<p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 752年,李白因政治前途不順,已離開長(zhǎng)安,開始在各地游歷。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 李白與他的好友在嵩山穎陽(yáng)丹丘生家中盡情暢飲。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 李白在酒興正濃之際,揮毫潑墨,創(chuàng)作了這首流傳千古的《將進(jìn)酒》:</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">君不見,黃河之水天上來(lái),</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">奔流到海不復(fù)回。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">君不見,高堂明鏡悲白發(fā),</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">朝如青絲暮成雪。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">人生得意須盡歡, 莫使金樽空對(duì)月。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">天生我材必有用, 千金散盡還復(fù)來(lái)。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">烹羊宰牛且為樂, 會(huì)須一飲三百杯。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">岑夫子,丹丘生,</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">將進(jìn)酒,杯莫停。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">與君歌一曲, 請(qǐng)君為我傾耳聽。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">鐘鼓饌玉不足貴, 但愿長(zhǎng)醉不愿醒。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">古來(lái)圣賢皆寂寞, 惟有飲者留其名。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">陳王昔時(shí)宴平樂, 斗酒十千恣歡謔。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">主人何為言少錢, 徑須沽取對(duì)君酌。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">五花馬,千金裘,</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">呼兒將出換美酒, 與爾同銷萬(wàn)古愁</b><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;">。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 閱讀了這首詩(shī)后,心曠神怡,暢快淋漓,仿佛親臨李白游歷的奇妙之境。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 李白在這首詩(shī)中,既表達(dá)了及時(shí)享樂的理念:“人生得意須盡歡”,也展示了對(duì)人生充滿豪情的信念:“天生我材必有用”。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 這首詩(shī)情感激昂,語(yǔ)言流暢如大江奔流,景象豐富多彩,展現(xiàn)出極強(qiáng)的藝術(shù)感染力。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 由于《將近酒》被選入中學(xué)語(yǔ)文課本,因此幾乎每個(gè)人都是伴隨著這首詩(shī)一路成長(zhǎng)的。然而,估計(jì)很少有人會(huì)意識(shí)到,這其實(shí)是一首“偽詩(shī)”!</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 在1990年挖掘出土的敦煌文獻(xiàn)中,意外地發(fā)現(xiàn)了唐代手抄本的《將進(jìn)酒》。目前學(xué)術(shù)界普遍認(rèn)為,敦煌版本的《將進(jìn)酒》(名為《惜罇空》)更可能是李白的原始創(chuàng)作。相比之下,我們教材中所收錄的《將進(jìn)酒》源自宋代刻本的《李太白文集》,這個(gè)宋人編輯的版本極有可能經(jīng)過(guò)了修改。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 我們接下來(lái)比較一下這兩首詩(shī)的異同。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 題目不同,敦煌版本稱為《惜罇空》,這與詩(shī)中“莫使金樽空對(duì)月”的句子緊密相關(guān)。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 詩(shī)人在喝了幾杯酒后,當(dāng)主人想要停止飲酒時(shí),詩(shī)人卻懷著滿腹的悲憤之情和豪情澎湃地說(shuō)道:“主人何為言少錢,徑須沽取對(duì)君酌”。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 李白的這首幾乎天成的佳作,可以說(shuō)是因“罇空”而引發(fā)的,因此,《惜罇空》極有可能是《將進(jìn)酒》的前身。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 從詩(shī)歌的內(nèi)容來(lái)看,有幾句略有不同。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 首句中的“床頭明鏡悲白發(fā)”雖然缺乏“高堂明鏡悲白發(fā)”那種氣勢(shì)磅礴的意境,卻可能更貼近李白的風(fēng)格,更顯真實(shí)。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 李白常因愁緒難以入眠,正是如此,才寫下了“床前明月光,疑是地上霜”的詩(shī)句,也才有了“舉杯邀明月,對(duì)影成三人”的情景。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> “‘床頭’這兩個(gè)字蘊(yùn)含著更深的意義,能讓人更清晰地感受到作者的無(wú)限惆悵,同時(shí)也更容易引發(fā)讀者的共鳴?!?lt;/b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 第二句,盡管不及充滿豪情自信的“天生我材必有用”,但“天生吾徒有俊才”,更有可能是李白的原句。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;">有兩個(gè)原因。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;">首先,從押韻的角度來(lái)看,“天生吾徒有俊才,千金散盡還復(fù)來(lái)”中的“才”和“來(lái)”是押韻的,而改為“天生我材必有用”則明顯沒有押韻。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 古詩(shī)在進(jìn)行轉(zhuǎn)韻時(shí)有一個(gè)獨(dú)特的特點(diǎn),即要求首句與轉(zhuǎn)韻后的句子使用相同的韻腳,這被稱為“逗韻”。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;">張若虛的《春江花月夜》、李白的《蜀道難》以及白居易的《長(zhǎng)恨歌》等作品,皆展示了高超的“逗韻”技巧。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 因此,李白絕不會(huì)出韻,“天生我材必有用”這一句,顯然是經(jīng)過(guò)后人的改造。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 常有學(xué)者據(jù)稱,認(rèn)為“天生我材必有用”這種極度自信的豪言壯語(yǔ)只在開元盛世才存在,這種看法實(shí)為一種誤解。事實(shí)上,李白最初的意圖是“天生吾徒有俊才”。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 其次,從詩(shī)歌的語(yǔ)境來(lái)看,詩(shī)人李白在宴游之際,向好友岑夫子和丹丘生等人敬酒勉勵(lì)。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 在此集會(huì)上,“吾徒”指的是李白、岑徵君、丹丘生等在場(chǎng)的人,他們勸告與會(huì)者:“勿惜囊中財(cái),且惜空酒樽”。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 這種情感貫穿了整首詩(shī),始終未曾改變。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 因?yàn)檫@兩個(gè)理由,可以推斷,“天生吾徒有俊才”更為合理。同時(shí),我們也能夠觀察到,《惜罇空》實(shí)際上精確地概括了整首詩(shī)的主旨。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> “再者,還有一句成語(yǔ)‘朝如青云暮成雪’。在敦煌版本中寫作‘青云’,而在傳世文獻(xiàn)中通常寫作‘青絲’?!?lt;/b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;">哪一種更為出色呢?</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;">“青云”更勝一籌!</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;">同樣存在兩個(gè)理由。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 首先,自漢唐時(shí)期以來(lái),常常用“云”來(lái)比喻鬢發(fā),例如杜牧在《阿房宮賦》中寫道:“綠云擾擾,梳曉鬟也”這一句。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 其次,從藝術(shù)的角度而言,“青云”到“雪”的變化不僅是同類對(duì)偶,而且充滿趣味。相比之下,“青云”到“雪”的表達(dá)效果比“青絲”到“雪”更為韻味十足,因此,“青云”更勝一籌。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 最后一句是“古來(lái)圣賢皆死盡”。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;">敦煌的版本統(tǒng)一以“死盡”表達(dá),而傳世的版本則使用了“寂寞”。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 實(shí)際上,李白在強(qiáng)調(diào)“古來(lái)賢圣皆‘死盡’時(shí),并非僅限于古代,更深刻地反映了對(duì)當(dāng)今境況的憤懣之情。因此,“死盡”與后文“惟有飲者留其名”的語(yǔ)意緊密相連,這種豪言壯語(yǔ)更加強(qiáng)烈地表達(dá)了他內(nèi)心的激憤。換句話說(shuō),這種激烈的措辭如“死盡”,更具有震撼力。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 或許,宋代人認(rèn)為,“死盡”這個(gè)詞顯得不夠文雅,因此改成了“寂寞”。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;">當(dāng)然,上述并未詳盡列舉《惜罇空》與《將進(jìn)酒》之間的所有差異,但通過(guò)一些典型分析可以推斷,敦煌版的《惜罇空》可能是目前最接近李白原始詩(shī)意的文獻(xiàn)。相比之下,我們熟記的《將進(jìn)酒》很可能是一首偽作!</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> 請(qǐng)問(wèn)你對(duì)《將進(jìn)酒》和《惜罇空》這兩首詩(shī)的看法如何?歡迎在評(píng)論區(qū)分享你的想法。</b></p>