<p class="ql-block">中國(guó)傳統(tǒng)文化中的“八雅”指的是琴、棋、書(shū)、畫(huà)、詩(shī)、酒、花、茶,它們每一個(gè)都代表著一種古代文人的生活方式,也是中華文化的一種符號(hào)。</p><p class="ql-block">善琴者通達(dá)從容,善棋者籌謀睿智,善書(shū)者至情至性,善畫(huà)者至善至美,善詩(shī)者韻至心聲,善酒者情逢知己,善茶者陶冶情操,善花者品性怡然。</p> <p class="ql-block">琴</p><p class="ql-block">三尺七弦覓知音,文武上下探古今。</p><p class="ql-block">宮商角徵羽漸深,古譜猶在說(shuō)人心。</p><p class="ql-block">八雅之首滿座賓,鴻儒往來(lái)若比鄰。</p><p class="ql-block">高山流水無(wú)子期,撫琴吟猱誰(shuí)人聽(tīng)。</p> <p class="ql-block">棋</p><p class="ql-block">素手紅袖離亭外,棋盤縱橫拈黑白。</p><p class="ql-block">不問(wèn)世事胸藏竹,運(yùn)籌帷幄險(xiǎn)招開(kāi)。</p><p class="ql-block">微風(fēng)飄葉落茶臺(tái),處事不驚謀士在。</p><p class="ql-block">功名落定方寸處,坐禪菩提入定來(lái)。</p> <p class="ql-block">書(shū)</p><p class="ql-block">丹青落筆風(fēng)入骨,染墨飄香字飛舞。</p><p class="ql-block">洗硯揮毫瘦宣紙,銀鉤鐵劃作序幕。</p><p class="ql-block">秦漢篆隸宋如珠,柳骨顏筋狂草書(shū)。</p><p class="ql-block">掩門不理窗外事,書(shū)中自有黃金屋。</p> <p class="ql-block">畫(huà)</p><p class="ql-block">丹朱潑墨落日閑,千里江山卷云煙。</p><p class="ql-block">松谷溪流遠(yuǎn)山翠,寒冬飄雪花滿園。</p><p class="ql-block">春去花在鳥(niǎo)不倦,幾經(jīng)春秋豪門宴。</p><p class="ql-block">莫來(lái)驚動(dòng)畫(huà)中仙,千古樓臺(tái)共長(zhǎng)天。</p> <p class="ql-block">詩(shī)</p><p class="ql-block">人生化作詩(shī)百首,平仄寫盡江湖愁。</p><p class="ql-block">世人有詩(shī)無(wú)詩(shī)心,千年輪回順?biāo)鳌?lt;/p><p class="ql-block">李杜醉醒吟春秋,蘇辛賦詞登雀樓。</p><p class="ql-block">瀟灑豪飲三百杯,不論得失一壺酒。</p> <p class="ql-block">酒</p><p class="ql-block">高粱盛滿琥珀光,濃香醉蝶穿中堂。</p><p class="ql-block">半生琴棋書(shū)畫(huà)詩(shī),豪飲孤?tīng)T說(shuō)凄涼。</p><p class="ql-block">雄心鬢白兩相忘,舉樽望月愁凝霜。</p><p class="ql-block">天若賜我三杯酒,我定向天訴衷腸。</p> <p class="ql-block">花</p><p class="ql-block">推窗卷簾破皎潔,一段暗香引蝴蝶;</p><p class="ql-block">朦朧疑似春來(lái)早,滿天飛舞驚夜雪。</p><p class="ql-block">雪壓凌寒梅枝葉,梅自傲骨花如血;</p><p class="ql-block">兩朵花開(kāi)惹塵囂,梅雪斗艷逢春絕。</p> <p class="ql-block">茶</p><p class="ql-block">琴棋書(shū)畫(huà)詩(shī)酒花,莫如相逢一席茶。</p><p class="ql-block">入水舒展刀劍立,君子之交顯儒雅。</p><p class="ql-block">清泉翻滾泡嫩芽,雞鳴三碗對(duì)朝霞。</p><p class="ql-block">費(fèi)盡心機(jī)千秋業(yè),無(wú)所羈絆四海家。</p>