97人人操人人叉|色五月婷婷俺也去|久热福利在线视频|国产一区在线资源|日本无遮挡一区三区|操碰免费在线播放|国内A片成人网站|黄片无码大尺度免费看|欧美亚洲一二三区|8090碰人人操

隸書習(xí)作~秋的古詩

楊鐵軍

<p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">“白露”已經(jīng)過去,署熱止住了。涼爽的秋風(fēng)展現(xiàn)著自然的魔力,把樹葉吹落,把楓葉一點一點變紅,清涼的秋來了。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128); font-size:18px;">5首秋的古詩,帶著涼爽的秋鳳向我們吹來。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px; color:rgb(1, 1, 1);">秋別</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px; color:rgb(128, 128, 128);">唐·羅鄴</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">別路垂楊柳,秋風(fēng)凄管弦。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px; color:rgb(128, 128, 128);">青樓君去后,明月為誰圓。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128); font-size:15px;">在秋天離別的路上見到河邊一行行垂著的楊柳;秋風(fēng)吹過的時候似乎聽到了管弦彈奏出來的那哭泣而凄慘的樂曲。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128); font-size:15px;">在我從青樓離別之后,不知道你(詩人所思之人)以后又會為了哪個人而傾心呢?</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px; color:rgb(1, 1, 1);">木蘭柴</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">唐·王維</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">秋山斂余照,飛鳥逐前侶。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">彩翠時分明,夕嵐無處所。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128); font-size:15px;">秋山收斂了落日的余暉,倦飛的鳥兒鼓動著翠羽,鳴叫著互相追逐遁入山林。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128); font-size:15px;">此時鮮艷翠綠的山色分外明顯,傍晚山林的霧氣絲絲縷縷飄忽不定。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px; color:rgb(1, 1, 1);">早秋獨夜</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128); font-size:15px;">唐 · 白居易</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">井梧涼葉動,鄰杵秋聲發(fā)。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">獨向檐下眠,覺來半床月。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128); font-size:15px;">水井的旁邊種著一棵梧桐樹,看上去是那么的孤單,讓人傷懷。每當(dāng)風(fēng)吹過時,總會發(fā)出“沙沙"的響聲,像是一個人在哭泣,好是凄涼,讓人好不難受。我不知道這意味著什么,但我此時只能說這也許是秋天到來的一個訊號吧,因為我不敢想別的了。我一個人孤獨的躺在一張偌大床上,臉朝著屋檐外,看著院里秋天萬物都枯萎的不堪入目的景象什么都是那么的死氣騰騰,聽著秋天所特有的那格外悲涼的聲音。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px; color:rgb(1, 1, 1);">落葉</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">唐初 · 孔紹安</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px; color:rgb(128, 128, 128);">早秋驚落葉,飄零似客心。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">翻飛未肯下,猶言惜故林。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128); font-size:15px;">秋氣早來,樹葉飄落,令人心驚;凋零之情就如同這遠客的遭遇。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128); font-size:15px;">樹葉翻飛仿佛不愿落地;還在訴說著不忍離開這片森林。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:20px;">早秋客舍</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">唐·杜牧</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">風(fēng)吹一片葉,萬物已驚秋。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">獨夜他鄉(xiāng)淚,年年為客愁。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">別離何處盡,搖落幾時休。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128);">不及磻溪叟,身閑長自由。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128); font-size:15px;">微風(fēng)吹過黃葉飄落,萬物才驚覺秋天已經(jīng)來了。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128); font-size:15px;">夜晚獨自一人在他鄉(xiāng)垂淚,每年都在忍受著深深的鄉(xiāng)愁。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(128, 128, 128); font-size:15px;">這長久的離別哪里才是盡頭?就像這樹葉,什么時候才能停止掉落,全部落葉歸根?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(128, 128, 128);">還不如磻溪邊的垂釣的老翁,只能羨慕別人的自由和悠閑。</span></p>