97人人操人人叉|色五月婷婷俺也去|久热福利在线视频|国产一区在线资源|日本无遮挡一区三区|操碰免费在线播放|国内A片成人网站|黄片无码大尺度免费看|欧美亚洲一二三区|8090碰人人操

春 雨

茶樓聽(tīng)雨

<p class="ql-block">  春風(fēng)越過(guò)淺淺的窗欞,輕柔的春雨 無(wú)聲無(wú)息。</p><p class="ql-block"> 驚蟄剛過(guò),愿這春風(fēng)帶來(lái)溫暖,愿這春雨送來(lái)希望,人間三月,等春來(lái),也等你歸。</p> <p class="ql-block">  春雨,最溫和。</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 好雨知時(shí)節(jié),當(dāng)春乃發(fā)生。隨風(fēng)潛入夜,潤(rùn)物細(xì)無(wú)聲。野徑云俱黑,江船火獨(dú)明。曉看紅濕處,花重錦官城。</p><p class="ql-block"> ——唐·杜甫《春夜喜雨》</p><p class="ql-block"> 春天,萬(wàn)物生長(zhǎng),生命萌芽,而春雨,就是希望。</p><p class="ql-block"> 杜甫筆下的雨,是最溫和的雨。</p> <p class="ql-block">  春雨,最憂愁。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">世味年來(lái)薄似紗,誰(shuí)令騎馬客京華。</p><p class="ql-block">小樓一夜聽(tīng)春雨,深巷明朝賣(mài)杏花。</p><p class="ql-block">矮紙斜行閑作草,晴窗細(xì)乳戲分茶。</p><p class="ql-block">素衣莫起風(fēng)塵嘆,猶及清明可到家。</p><p class="ql-block"> ——宋·陸游《臨安春雨初霽》</p><p class="ql-block"> 一夜春雨,明朝杏花,本是春光明媚時(shí),卻更顯凄涼。過(guò)往無(wú)可追,一聲嘆息,盡顯愁緒。</p> <p class="ql-block">  春雨,最細(xì)膩。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">天街小雨潤(rùn)如酥,草色遙看近卻無(wú)。</p><p class="ql-block"> 最是一年春好處,絕勝煙柳滿皇都。</p><p class="ql-block"> ——唐·韓愈《早春呈水部張十八員外》</p><p class="ql-block"> 春天的美,在于新。</p><p class="ql-block"> 新雨、新草、新柳,組成了一幅最美好 的新景象。</p> <p class="ql-block">  春雨,最明媚。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 雙飛燕子幾時(shí)回?夾岸桃花蘸水開(kāi)。</p><p class="ql-block"> 春雨斷橋人不度,小舟撐出柳陰來(lái)。</p><p class="ql-block"> ——宋·徐俯《春游湖》</p><p class="ql-block"> 花紅柳綠燕雙飛,正是春天明媚時(shí)。</p><p class="ql-block"> 春雨,洗凈了塵埃,換得一片春色。</p> <p class="ql-block">  春雨,是離別。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 渭城朝雨浥輕塵,客舍青青柳色新。</p><p class="ql-block"> 勸君更盡一杯酒,西出陽(yáng)關(guān)無(wú)故人。</p><p class="ql-block"> ——唐·王維《送元二使安西》</p><p class="ql-block"> 渭城春雨,是一場(chǎng)送別的雨。</p><p class="ql-block"> 經(jīng)此一別,山高水遠(yuǎn),難見(jiàn)故人。</p><p class="ql-block"> 一場(chǎng)春雨,賦一曲離別。</p> <p class="ql-block">  春雨,是希望。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 土膏欲動(dòng)雨頻催,萬(wàn)草千花一餉開(kāi)。</p><p class="ql-block"> 舍后荒畦猶綠秀,鄰家鞭筍過(guò)墻來(lái)。</p><p class="ql-block"> ——宋·范成大《春日田園雜興》</p><p class="ql-block"> 春天里,生命昂揚(yáng)向上。</p><p class="ql-block"> 一場(chǎng)春雨,帶來(lái)無(wú)限希望。</p> <p class="ql-block">  春雨,是思念。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 春未老,風(fēng)細(xì)柳斜斜。</p><p class="ql-block"> 試上超然臺(tái)上看,半壕春水一城花。</p><p class="ql-block"> 煙雨暗千家。</p><p class="ql-block"> 寒食后,酒醒卻咨嗟。</p><p class="ql-block"> 休對(duì)故人思故國(guó),且將新火試新茶。</p><p class="ql-block"> 詩(shī)酒趁年華。</p><p class="ql-block"> ——宋·蘇軾《望江南·超然臺(tái)作》</p><p class="ql-block"> 春雨籠罩千家萬(wàn)戶,站在超然臺(tái)上的蘇 軾,將滿城風(fēng)光,盡收眼底。</p><p class="ql-block"> 眼前景象分外燦爛,卻更令人思鄉(xiāng)。</p><p class="ql-block"> 故鄉(xiāng)、故人,長(zhǎng)相思,長(zhǎng)咨嗟。</p> <p class="ql-block">  春雨,是夢(mèng)幻。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 一春略無(wú)十日晴,處處浮云將雨行。</p><p class="ql-block"> 野田春水碧于鏡,人影渡傍鷗不驚。</p><p class="ql-block"> 桃花嫣然出籬笑,似開(kāi)未開(kāi)最有情。</p><p class="ql-block"> 茅茨煙暝客衣濕,破夢(mèng)午雞啼一聲。</p><p class="ql-block"> ——宋·汪藻《春日》</p><p class="ql-block"> 籬笆外將開(kāi)未開(kāi)的桃花探頭伸出,看上 去是如此嫣然含情。</p><p class="ql-block"> 這夢(mèng)幻一般的畫(huà)面,只在春雨中。</p> <p class="ql-block">  春雨,多逍遙。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 西塞山前白鷺飛,桃花流水鱖魚(yú)肥。</p><p class="ql-block"> 青箬笠,綠蓑衣,斜風(fēng)細(xì)雨不須歸。</p><p class="ql-block"> ——唐·張志和《漁歌子》</p><p class="ql-block"> ”斜風(fēng)細(xì)雨不須歸”,是最自在的春日生活。</p><p class="ql-block">人生難得逍遙,此間逍遙,不思?xì)w。</p> <p class="ql-block">  春雨,多珍貴。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 鶯初解語(yǔ)。最是一年春好處。</p><p class="ql-block"> 微雨如酥。草色遙看近卻無(wú)。</p><p class="ql-block"> 休辭醉倒?;ú豢撮_(kāi)人易老。</p><p class="ql-block"> 莫待春回。顛倒紅英間綠苔。</p><p class="ql-block"> ——宋·蘇軾《減字木蘭花》</p><p class="ql-block"> 黃鶯啼叫,春雨濛濛,給大地帶來(lái)一片 生機(jī)。</p><p class="ql-block"> 莫負(fù)時(shí)光,不負(fù)春色,才是眼下之事。</p><p class="ql-block"> 一場(chǎng)春雨一場(chǎng)暖,珍惜這明媚動(dòng)人的春 天吧!</p> <p class="ql-block">  春雨,多傷感。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 蘇溪亭上草漫漫,誰(shuí)倚東風(fēng)十二闌。</p><p class="ql-block"> 燕子不歸春事晚,一汀煙雨杏花寒。</p><p class="ql-block"> ——唐·戴叔倫《蘇溪亭》</p><p class="ql-block"> 四季輪回,春天總會(huì)悄然離去,暮春的雨是傷感的。</p><p class="ql-block"> 每一場(chǎng)春雨,都是春天邁出的步伐。</p> <p class="ql-block">  春雨,好溫柔。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 小雨纖纖風(fēng)細(xì)細(xì),萬(wàn)家楊柳青煙里。</p><p class="ql-block"> 戀樹(shù)濕花飛不起,愁無(wú)比,和春付與東 流水。</p><p class="ql-block"> 九十光陰能有幾?金龜解盡留無(wú)計(jì)。</p><p class="ql-block"> 寄語(yǔ)東陽(yáng)沽酒市,拚一醉,而今樂(lè)事他 年淚。</p><p class="ql-block"> ——宋·朱服《漁家傲》</p><p class="ql-block"> 如此溫柔的春天,不該有愁,且付流 水。</p><p class="ql-block"> 看眼前景,樂(lè)眼前事,不想太多煩惱。</p> <p class="ql-block">  春雨,好歡暢。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 涼月如眉掛柳灣,越中山色鏡中看。</p><p class="ql-block">蘭溪三日桃花雨,半夜鯉魚(yú)來(lái)上灘。</p><p class="ql-block"> ——唐·戴叔倫《蘭溪棹歌》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 春雨淅瀝,桃花盛放,鯉魚(yú)躍上淺灘, 這是人間盛景。</p><p class="ql-block"> 生機(jī)勃勃的春天,最是動(dòng)人。</p><p class="ql-block"> 春雨的歡暢所在,便是它給予了生命活 力。</p> <p class="ql-block">  春雨,好動(dòng)聽(tīng)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 一雨池塘水面平,淡磨明鏡照檐楹。</p><p class="ql-block"> 東風(fēng)忽起垂楊舞,更作荷心萬(wàn)點(diǎn)聲。</p><p class="ql-block"> ——宋·劉攽《雨后池上》</p><p class="ql-block"> 雨后,柳條上的雨水,落在荷葉上,發(fā) 出聲響,如一首春之樂(lè)曲。</p><p class="ql-block"> 春天的聲音,該如何捕捉?</p><p class="ql-block"> 一陣風(fēng),一場(chǎng)雨,便是春天的呼喚。</p> <p class="ql-block">  春雨,正盎然。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 春雨足,染就一溪新綠。</p><p class="ql-block"> 柳外飛來(lái)雙羽玉,弄晴相對(duì)浴。</p><p class="ql-block"> 樓外翠簾高軸,倚遍闌干幾曲。</p><p class="ql-block"> 云淡水平煙樹(shù)簇,寸心千里目。</p><p class="ql-block"> ——唐·韋莊《謁金門(mén)》</p><p class="ql-block"> 春雨過(guò)后,一溪新綠,幾行柳黃,雙飛 鷗白。</p><p class="ql-block"> 水之綠,柳之黃,鷗之白,如畫(huà)一般。 一場(chǎng)春雨,添一分春色,春意盎然。</p> <p class="ql-block">  春雨,正悠閑。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 獨(dú)憐幽草澗邊生,上有黃鸝深樹(shù)鳴。</p><p class="ql-block"> 春潮帶雨晚來(lái)急,野渡無(wú)人舟自橫。</p><p class="ql-block"> ——唐·韋應(yīng)物《滁州西澗》</p><p class="ql-block"> 雨急無(wú)須愁,風(fēng)雨隨它。</p><p class="ql-block"> 悠閑,是一種發(fā)自內(nèi)心的淡然。</p> <p class="ql-block">春雨,正相思。</p><p class="ql-block">寸恨誰(shuí)云短,綿綿豈易裁。半年眉綠未曾開(kāi)。</p><p class="ql-block">明月好風(fēng)閑處,是人猜。春雨消殘凍,溫風(fēng)到冷灰。</p><p class="ql-block">尊前一曲為誰(shuí)哉。留取曲終一拍,待君來(lái)。</p><p class="ql-block">——宋·蘇軾《南歌子·感舊》</p><p class="ql-block">春雨融化了冰凍,暖風(fēng)吹走了冷灰。</p><p class="ql-block">詩(shī)人在等待妻子,半年未見(jiàn),分外相思。</p><p class="ql-block">春來(lái)花開(kāi),人將見(jiàn),相思未曾斷。春雨,落在了心里,化作無(wú)數(shù)思念。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px; color:rgb(63, 63, 63);">一朝春雨過(guò),萬(wàn)物皆清明。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px; color:rgb(63, 63, 63);">春已至,花已開(kāi),時(shí)光正好。</span></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px; color:rgb(123, 12, 0);">愿春風(fēng)吹散陰霾,愿春雨洗凈塵土,愿人間早日安寧。</b></p>