<p class="ql-block"> 秋</p><p class="ql-block">歷來(lái)古賢皆悲秋,瀟瀟文筆嘆未休。</p><p class="ql-block">卻逢人生已至秋,濤濤歲月怎堪留。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">秋天一一這個(gè)美好的時(shí)光,載著春天的蘊(yùn)孕,夏天的勃生,所有的生命來(lái)到了收獲的季節(jié)。</p><p class="ql-block">我們贊美秋,感謝秋天,它為人們帶來(lái)人希望,收獲。</p> <p class="ql-block">秋天喲成熟的季節(jié),</p><p class="ql-block">積攢了一個(gè)夏天熾熱的情歌,想唱給你聽。</p><p class="ql-block">蘊(yùn)藏了一個(gè)夏天羞澀的話語(yǔ),想說(shuō)給你聽。</p><p class="ql-block">縱使?jié)M天飄飄的白云,不如我如訴的歌聲,</p><p class="ql-block">縱使無(wú)際濤濤的浪花,不及我如泣的思情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">這就是夏對(duì)秋的情份,季節(jié)之交輪回的戀心。</p> <p class="ql-block">傳吟千古的詩(shī),總是把人帶進(jìn)美的境界。</p><p class="ql-block">寫夜雨寄北的李商隱:</p><p class="ql-block">秋陰不散霜飛晚,</p><p class="ql-block">留得枯荷聽雨聲。</p><p class="ql-block">一個(gè)詠嘆風(fēng)雨秋天的思緒。</p><p class="ql-block">而他那首:</p><p class="ql-block">君問(wèn)歸期未有期,</p><p class="ql-block">巴山夜雨漲秋池。</p><p class="ql-block">何當(dāng)共剪秋窗燭,</p><p class="ql-block">卻話巴山夜雨時(shí)。</p><p class="ql-block">寫出來(lái)對(duì)家人好友的思念,</p><p class="ql-block">那么引人入勝,早已膾炙人口。</p> <p class="ql-block">秋天——一個(gè)碩果累累,遍野金黃的季節(jié)。</p><p class="ql-block">行走在田野上,嗅覺到稼穡那沁人心脾的芳香,淺受著微風(fēng)撫面的香吻。抬頭仰望藍(lán)天上棉朵般的白云,低頭看腳下星星點(diǎn)點(diǎn)的野花。聽?zhēng)茁曄x叫蛙鳴,牽幾葉枝紅野菊。</p><p class="ql-block">季節(jié)的享受,夕陽(yáng)的無(wú)限,</p><p class="ql-block">你感到了嗎?</p> <p class="ql-block">古人悲傷秋天,因萬(wàn)物將凋,也或嘆息人生易老?</p><p class="ql-block">不堪紅葉青苔地,又是涼風(fēng)暮雨天。</p><p class="ql-block">莫怪獨(dú)吟秋思苦,比君校近二毛年。</p><p class="ql-block">萬(wàn)里清光不可思,添愁益恨繞天涯。</p><p class="ql-block">寫下〈琵琶行〉,〈長(zhǎng)恨歌〉的白居易先生,怕是古人中最悲秋天的詩(shī)人吧?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">又有詩(shī)情畫意之李商隱嘆:</p><p class="ql-block">竹塢無(wú)塵水檻清,相思迢遞隔重城。</p><p class="ql-block">秋陰不散霜飛晚,留得枯荷聽雨聲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">孟浩然則嘆:</p><p class="ql-block">不覺初秋夜?jié)u長(zhǎng),清風(fēng)習(xí)習(xí)重凄涼。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">而心懷天下的李白則吟唱:</p><p class="ql-block">秋風(fēng)吹不盡,總是玉關(guān)情。</p><p class="ql-block">他仿佛在與友人送別暢飲:</p><p class="ql-block">勸君更進(jìn)一杯酒,西出陽(yáng)關(guān)無(wú)故人。</p><p class="ql-block">真是個(gè):</p><p class="ql-block">天上黃河奔到海,豪放不羈我李白!</p> <p class="ql-block">秋風(fēng)萬(wàn)里芙蓉國(guó),暮雨千家薛荔村。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">孤村落日殘霞,輕煙老樹寒鴉,,,,</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">多少綠荷相倚恨,一時(shí)回首背西風(fēng)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">唐宋元明清多少古人悲秋,留下了千古絕唱?</p> <p class="ql-block">逢秋皆悲傷,輕吟淺唱。</p><p class="ql-block">盡秋吾豪放,策馬馳暢。</p><p class="ql-block">劉禹錫——這位唐人與眾不同,唱和秋,吟誦秋,頌美秋。</p><p class="ql-block">自古逢秋悲寂寥,</p><p class="ql-block">我言秋日勝春朝。</p><p class="ql-block">晴空一鶴排云上,</p><p class="ql-block">便引詩(shī)情到碧宵。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">從先秦到這里,自古以來(lái)秋天都是悲傷,到了劉郎,秋天有了萬(wàn)丈豪情!一掃秋日蕭瑟凄涼。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">怪不得劉禹錫在朝被貶二十多年,從不消沉,面對(duì)年老,從不傷感,文章氣息充滿了豪氣!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">他在被貶十四年后,被召回朝重游玄都觀暢吟:</p><p class="ql-block">百畝庭中半是苔,桃花凈盡菜花開。</p><p class="ql-block">種桃道士歸何處,前度劉朗今又來(lái)。</p><p class="ql-block">君友,揣摩劉郎心胸,俯傲世事,不枉此生。</p><p class="ql-block">劉郎在千年前就豪放地唱著:</p><p class="ql-block">人誰(shuí)不顧老,老去有誰(shuí)憐,</p><p class="ql-block">…………</p><p class="ql-block">莫道桑榆晚,為霞尚滿天!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">秋天有看不完的美景,</p><p class="ql-block">秋天有收不完的果實(shí),</p><p class="ql-block">秋天有做不完的好夢(mèng),</p><p class="ql-block">秋天有講不完的故事。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">人生:</p><p class="ql-block">春夏秋冬皆在走,</p><p class="ql-block">酸甜苦辣應(yīng)盡有。</p><p class="ql-block">珍惜夕陽(yáng)好年華,</p><p class="ql-block">流金歲月美在秋!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">愿您在這美麗的秋天,追逐夢(mèng)想,享受夕陽(yáng)…………</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 天馬.小兵</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 2021.8.28.于安陽(yáng)</p><p class="ql-block"><br></p>