<p class="ql-block">送門人歐陽秀才游江西 </p><p class="ql-block"> 梅堯臣〔宋代〕</p><p class="ql-block">客心如萌芽,忽與春風(fēng)動(dòng)。</p><p class="ql-block">又隨落花飛,去作西江夢(mèng)。</p><p class="ql-block">我家無梧桐,安可久留鳳。</p><p class="ql-block">鳳巢在桂林,烏哺不得共。</p><p class="ql-block">無忘桂枝榮,舉酒一以送。</p> <p class="ql-block">游子之思像草木在萌芽,與春風(fēng)一起搖曳。</p><p class="ql-block">又像隨落花飄飛,像在夢(mèng)中飛到了西江。</p><p class="ql-block">我家沒有梧桐樹,怎能留住你這只鳳凰呢?</p><p class="ql-block">鳳凰的巢就在那片遙遠(yuǎn)的桂樹林,希望你不要與烏鴉同行。</p><p class="ql-block">富貴之后不要忘記了我們,那就舉起酒來算是給你送別。</p>