<p class="ql-block">作者、編輯、攝影: 丁云浩</p><p class="ql-block">地點(diǎn):上海市靜安區(qū)大寧公園</p><p class="ql-block">時(shí)間:2024年6月</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 夏荷,她自然是開在夏天的荷花。是一種有著優(yōu)美、寧?kù)o、高雅意境的花卉。每年六至九月,這個(gè)被譽(yù)為美麗動(dòng)人的花君子,就會(huì)熱情地盛開。每當(dāng)人們進(jìn)入荷池邊,都會(huì)被她天生的麗質(zhì),清幽、嬌媚無(wú)比的形象所感染,被其一種自然美的魅力所傾慕,是文人墨客與攝影者的追求目標(biāo)。</p><p class="ql-block"> 她的身影如詩(shī)如畫,有著出淤泥而不染,濯清蓮而不妖,可遠(yuǎn)觀而不褻玩焉。有著自己的堅(jiān)守和信仰。象征著剛正不阿,不屈于世俗,寓意著美好和吉祥。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block">踏波舒袖舞池塘,脂粉凝顏艷媚妝。</p><p class="ql-block">一串珍珠迷岸客,未謀嬌面已聞香。</p><p class="ql-block"> 左河水《荷花》</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">接天蓮葉無(wú)窮碧,映日荷花別樣紅</p><p class="ql-block">宋·楊萬(wàn)里《曉出凈慈寺送林子方》</p> <p class="ql-block">荷葉羅裙一色裁,芙蓉向臉兩邊開</p><p class="ql-block">唐·王昌齡《采蓮曲》</p> <p class="ql-block">惟有綠荷紅菡萏,卷舒開合任天真</p><p class="ql-block">唐·李商隱《贈(zèng)荷花》</p> <p class="ql-block">風(fēng)含翠篠娟娟凈,雨裛紅蕖冉冉香</p><p class="ql-block">唐·杜甫 《狂夫》</p> <p class="ql-block">月明船笛參差起,風(fēng)定池蓮自在香</p><p class="ql-block">宋·秦觀 《納涼》</p> <p class="ql-block">庭前落盡梧桐,水邊開徹芙蓉</p><p class="ql-block">元·朱庭玉 《天凈沙·秋》</p> <p class="ql-block">葉上初陽(yáng)干宿雨、水面清圓,一一風(fēng)荷舉</p><p class="ql-block">宋·周邦彥 《蘇幕遮·燎沉香》</p> <p class="ql-block">菱葉縈波荷飐風(fēng),荷花深處小船通</p><p class="ql-block">唐·白居易 《采蓮曲》</p> <p class="ql-block">荷風(fēng)送香氣,竹露滴清響</p><p class="ql-block">唐·孟浩然 《夏日南亭懷辛大》</p> <p class="ql-block">小荷才露尖尖角,早有蜻蜓立上頭</p><p class="ql-block">宋·楊萬(wàn)里《小池》</p>