql-block">繁華若夢(mèng)兮,荏苒如箭。</p><p class="ql-block">馮唐已老兮,蓮心不移;</p><p class="ql-block">壯志未酬兮,遺恨心酸。</p><p class="ql-block">秋景蕭蕭兮,浮華盡散。</p><p class="ql-block">花落于平湖兮,蕩起漣漪一片。</p><p class="ql-block">心事兮何處,誰解愁腸百轉(zhuǎn)。</p><p class="ql-block">欲語兮還休,傷悲涕淚于面。</p><p class="ql-block">幾許河邊柳兮,裊裊惹人戀。</p><p class="ql-block">衣帶漸寬,消得人憔悴;</p><p class="ql-block">問君知否?何時(shí)得以見。</p><p class="ql-block">只聞枝蟬孤囀,其聲擾人而亂。</p><p class="ql-block">欲說還休兮,卻道好個(gè)秋涼。</p><p class="ql-block">斑瀾一樹兮,層林金黃。</p><p class="ql-block">落葉翻飛兮,盡染鬢霜。</p><p class="ql-block">宋玉曾言:</p><p class="ql-block">“悲哉秋之為氣也!</p><p class="ql-block">蕭瑟兮草木搖落而變衰?!?lt;/p><p class="ql-block">吾今感而身受,愁緒千丈。</p><p class="ql-block">念歲月之匆匆,死生之殤。</p><p class="ql-block">看那東籬之菊兮,抱柱而立。</p><p class="ql-block">“采菊東籬下,悠然見南山。”</p><p class="ql-block">此景不再兮,唯留嘆息聲長。</p><p class="ql-block">大雁遠(yuǎn)飛兮,哀鳴凄慘。</p><p class="ql-block">思鄉(xiāng)千里兮,音信杳然。</p><p class="ql-block">秋夜漫漫兮,冷月高懸。</p><p class="ql-block">寒星點(diǎn)點(diǎn)兮,照我無眠。</p><p class="ql-block">“床前明月光,疑是地上霜”。</p><p class="ql-block">羈旅之苦兮,何人能解?</p><p class="ql-block">一篙秋水兮,任憑思緒紛飛;</p><p class="ql-block">亂蟬啼鳴兮,伴隨幾聲蛙鼓。</p><p class="ql-block">岸邊悵望兮,空翔白鷺。</p><p class="ql-block">可捎梓里兮,念情幾許。</p><p class="ql-block">霧鎖長亭兮,微微絲雨。</p><p class="ql-block">恰遣心頭,點(diǎn)點(diǎn)愁緒。</p><p class="ql-block">秋風(fēng)又起兮,秋雨寒涼。</p><p class="ql-block">思宋玉之悲秋兮,感潘安之賦亡。</p><p class="ql-block">繁華如夢(mèng)兮,皆已落幕;</p><p class="ql-block">人生苦短兮,幾時(shí)歡暢。</p><p class="ql-block">愿借這秋風(fēng),寄我愁腸兮。</p><p class="ql-block">待乙巳之秋,共賞明月,再敘情長。</p><p class="ql-block">??沒有使用的備料:</p><p class="ql-block">??</p><p class="ql-block">愿秋風(fēng)知吾意,捎去相思于君;</p><p class="ql-block">盼秋雨解吾愁,洗凈煩惱入泉。</p><p class="ql-block">??</p><p class="ql-block">典故1,晉人張翰,在洛陽做官,見秋風(fēng)起,因思故鄉(xiāng),辭官回家</p><p class="ql-block">秋叢饒舍兮,籬邊日漸斜.</p><p class="ql-block">夏日炎炎兮,被清涼遣散。</p><p class="ql-block">紅楓飄零兮,任風(fēng)兒翻轉(zhuǎn)。</p><p class="ql-block">雁自成行兮,</p><p class="ql-block">想家時(shí),似看楓樹當(dāng)年,</p><p class="ql-block">城郊外、任那光陰流轉(zhuǎn)。</p><p class="ql-block">卷簾情無度、父母深恩;</p><p class="ql-block">兩鬢雪、雨風(fēng)翁嫗。</p><p class="ql-block">帶孫子、堅(jiān)守幾良疇;</p><p class="ql-block">休惆悵、微光自能春煦。</p><p class="ql-block">此情誰記得,細(xì)雨輕輕,</p><p class="ql-block">好景家鄉(xiāng)太留戀。</p><p class="ql-block">記否夢(mèng)依然,黑土關(guān)東,還有這、幾多期盼。</p><p class="ql-block">卻流淌、江河水悠悠,</p><p class="ql-block">也融入、心靈晚風(fēng)無限。</p><p class="ql-block">陣陣風(fēng)吹落葉秋雨寒,</p><p class="ql-block">我的心上人不在身邊</p><p class="ql-block">清風(fēng)帶細(xì)雨,淚水蔓延</p><p class="ql-block">等你,盼你望穿雙眼</p><p class="ql-block">秋雨綿綿,</p><p class="ql-block">秋雨陣陣兮,幾許心酸</p><p class="ql-block">心隨落花飛向遙遠(yuǎn)。</p><p class="ql-block">陣陣秋雨兮,把淚水陪伴</p><p class="ql-block">心上人可知我孤單</p><p class="ql-block">一場(chǎng)秋雨一場(chǎng)寒</p><p class="ql-block">漂泊的你何時(shí)能相見!</p><p class="ql-block">盼了一年又一年</p><p class="ql-block">心中的月兒幾時(shí)能圓</p><p class="ql-block">一場(chǎng)秋雨一場(chǎng)涼</p><p class="ql-block">心上人可有添衣衫</p><p class="ql-block">想你念你,夢(mèng)中常相見</p><p class="ql-block">真想插翅飛到你身邊。</p> <p class="ql-block">賦18課作業(yè) </p><p class="ql-block">詩賦《中元祭》</p><p class="ql-block">請(qǐng)根據(jù)自己喜好的題材,作一篇詩賦《××賦》,字?jǐn)?shù)不論。</p><p class="ql-block">要求:</p><p class="ql-block">1、題材廣泛,內(nèi)容雋永,詠物為主。注意要切題,力求出新,不違背傳統(tǒng)的道德觀念。</p><p class="ql-block">2、用韻要符合標(biāo)準(zhǔn),一般是隔一句押韻,也常有換韻。韻部依詞林正韻或平水韻。</p><p class="ql-block">3、句式單一,五字、七字都可以,詩賦最后節(jié)奏點(diǎn)是三個(gè)字,而不是兩字和四字了。</p><p class="ql-block">4、詩賦不含或很少含虛詞。</p><p class="ql-block">5,句式整齊而不對(duì)偶,若能對(duì)偶更好。</p><p class="ql-block">6、提倡切題用典,用典應(yīng)帶注釋。 </p><p class="ql-block">??????</p><p class="ql-block">辭賦基礎(chǔ)班第17課選做題作業(yè)</p><p class="ql-block">賦21005*冬之娘</p><p class="ql-block">詩賦《中元祭》</p><p class="ql-block">(傳∽第七部)</p><p class="ql-block">時(shí)維七月,序?qū)僦性?lt;/p><p class="ql-block">陰陽交匯,幽明共傳。</p><p class="ql-block">追思先德,裊裊青煙。</p><p class="ql-block">熒熒燭火,緬懷親顏。</p><p class="ql-block">涕淚盈眸,牢記誨言。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">(承∽第十一部)</p><p class="ql-block">今朝月半,敬祖虔誠。</p><p class="ql-block">供香靈前,素筵玉觥。</p><p class="ql-block">雙跪祈禱,安息亡靈。</p><p class="ql-block">深情呼喚,先祖還庭。</p><p class="ql-block">生死殊途,思懷不斷;</p><p class="ql-block">陰陽兩隔,親情永承。</p><p class="ql-block"> (孝∽第八部)</p><p class="ql-block">憶往昔</p><p class="ql-block">慈愛無邊,親恩蕩浩。</p><p class="ql-block">聲聲教誨,總在耳邊;</p><p class="ql-block">切切關(guān)懷,猶如至寶。</p><p class="ql-block">然</p><p class="ql-block">雙親不待,嗚乎走了。</p><p class="ql-block">膝下養(yǎng)我,床前不孝。</p><p class="ql-block">涕淚慟情,悲嘆傷腦。</p><p class="ql-block">(文∽第六部)</p><p class="ql-block">至若</p><p class="ql-block">落葉瑟瑟,懸月銜云。</p><p class="ql-block">荒野家冢,寂寞孤墳;</p><p class="ql-block">舊宅故院,徘徊親人。</p><p class="ql-block">河燈點(diǎn)點(diǎn),照亮歸途;</p><p class="ql-block">紙灰紛紛,寄情幽冥。</p><p class="ql-block">化悲勵(lì)志,揮筆斯文。</p><p class="ql-block">(化∽第十部)</p><p class="ql-block">嗟乎!</p><p class="ql-block">中元之祭,久遠(yuǎn)佳話。</p><p class="ql-block">慎終追憶,中華良善;</p><p class="ql-block">感恩懷德,民族文化。</p><p class="ql-block">生者珍惜,逝者安暇。</p><p class="ql-block">陰陽和諧,如詩如畫。</p> <p class="ql-block">駢賦:《秋之韻》(畢業(yè)卷)</p><p class="ql-block">駢賦:對(duì)仗,一段一押韻,每段平仄互換,隔句要走馬蹄)</p><p class="ql-block">句型:緊→長→隔→長。</p><p class="ql-block">《秋之韻》</p><p class="ql-block">冬之娘</p><p class="ql-block">時(shí)維九月,序?qū)偃铩?lt;/p><p class="ql-block">高風(fēng)涼于陌,稷稻燦于疇。</p><p class="ql-block">玉露凝光,展普天之浪漫;</p><p class="ql-block">黃花綻蕊,染遍地而風(fēng)流。</p><p class="ql-block">嶺上之霜楓,凋零碧樹;</p><p class="ql-block">田間之稷黍,煥然金裘。</p><p class="ql-block">蒹葭搖曳于秋塘,清露凝珠于草漚。</p><p class="ql-block">賞籬下之菊花,怡然自得;</p><p class="ql-block">嗅園中之丹桂,吾復(fù)何求?</p><p class="ql-block">拾秋光而悟秋意,品秋韻而詠秋收。</p><p class="ql-block">觀大地之豐饒,感歲月之閑悠。</p><p class="ql-block">誠乃</p><p class="ql-block">楓葉如丹,層林盡染。</p><p class="ql-block">謙卑稻穗而沉,翻浪稷禾而滟。</p><p class="ql-block">鋪金銀杏,散玉梧桐;</p><p class="ql-block">流火丹楓,紅銷菡萏。</p><p class="ql-block">杜牧停車以坐愛,霜葉如花;</p><p class="ql-block">陶翁種豆于南山,煩愁似減。</p><p class="ql-block">黃花凝玉而飄香,五谷流金而呈瀲。</p><p class="ql-block">賞秋實(shí)之華芳,喜黍禾之豐艷。</p><p class="ql-block">秋陽杲杲,溫暖人之心扉;</p><p class="ql-block">秋水盈盈,倒映月之明鑒。</p><p class="ql-block">憶昔</p><p class="ql-block">后稷教民之穡,開農(nóng)墾之先河;</p><p class="ql-block">周公制禮之樂,啟文明之觴濫。</p><p class="ql-block">至若</p><p class="ql-block">時(shí)逢月夕,又遇月圓。</p><p class="ql-block">一處相思而憂,天涯共慶而筵。</p><p class="ql-block">輕舉金樽,話親情之溫暖;</p><p class="ql-block">閑邀明月,寄掛念之薄言。</p><p class="ql-block">嫦娥偷藥成仙,秋心圓滿;</p><p class="ql-block">太白舉杯邀月,詩意盎然。</p><p class="ql-block">人有悲歡之苦,月有圓缺之緣。</p><p class="ql-block">宋玉悲秋,難解相思之扣;</p><p class="ql-block">莊周賜夢(mèng),更添寂寞之煩。</p><p class="ql-block">鴻雁南飛,衡陽之浦1聲斷;</p><p class="ql-block">鱸魚堪膾,張翰之莼2思牽。</p><p class="ql-block">人世從來而聚散,中秋自古乃悲歡。</p><p class="ql-block">嗟乎!</p><p class="ql-block">美不勝收,金秋之秀。</p><p class="ql-block">繾倦而相期,蹉跎而相守。</p><p class="ql-block">其色也,燦爛如金;</p><p class="ql-block">其味也,深沉醇厚。</p><p class="ql-block">秋之韻,含哲理而啟人;</p><p class="ql-block">秋之華,攜純真則實(shí)藕。</p><p class="ql-block">歲月逢秋,時(shí)光煮酒。</p><p class="ql-block">吾輩當(dāng)以秋之韻而自勉,珍惜其當(dāng)下,不負(fù)其年華,享寧康而久久矣。</p><p class="ql-block">注:</p><p class="ql-block">1,典故出自?《世說新語》,講述了西晉文學(xué)家張翰因思念家鄉(xiāng)的美食而棄官歸鄉(xiāng)的故事,</p><p class="ql-block">2,典故出自《騰王閣序》,“聲斷衡陽之浦”</p><p class="ql-block">??????</p><p class="ql-block">賦友作品</p><p class="ql-block">秋之韻</p><p class="ql-block">文/唐朝和尚</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> 時(shí)維九月,序?qū)偃?。天高氣爽,云淡風(fēng)輕。秋色如畫,韻致天成。</p><p class="ql-block"> 夫秋者,陰陽之變也。陽漸消而陰漸長,暑退涼生,萬物始斂。葉黃而落,花謝而凋,似知天命之有歸。然其落也,非徒然也?;嘧o(hù)根,以待來春之發(fā)。此乃循環(huán)之理,生死之變,自然之道也。</p><p class="ql-block"> 秋之韻,在于靜。喧囂既息,靜謐乃生。風(fēng)過林梢,聲如私語;水繞石畔,流似低吟。獨(dú)坐幽篁,聽葉落之聲,感歲月之逝;仰觀云影,悟變化之妙,思人生之無常。靜則能思,思則能悟,悟則能明。明自然之理,通人生之道,此秋之靜韻所啟也。</p><p class="ql-block"> 秋之韻,亦在于淡。繁華落盡,歸于平淡。不尚艷麗之色,不取張揚(yáng)之態(tài)。霜露既降,草木皆素。素則真,真則純,純則美。淡中見真味,樸中顯本然。以淡泊之心對(duì)世,不為名利所累,不為榮辱所羈。此秋之淡韻所教也。</p><p class="ql-block"> 秋之韻,更在于清。清氣四溢,澄澈空靈。天空如洗,一塵不染;秋水如鏡,映影分明。人心若能如此清,則無雜念之?dāng)_,無私欲之蔽。清則明,明則正,正則善。以清正之心處世,行正義之事,為善良之人。此秋之清韻所導(dǎo)也。</p><p class="ql-block"> 嗟乎!秋之韻,深含哲理,啟人深思。悟秋之韻者,能知自然之理,通人生之道,養(yǎng)淡泊之心,修清正之德。愿吾輩皆能感秋之韻,悟秋之理,以臻于善境焉。</p><p class="ql-block"> 古人云:“非淡泊無以明志,非寧靜無以致遠(yuǎn)?!鼻镏嵳梢彷呉源俗悦恪?lt;/p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">??</p><p class="ql-block">中秋遣懷賦</p><p class="ql-block">文/樂耘公子</p><p class="ql-block">時(shí)維八月,節(jié)屆中秋。普天之浪漫,遍地卻風(fēng)流。賞籬下之菊花,怡然自得;嗅園中之丹桂,夫復(fù)何求?良辰融其美景,吉日慶其豐收。皓月銀盤,承千年之玉露;佳人麗質(zhì),移碎步于瓊樓。然則天上之圓而人間半,他鄉(xiāng)之喜而梓里愁。人有悲歡之惱;月有圓缺之由。千里之嬋娟,可伴我信天之游乎?</p><p class="ql-block">乃至繾倦相期,蹉跎相守。對(duì)鏡而認(rèn)衰容,試衣乃知寬袖。莊周賜夢(mèng),更添寂寞之心;宋玉復(fù)王,難解相思之扣。聞鳴蟬之號(hào)泣,厭飛雁之競(jìng)糾。新鄉(xiāng)轉(zhuǎn)身,故地回首。佳人之何方?風(fēng)景則依舊。奈何情緣已瘦。乃縱目而望,獨(dú)認(rèn)灞橋之垂柳。</p><p class="ql-block">然則,月圓之時(shí)而我憂,情真之際而意假。金風(fēng)得勢(shì)而舞,萬木飄零;銀菊逢時(shí)而開,群芳凋謝。于是百結(jié)腸,三更夜。山盟之言猶在,振饋耳邊;地老之辭何存?消亡目下。前途正好,嘆世美之不仁;婚約方締,悲英臺(tái)之未嫁。愴事態(tài)之炎涼,惜人情之乖寡。尋常無味,當(dāng)不恥于平凡;十載孤吟,已習(xí)慣于取舍。何需欸乃之甚也。</p><p class="ql-block">是以釋懷而去,相得而安。雖然刻骨,且就心寬??唇^往,消世事之蠲煩。過獨(dú)木橋,行九域之險(xiǎn)峻;步天涯路,嘗五味之淡咸。妒賢士于魏庭,涓邀孫臏;吹冤簫于吳市,被薦伍員。寵館娃而忘庭柱,飼玩物而跨鶴仙。是故離分之痛而企及身首異處、乃至喪國之哀乎?</p><p class="ql-block">噫唏,再逢圓月,又遇中秋,心甚泰然而開懷??梢耘e琥珀之杯,邀明月之飲,樂此而何來悲哉。</p><p class="ql-block">??</p><p class="ql-block">秋賦(王友波作品)</p><p class="ql-block"> 時(shí)維九月,序?qū)偃铩?lt;/p><p class="ql-block">清風(fēng)送爽,碧水泛舟。</p><p class="ql-block">風(fēng)吹古哨之嶺,雨打木稷之頭1。</p><p class="ql-block">憐花綻而自樂,盼蝶舞則無憂。(??綻與舞失對(duì),改成花開)</p><p class="ql-block">北雁南飛,秋華傲骨;</p><p class="ql-block">薔薇老去,銀杏風(fēng)流。</p><p class="ql-block">荷葉凋殘,掩碧波之拍岸;</p><p class="ql-block">浮萍枯敗,棲舒鳧乃悠游。(??荷葉和浮萍是一回事,合掌了。改菡萏凋殘)</p><p class="ql-block">星火燈籠乃紅柿,煙霞沉綴于石榴。</p><p class="ql-block"> 至乃</p><p class="ql-block">秋月寒江,桂香沁袖。</p><p class="ql-block">杏葉金黃,蒼松依舊。</p><p class="ql-block">梅逍遙乃婆娑,竹灑脫而抖擻。(??梅不是秋季景物,改寫蘭吧)</p><p class="ql-block">紅楓耀乃朝霞,金菊靚而俊秀。</p><p class="ql-block">松風(fēng)秋爽,燈紅映以霜楓;</p><p class="ql-block">暮露夜涼,月白鋪于岸柳。</p><p class="ql-block">夕照疏籬而賦詩,西風(fēng)曲水之酣酒。</p><p class="ql-block"> 斯則</p><p class="ql-block">槿花籬落,山果泛黃。</p><p class="ql-block">歲豐秋實(shí),桂馥清香。</p><p class="ql-block">秋收萬顆之金玉,歲入千倉之盈裝。</p><p class="ql-block">(??金玉對(duì)黍粱(盈裝詞性不對(duì))</p><p class="ql-block">金秋送爽,稻菽千層之涌浪;</p><p class="ql-block">玉露沾衣,果香四溢乃芬芳。(??香與芬芳意重了)</p><p class="ql-block">桂香飄逸乃秋風(fēng)蕩,果熟沉甸而喜氣揚(yáng)。(??尾三字,對(duì)不?賦句要是二或四字)</p><p class="ql-block">其潔若何,春梅綻雪;(??春梅綻雪隔景)</p><p class="ql-block">其妍若何,秋蕙披霜。</p><p class="ql-block"> 至于</p><p class="ql-block">西風(fēng)落葉,秋意漸濃。</p><p class="ql-block">年華有約,尊酒相逢。</p><p class="ql-block">光陰磋砣若煙,馮唐易老;</p><p class="ql-block">命運(yùn)多舛之窘,李廣難封2。</p><p class="ql-block">于是</p><p class="ql-block">徒步楓林,閑游石徑。</p><p class="ql-block">落葉訴乃流年,殘陽撫之背影。</p><p class="ql-block">回首憶乃滄桑,虛名織其夢(mèng)境。(??虛名棄于夢(mèng)境)</p><p class="ql-block">頻催垂暮,鏡中顏則鬢霜;</p><p class="ql-block">易逝年華,老驥志而敲磬。</p><p class="ql-block">餐芳飲露3,歲月無聲;</p><p class="ql-block">寄韻詩行,感懷憧景。</p><p class="ql-block">初心依舊乃惜陰,晚歲懷新而崇敬。</p><p class="ql-block"> 甲辰金秋</p><p class="ql-block">注釋:</p><p class="ql-block">①木稷:高梁古時(shí)名稱。</p><p class="ql-block">②馮唐易老,李廣難封見王勃《滕王閣序》</p><p class="ql-block">③餐芳飲露:典故出自《禮記》,描述的是古人以花入饌,餐芳飲露,風(fēng)雅無限的生活方式。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">??????備料</p><p class="ql-block">(駢賦要求:對(duì)仗,自由押韻并平仄韻每段互換,使用隔句要走馬蹄) </p><p class="ql-block">駢賦《秋實(shí)賦》</p><p class="ql-block">落葉飄零而舟,</p><p class="ql-block">高樹寒蟬聲衰</p><p class="ql-block">山風(fēng)碧水送涼。</p><p class="ql-block">雁陣攜云悲去影,</p><p class="ql-block">丹楓如火映斜陽。</p><p class="ql-block">野老稼穡備忙,</p><p class="ql-block">豐收景象入目。</p><p class="ql-block">西風(fēng)瑟瑟飄零;碧空頻傳哀鳴。</p><p class="ql-block">匆匆秋色推人老,凝目夕陽無限好。</p><p class="ql-block">黃土日高,曬果香而色艷;</p><p class="ql-block">峨眉楓老,染霜葉而霞紅。</p><p class="ql-block">黃河落日,和旅雁而飛來;</p><p class="ql-block">田野秋風(fēng),逐金波而掀起。</p> <p class="ql-block">21期辭賦賦基礎(chǔ)班畢業(yè)試卷</p><p class="ql-block">學(xué)號(hào): 賦21005 網(wǎng)名:冬之娘</p><p class="ql-block">一、簡答題:</p><p class="ql-block"> 1、什么是賦?賦的特點(diǎn)?</p><p class="ql-block">答:①什么叫賦?</p><p class="ql-block">賦,是我國古代的一種文體,介于詩和散文之間,類似于后世的散文詩。它講求文采、韻律,兼具詩歌和散文的性質(zhì)。</p><p class="ql-block">②賦的特點(diǎn):</p><p class="ql-block">辭賦文體上是韻文體,排偶,藻飾和用典;句式上以駢句為主但變化較多;內(nèi)容上側(cè)重于寫景,以景抒性;用韻也是重要的特點(diǎn)之一。概括如下:詞藻華美,對(duì)偶形式多變,用典用韻講究。</p><p class="ql-block"> 2、什么叫駢文、駢賦、律賦、詩賦、俗賦?它們流變的過程。</p><p class="ql-block">答:</p><p class="ql-block">①駢文:駢文是有駢句、提引詞、發(fā)送組成,句腳走“馬蹄”可不押韻的文章。</p><p class="ql-block">②駢賦:駢賦是以駢句為主要特色,具有駢文要點(diǎn)又押韻的駢體文章。</p><p class="ql-block">③律賦:律賦是指音韻諧和、對(duì)偶工整,于音律有嚴(yán)格規(guī)定格律的賦體。為唐宋以來科舉考試所采用。</p><p class="ql-block">④詩賦:詩賦即為體制類詩的詩體賦。訪《詩經(jīng)》,句式整齊而可不對(duì)偶。</p><p class="ql-block">⑤俗賦:俗賦是指語言通俗接近口語的賦體文。又稱小品賦、白話賦、民間賦。</p><p class="ql-block">⑥辭賦流變的過程:</p><p class="ql-block">古賦(漢代及其以前,包括先秦賦,sao體賦,文賦,漢大賦,)→駢賦(六朝開始,魏晉南北朝)→律賦(唐朝)→文賦(宋朝,主要是由歐陽修和蘇軾倡導(dǎo))。</p><p class="ql-block"> 3、漢賦與文賦的區(qū)別?</p><p class="ql-block">答:漢賦是漢代散體大賦,時(shí)間上漢賦早于文賦。文采上漢賦鋪陳宏大,華麗夸張;而文賦輕文辭駢儷,直抒胸意,氣勢(shì)清新,暢達(dá)不澀。借鑒漢賦手法,帶有先秦散文風(fēng)骨。</p><p class="ql-block"> 4、什么叫壯句、緊句、長句、隔句(包括六種隔句),試各舉一例。</p><p class="ql-block">答:</p><p class="ql-block">①壯句:三字駢句。</p><p class="ql-block"> 例如:觀夫五色筆,十香詞。</p><p class="ql-block"> ②緊句:四字駢句。</p><p class="ql-block"> 例如:野葛山梔,仙風(fēng)道骨。</p><p class="ql-block">③長句:五至九字的駢句。例如:</p><p class="ql-block">麗碧霄以增媚,捧金烏而徐飛。(六字長句)</p><p class="ql-block">④、隔句:隔句就是隔句對(duì)仗,隔句有輕、重、疏、密、平、雜六種形式。</p><p class="ql-block">(1)輕隔:前句四字,后句六字。如:度木隨形。俾不欺于曲直;</p><p class="ql-block"> 運(yùn)斤取法,必先正于圓方。</p><p class="ql-block">(2)重隔:前句六字,后句四字。如:賞籬下之菊花,怡然自得;</p><p class="ql-block"> 嗅園中之丹桂,夫復(fù)何求?</p><p class="ql-block">(3)疏隔:前句三字,后句五至八字。如:</p><p class="ql-block">?其身,形蜿蜿而莫犯;</p><p class="ql-block">舉其首,勢(shì)嬌嬌而靡亢。</p><p class="ql-block">(4)密隔:前句五字至八字,后句六字至九字。例如:</p><p class="ql-block">聽淑節(jié)風(fēng)過 則落殘花而滿地;</p><p class="ql-block">看三春雨余 則長高柳而參天。</p><p class="ql-block">(5)平隔:四句 字?jǐn)?shù)相等,前后或四至七字。例如:</p><p class="ql-block">草木欣欣,山川入畫;</p><p class="ql-block">風(fēng)塵渺渺,歲月成詩。(四字平隔)</p><p class="ql-block">(6)雜隔:前句四字,后句五、七、八字不限;或后四字,前五、七、八字不限。例如:</p><p class="ql-block">空庭欲曙,通宵之瑞露盈盤;</p><p class="ql-block">幽徑無風(fēng),一片之春冰在地。</p><p class="ql-block"> 5、什么叫提引詞,提引詞有什么特點(diǎn)?</p><p class="ql-block">答: 提引詞,是用在發(fā)篇句首或者段落的開頭,起提示、承接或者引領(lǐng)的作用。</p><p class="ql-block">提引詞有以下特點(diǎn):</p><p class="ql-block">①提引詞均為一些文言語氣詞,或是由介、助、連、代詞加“觀”、“稽”之類的實(shí)詞等而組成;</p><p class="ql-block">②提引詞從一字到三四字的都有;</p><p class="ql-block">③提引詞在駢句中的使用致使閱讀節(jié)奏與詩不同,要單獨(dú)劃分節(jié)奏。提引是賦文與詩詞最明顯的區(qū)別。</p><p class="ql-block"> 6、什么叫虛詞?什么叫駢句的領(lǐng)字?虛詞和領(lǐng)字各有什么特點(diǎn)?</p><p class="ql-block">答:</p><p class="ql-block">(1)虛詞:虛詞與實(shí)詞相對(duì),是漢語詞匯中沒有實(shí)際意義的詞(或意義比較抽象),但有幫助造句作用的詞。</p><p class="ql-block">(2)虛詞的特點(diǎn):</p><p class="ql-block">①空話;假話。②不能單獨(dú)成句,</p><p class="ql-block">③虛詞包括介詞,助詞,副詞,連詞和語氣詞。</p><p class="ql-block">(3)駢句的領(lǐng)字:領(lǐng)字就是指在句子的開頭或句中,有一個(gè)、兩個(gè)或三個(gè)字在語氣上起停頓作用、但又不點(diǎn)斷句子,在句義上有統(tǒng)領(lǐng)作用的字(詞)。</p><p class="ql-block">(4)領(lǐng)字的特點(diǎn):</p><p class="ql-block">① 領(lǐng)字一般是虛的,或者實(shí)詞虛用。</p><p class="ql-block">②領(lǐng)字一般為動(dòng)詞,其中去聲字占大多數(shù)。去聲和動(dòng)詞運(yùn)用于辭賦創(chuàng)作中,能取得良好的聲音效果。動(dòng)詞能增強(qiáng)句子的靈動(dòng)感,而去聲激勵(lì)勁足,其腔高,這也是合樂的需要。</p><p class="ql-block"> 7、什么叫平仄?駢句的平仄和駢文的平仄有什么特點(diǎn)?</p><p class="ql-block">答:</p><p class="ql-block">(1)平仄:平仄就是指平聲和仄聲,泛指詩文的韻律。古漢語有平 上 去入 四種音調(diào),平聲又分為陽平和陰平。仄聲分為上,去,入聲。</p><p class="ql-block">(2)駢句的平仄有如下特點(diǎn):</p><p class="ql-block">①本句相鄰節(jié)奏點(diǎn)上的字要平仄交替。(而非每個(gè)相鄰的節(jié)奏點(diǎn)都做到平仄交替)。</p><p class="ql-block"> ②對(duì)句同位節(jié)奏點(diǎn)上的字的平仄相對(duì)。</p><p class="ql-block"> ③對(duì)句句腳上的字一般是聲調(diào)不同。</p><p class="ql-block"> ④同一節(jié)奏內(nèi)不能出現(xiàn)三或四字的同聲調(diào)。</p><p class="ql-block">3、駢文的平仄有以下特點(diǎn):</p><p class="ql-block">除遵守駢句的四個(gè)特點(diǎn)外,駢文句腳平仄一定要按馬蹄律“平仄仄平”或“仄平平仄”來寫。</p><p class="ql-block"> 8、什么叫詞珠、駢珠,請(qǐng)從《滕王閣序》中找一個(gè)自己喜歡的詞珠,標(biāo)注注解及出處,并做成駢珠。</p><p class="ql-block">答:</p><p class="ql-block">(1)詞珠:</p><p class="ql-block">所謂詞珠,是指通常以兩個(gè)字為一詞組的經(jīng)典詞匯。</p><p class="ql-block">(2)駢珠:</p><p class="ql-block">所謂駢珠,就是根據(jù)典故而自行煉化而成的駢句。</p><p class="ql-block">(3)《騰王閣序》千古駢文,典故豐富,成語云集。如:</p><p class="ql-block">云銷雨霽,彩徹區(qū)明。</p><p class="ql-block">落霞與孤鶩齊飛,秋水與長天一色。</p><p class="ql-block">取詞珠“落霞,秋水”</p><p class="ql-block">注解:落霞,指落日的余暉穿過云朵在空中呈現(xiàn)的美麗景象叫作落霞。又晚霞。出自南朝·梁·簡文帝《登城》詩:“落霞乍續(xù)斷,晚浪時(shí)回復(fù)?!?lt;/p><p class="ql-block">秋水,秋天的水,比喻人(多指女人)清澈明亮的眼睛。</p><p class="ql-block">做成駢珠:</p><p class="ql-block">興起窮樓,滿目落霞彩徹;</p><p class="ql-block">閑來垂釣,無邊秋水煙澄。</p><p class="ql-block">二、填空題:</p><p class="ql-block"> 1、駢句的特點(diǎn)是對(duì)偶的上下句的每個(gè)節(jié)奏點(diǎn)平仄要(相對(duì))。(壯)句子前必須有題引詞;(四)個(gè)字以上需要加虛詞。</p><p class="ql-block"> 2、詩的最后一個(gè)節(jié)奏點(diǎn)是三個(gè)字,駢句的最后一個(gè)節(jié)奏點(diǎn)是(二 )個(gè)字或者(四 )個(gè)字。</p><p class="ql-block"> 3、詩沒有領(lǐng)字,駢句可以(有 )領(lǐng)字,領(lǐng)字單獨(dú)( 一)個(gè)節(jié)奏。</p><p class="ql-block">4、駢文的文體特征,即駢文的文體特征,即(裁對(duì))、(句式)、(隸事)、(敷藻)、(調(diào)聲)。六朝駢文形式的特點(diǎn)主要有(對(duì))、(典)。以對(duì)偶句(駢句)為主的文章叫做(駢文或駢賦)。與之相對(duì),以非對(duì)偶句(散句)為主的文章叫做(文賦)。不押韻駢文的題目里面不要帶(賦)字,駢文(駢體文)不需要(押韻),押韻的是(賦),賦屬(韻)文。</p><p class="ql-block">5、杜牧的《阿房宮賦》更是(文)賦的典范。還有《秋聲賦》、前后《赤壁賦》等都屬于(文)賦。</p><p class="ql-block"> 6、律賦一般限韻是(八)個(gè)字。古代科考選擇一般是(四)個(gè)平韻,(四)個(gè)仄韻。</p><p class="ql-block">7、賦之首段技法有(直起)、(陪起)、(題前起)、(對(duì)起)、(翻起)、(頌揚(yáng)起)(暗籠)、(明擒)、(古體);賦之其他首段技法有(開篇實(shí)起)、(開篇虛起)、(開篇破題);</p><p class="ql-block">8、賦之次段技法有(溯源)、(順拍)、(逆翻)、(映合);</p><p class="ql-block">賦之中間諸段技法有(鋪敘)、(互勘)、(提起)、(點(diǎn)染)、(停頓)、(反正)、(折落)、(開合)、(淺深)、(推原)、(推論)、(贊嘆)、(旁襯);</p><p class="ql-block">9、賦之末段(尾)技法有(頌揚(yáng))、(懷古)、(寓意)、(推原)、(推論)、(贊嘆)、(托題)、(壓題)、(翻題)、(旁襯)、(雜體)。</p><p class="ql-block">10、駢句指的是(結(jié)構(gòu)相似)、(內(nèi)容相關(guān))、(行文相鄰)、(字?jǐn)?shù)相等),跟律詩中的偶句相似。散句則是相對(duì)于(駢句)而言,也可以說,駢句以外的句子都是(散句)。不對(duì)偶、不要求押韻的句子為散句,散句又叫(漫句.)。</p><p class="ql-block"> 11、對(duì)偶是一種修辭格,運(yùn)用了(對(duì)偶修辭手法)的文句就是偶句,也就是駢句。</p><p class="ql-block">排偶指(字?jǐn)?shù)相等)(不避同字)、(不拒平仄),是修辭學(xué)界提出的一種既有(對(duì)偶)又是(排比)的一種修辭手法。</p><p class="ql-block">12、排比是指三個(gè)以上(句形相同),(句意相近)的句子連續(xù)使用,是實(shí)現(xiàn)鋪陳的手法之一。</p><p class="ql-block">13、古偶句虛詞除外,在相應(yīng)的位置上出現(xiàn)了(相同)的字,這種特色形式的對(duì)偶句,叫(古偶句)。</p><p class="ql-block">14、賦后往往有“亂”,亂為賦中最后一節(jié),起(總結(jié))作用。</p><p class="ql-block">15、馬蹄律的聲律規(guī)則,其特點(diǎn)是(左前右后右前左后)。左邊比作“平”聲,右邊比作“仄”聲,即成“平仄仄平”。同理,如先以右蹄邁出,即成“仄平平仄”。</p><p class="ql-block">三、判斷題:(在括號(hào)內(nèi)正確的用√表示;錯(cuò)誤的用X表示)</p><p class="ql-block"> 1、駢文不需要押韻,但句腳需要通篇走馬蹄,不可以文白參雜。( √)</p><p class="ql-block"> 2、隔句不必遵循馬蹄律。(X)</p><p class="ql-block"> 3、有領(lǐng)字的駢句,領(lǐng)字都是,劃分節(jié)奏,上下句領(lǐng)字的平仄可以不相對(duì)。(√)</p><p class="ql-block"> 4、曹明綱先生總結(jié)文賦的特點(diǎn)為“韻散配合、駢散兼施、用韻寬泛和結(jié)構(gòu)靈活”。( √)</p><p class="ql-block"> 5、詩賦的語言要求是句式整齊而不對(duì)偶,不含或少含虛詞。(√)</p><p class="ql-block"> 6、“膏搖唇而增熾兮,焰掉舌而彌葩?!笔莝ao體句式( √)</p><p class="ql-block"> 7、根據(jù)藝術(shù)風(fēng)格之差異,俗賦約有兩種類型:一種為通俗故事型;另一種為詼諧調(diào)笑型。( √)</p><p class="ql-block"> 8、可以直接換韻、換段、換內(nèi)容,不用提引詞。( X)</p><p class="ql-block"> 9、散句可以放在一篇辭賦的最前面或最后面?也可以放在段落的前后( √)</p><p class="ql-block"> 10、押仄韻時(shí),駢對(duì)上多以四聲為用,可以在上、去、入三種聲調(diào)中變化。(√ )</p><p class="ql-block"> 11、駢賦、律賦一般都在偶數(shù)句用韻,文賦可以奇數(shù)句用韻。(√)</p><p class="ql-block"> 12、sao體賦常有換韻,最主要的體式則是帶有語助詞“兮”,以及含有虛詞,以此調(diào)劑誦讀節(jié)奏,渲染情感。( √)</p><p class="ql-block">四、創(chuàng)作題</p><p class="ql-block">請(qǐng)以“秋”主題,作一篇駢賦《××賦》,字?jǐn)?shù)300-400之間。 </p><p class="ql-block">《秋之韻》</p><p class="ql-block">時(shí)維九月,序?qū)偃?。高風(fēng)涼于陌,稷稻燦于疇。玉露凝光,展普天之浪漫;黃花綻蕊,染遍地而風(fēng)流。嶺上之霜楓,凋零碧樹;田間之稷黍,煥然金裘。蒹葭搖曳于秋塘,清露凝珠于草漚。賞籬下之菊花,怡然自得;嗅園中之丹桂,吾復(fù)何求?拾秋光而悟秋意,品秋韻而詠秋收。觀大地之豐饒,感歲月之閑悠。</p><p class="ql-block">誠乃楓葉如丹,層林盡染。謙卑稻穗而沉,翻浪稷禾而滟。鋪金銀杏,散玉梧桐;流火丹楓,紅銷菡萏。杜牧停車以坐愛,霜葉如花;陶翁種豆于南山,煩愁似減。黃花凝玉而飄香,五谷流金而呈瀲。賞秋實(shí)之華芳,喜黍禾之豐艷。秋陽杲杲,溫暖人之心扉;秋水盈盈,倒映月之明鑒。憶昔后稷教民之穡,開農(nóng)墾之先河;周公制禮之樂,啟文明之觴濫。</p><p class="ql-block">至若時(shí)逢月夕,又遇月圓。一處相思而憂,天涯共慶而筵。輕舉金樽,話親情之溫暖;閑邀明月,寄掛念之薄言。嫦娥偷藥成仙,秋心圓滿;太白舉杯邀月,詩意盎然。人有悲歡之苦,月有圓缺之緣。宋玉悲秋,難解相思之扣;莊周賜夢(mèng),更添寂寞之煩。鴻雁南飛,衡陽之浦1聲斷;鱸魚堪膾,張翰之莼2思牽。人世從來而聚散,中秋自古乃悲歡。</p><p class="ql-block">嗟乎!美不勝收,金秋之秀。繾綣而相期,蹉跎而相守。其色也,燦爛如金;其味也,深沉醇厚。秋之韻,含哲理而啟人;秋之華,攜純真則實(shí)藕。歲月逢秋,時(shí)光煮酒。吾輩當(dāng)以秋之韻而自勉,珍惜其當(dāng)下,不負(fù)其年華,享寧康而久久矣。</p><p class="ql-block">注:</p><p class="ql-block">1,典故出自?《世說新語》,講述了西晉文學(xué)家張翰因思念家鄉(xiāng)的美食而棄官歸鄉(xiāng)的故事,</p><p class="ql-block">2,典故出自《騰王閣序》,“聲斷衡陽之浦”。</p> <p class="ql-block">刊首語:</p><p class="ql-block"> 《中元節(jié)賦》</p><p class="ql-block">以 “傳承孝文化”為韻</p><p class="ql-block">時(shí)維七月,序?qū)僦性?。陰陽交匯,幽明共傳。裊裊青煙,追思先世之德;熒熒燭火,緬懷逝者之顏。涕淚灑于遺像,思緒繞于誨言。</p><p class="ql-block"> 觀夫今朝月半,敬祖虔誠。供香果于靈前,擺素筵而玉觥。雙跪祈禱,愿亡魂之安息;深情呼喚,望先祖而還庭。雖生死殊途,思懷不斷;尚陰陽兩隔,親情永承。</p><p class="ql-block">憶往昔慈愛無邊,親恩蕩浩。聲聲教誨,總在耳邊;切切關(guān)懷,猶如至寶。然雙親不于我待,疾病奪其命惱??障ハ露甜B(yǎng),難床前以盡孝。長使涕淚于枕旁,徒留悲嘆于心腦。</p><p class="ql-block">至苦落葉瑟瑟于風(fēng),懸月冥冥于云?;囊肮纶?,寂寞千秋之歲;舊宅故院,徘徊萬縷之人。河燈點(diǎn)點(diǎn),照歸途于彼岸;紙灰紛紛,寄深情于幽冥?;瘋鴦?lì)志,揮拙筆于斯文。</p><p class="ql-block">嗟乎!中元之祭,久遠(yuǎn)佳話。慎終追憶,乃中華之良善;感恩懷德,是民族之文化。唯愿生者珍惜,逝者安暇。陰陽和諧,如詩如畫。</p><p class="ql-block"> 律賦使用詞林正韻</p><p class="ql-block"> ?????? </p><p class="ql-block"> 《中元節(jié)賦》</p><p class="ql-block">以 “傳承孝文化”為韻</p><p class="ql-block">傳∽詞韻第七部)</p><p class="ql-block">時(shí)維七月,序?qū)僦性?lt;/p><p class="ql-block">陰陽交匯,幽明共傳。</p><p class="ql-block">裊裊青煙,追憶先人之德;</p><p class="ql-block">熒熒燭火,緬懷逝者之顏。</p><p class="ql-block">涕淚灑于遺像,幽思繞于誨言。</p><p class="ql-block"> (承∽第十一部)</p><p class="ql-block">觀夫,</p><p class="ql-block">今朝月半,敬祖虔誠。</p><p class="ql-block">供果香于靈桌,擺素味而玉觥。</p><p class="ql-block">雙跪祈安,愿亡魂之安息;</p><p class="ql-block">深情呼喚,望先祖則還庭。</p><p class="ql-block">惟生死之殊途,思懷不斷;</p><p class="ql-block">尚陰陽之兩隔,親情永承。</p><p class="ql-block"> (孝∽第八部)</p><p class="ql-block">乃知</p><p class="ql-block">憶從前</p><p class="ql-block">慈愛無邊,親恩蕩浩。</p><p class="ql-block">聲聲教誨,總在耳邊;</p><p class="ql-block">切切關(guān)懷,猶如至寶。</p><p class="ql-block">然</p><p class="ql-block">椿萱不以我待,疾病奪其命惱。</p><p class="ql-block">空膝下而滋,難床前以孝。</p><p class="ql-block">長使淚珠于枕旁,徒留悲嘆于心腦。</p><p class="ql-block">(文∽第六部)</p><p class="ql-block">至若</p><p class="ql-block">落葉蕭蕭于敲雨,閑云冥冥于閑云。</p><p class="ql-block">荒野孤塋,寂寞千秋之歲;</p><p class="ql-block">舊房故院,徘徊幾代之親。</p><p class="ql-block">點(diǎn)點(diǎn)河燈,照歸途于彼岸;</p><p class="ql-block">紛紛灰紙,寄思念于冥塵。</p><p class="ql-block">化悲傷而勵(lì)志,揮拙筆于斯文。</p><p class="ql-block">(化∽第十部)</p><p class="ql-block">嗟乎!</p><p class="ql-block">節(jié)祭中原,久遠(yuǎn)佳話。</p><p class="ql-block">慎終追憶,乃中華之善良;</p><p class="ql-block">懷德感恩,是民族之文化。</p><p class="ql-block">唯愿生者珍憐,逝者安暇。</p><p class="ql-block">并舉陰陽,如詩如畫。</p><p class="ql-block">??????</p> <p class="ql-block">駢賦:《武鄉(xiāng)賦》</p><p class="ql-block">(微刊 刊首語)</p><p class="ql-block">千年古郡,旖旎風(fēng)光。太行門戶,抗戰(zhàn)脊梁。西周皋狼之地,武周賜名武鄉(xiāng)??箲?zhàn)之時(shí),更名而秉初衷;建國之需,更隸豈改紅裝。變遷歷史之悠久,人文底蘊(yùn)之輝煌。</p><p class="ql-block">乃知五龍溝壑,溶洞奇墜。飛流直下, 石門山勢(shì)。 清湖飛鷺而翩翩,峭壁懸崖而郁翠。潺潺流水,匯五溪而成龍;疊翠山巒,聚瀑布而陶醉。盡收景色之優(yōu)美,領(lǐng)略自然而韻味。栩栩如生之佛像,石雕藝術(shù)之精粹。雕梁畫棟,嘆為觀止。</p><p class="ql-block">若夫古色古香,錦繡山城。東南三晉,古邑崢嶸。當(dāng)漫步于老城之街道,猶穿越于先秦之宮庭。畫柱飛檐,凝祖先之智慧 ; 挑梁斗拱,展前輩之殊榮??葱蹅ブ畨延^,感器宇之軒橫。</p><p class="ql-block">嘗聞抗戰(zhàn)圣地,紅色展館。烈士陵園,長征驛棧。磚壁村之燭光,王家峪之土院。激揚(yáng)愛國之情,歌頌英雄之愿。件件文書,再現(xiàn)曲折之史;張張遺像,緬懷豐績而挽。踏英雄足跡而勤功,承復(fù)興偉業(yè)而奉獻(xiàn)。</p><p class="ql-block">至若民間文化,形式頗豐。鄉(xiāng)土人情,古樸之風(fēng)。品嘗特色之美食,體驗(yàn)人生之不同。剪紙泥塑,求技藝而精工;社火木雕,傳文化之博宏。山水有情,看自然之壯美;景觀典雅,享人文之厚忠。錦繡武鄉(xiāng),于斯遵崇。百業(yè)閱之勃起,前程思之無窮。悠悠矣文情亙亙,蕩蕩乎浩氣濃濃。</p><p class="ql-block">??</p><p class="ql-block">武鄉(xiāng)賦(刊首語)</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">千年古郡,旖旎風(fēng)光。</p><p class="ql-block">太行門戶,抗戰(zhàn)脊梁。</p><p class="ql-block">西周皋狼之地,</p><p class="ql-block">武周賜名武鄉(xiāng)。</p><p class="ql-block">抗戰(zhàn)之時(shí),更名而秉初衷;</p><p class="ql-block">建國之需,三遷豈改紅裝。</p><p class="ql-block">變遷歷史之悠久,人文底蘊(yùn)之輝煌。</p><p class="ql-block">(第二部 平聲)</p><p class="ql-block">乃知</p><p class="ql-block">五龍溝壑,溶洞奇墜。</p><p class="ql-block">飛流直下, 石門山勢(shì)。 </p><p class="ql-block">清湖飛鷺而翩翩,</p><p class="ql-block">峭壁懸崖而郁翠。</p><p class="ql-block">潺潺流水,匯五溪而成龍;</p><p class="ql-block">疊翠山巒,聚瀑布而陶醉。</p><p class="ql-block">盡收景色之優(yōu)美,</p><p class="ql-block">領(lǐng)略自然而韻味。</p><p class="ql-block">栩栩如生之佛像,</p><p class="ql-block">石雕藝術(shù)之精粹。</p><p class="ql-block">雕梁畫棟,嘆為觀止。</p><p class="ql-block">(第三部 仄韻)</p><p class="ql-block">若夫</p><p class="ql-block">古色古香,錦繡山城。</p><p class="ql-block">晉地中部,古邑崢嶸。</p><p class="ql-block">當(dāng)漫步于老城之街道,</p><p class="ql-block">猶穿越于先秦之宮庭。</p><p class="ql-block">畫柱飛檐,凝祖先之智慧 ; </p><p class="ql-block">挑梁斗拱,展前輩之宏。</p><p class="ql-block">看雄偉之壯觀,感器宇之軒橫。</p><p class="ql-block">(第十一部 平韻)</p><p class="ql-block">嘗聞</p><p class="ql-block">抗戰(zhàn)圣地,紅色展館。</p><p class="ql-block">烈士陵園,長征驛棧。</p><p class="ql-block">磚壁村之燭光,</p><p class="ql-block">王家峪之土院。</p><p class="ql-block">激揚(yáng)愛國之情,</p><p class="ql-block">歌頌英雄之愿</p><p class="ql-block">件件文書,再現(xiàn)曲折之史;</p><p class="ql-block">張張遺像,緬懷偉績而挽。</p><p class="ql-block">踏英雄足跡之勤功,</p><p class="ql-block">承復(fù)興偉業(yè)而奉獻(xiàn)。</p><p class="ql-block">(第七部 仄韻)</p><p class="ql-block">至若</p><p class="ql-block">民間文化,形式頗豐。</p><p class="ql-block">鄉(xiāng)土人情,古樸之風(fēng)。</p><p class="ql-block">品嘗特色之美食,</p><p class="ql-block">體驗(yàn)人生之不同。</p><p class="ql-block">剪紙泥塑,求技藝而精功;</p><p class="ql-block">社火木雕,傳文化之博宏。</p><p class="ql-block">山水有情,看自然之壯美;</p><p class="ql-block">景觀古老,享人文之厚忠。</p><p class="ql-block">錦繡武鄉(xiāng),于斯遵崇。</p><p class="ql-block">百業(yè)閱之勃起,前程思之無窮。</p><p class="ql-block">悠悠矣文情亙亙,</p><p class="ql-block">蕩蕩乎浩氣濃濃。</p><p class="ql-block">(第一部 平 韻)</p>