樓逸信書(shū)畫(huà) <p class="ql-block"><b> 浙江宋城畫(huà)院&諸暨美協(xié)“墨韻”筆會(huì),樓逸信揮毫潑墨。</b></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><b> 巜秋菊有佳色》</b></p> <p class="ql-block"><b> 叢幽一笑東籬曉,霜華又隨香冷。 </b></p><p class="ql-block"><b>暈色黃嬌,低枝翠婉,來(lái)趁登高佳景。</b></p> <p class="ql-block"><b> 花之隱逸者也</b></p> <p class="ql-block"><b> 滿(mǎn)園花菊郁金黃,中有孤叢色似霜。</b></p> <p class="ql-block"><b> 黃花照眼又經(jīng)秋,山自青青江自流。</b></p> <p class="ql-block"><b> 不許秋風(fēng)多管束,意隨春卉斗芳菲。</b></p> <p class="ql-block"><b> 風(fēng)騷獨(dú)領(lǐng)喚霜寒</b></p> <p class="ql-block"><b> 《松菊》</b></p> <p class="ql-block"><b> 《瓶菊》</b></p> <p class="ql-block"><b> 《水墨畫(huà)》</b></p> <p class="ql-block"><b> 一夜新霜著瓦輕,芭蕉新折敗荷傾。</b></p><p class="ql-block"><b> 耐寒唯有東籬菊,金粟初開(kāi)曉更清。</b></p> <p class="ql-block"><b> 仿八大山人魚(yú)鴨圖</b></p> <p class="ql-block"><b> 仿八大山人荷圖</b></p> <p class="ql-block"><b> 仿八大山人荷石圖</b></p> <p class="ql-block"><b> 偶依一株樹(shù),遂抽百尺條。</b></p> <p class="ql-block"><b> 《暗香》</b></p> <p class="ql-block"><b> 《墨香》</b></p> <p class="ql-block"><b> 《韻味》</b></p> <p class="ql-block"><b> 春色人間</b></p> <p class="ql-block"><b> 荷風(fēng)送香氣</b></p> <p class="ql-block"><b> 蘭花彌香</b></p> <p class="ql-block"><b> 以禪心悟道。</b></p> <p class="ql-block"><b> 晴干雨濕損繁芽安得芬芳艷華。</b></p> <p class="ql-block"><b>此幅作品,參加杭州市文明辦書(shū)畫(huà)展覽,代表杭州下城區(qū)老干部局送展,獲書(shū)法一等獎(jiǎng)。</b></p> <p class="ql-block"><b>橫看成嶺側(cè)成峰,遠(yuǎn)近高低各不同。</b></p><p class="ql-block"><b>不識(shí)廬山真面目,只緣身在此山中。</b></p> <p class="ql-block"><b>多少恨,昨夜夢(mèng)魂中。還似舊時(shí)游上苑,車(chē)如流水馬如龍。花月正春風(fēng)。</b></p> <p class="ql-block"><b> 空山新雨后,天氣晚來(lái)秋。</b></p><p class="ql-block"><b> 明月松間照,清泉石上流。</b></p><p class="ql-block"><b> 竹喧歸浣女,蓮動(dòng)下漁舟。</b></p><p class="ql-block"><b> 隨意春芳歇,王孫自可留。</b></p> <p class="ql-block"><b>竹塢無(wú)塵水檻清,相思迢遞隔重城。</b></p><p class="ql-block"><b>秋陰不散霜飛晚,留得枯荷聽(tīng)雨聲。</b></p> <p class="ql-block"><b>碧天黃鶴向東游,下見(jiàn)蒼蒼有九洲。</b></p> <p class="ql-block"><b>矯翼蓬山覓儔侶,人間塵滿(mǎn)不應(yīng)留。</b></p> <p class="ql-block"><b>仙姿霧裹海云朦,初露晨曦萬(wàn)韌峰。</b></p><p class="ql-block"><b>云淡風(fēng)清松柏翠,黃山曉色品霞紅。</b></p> <p class="ql-block"><b> 天之涯海之角</b></p> <p class="ql-block"><b> 渡遠(yuǎn)千峰外,輕舟八桂臨。</b></p> <p class="ql-block"><b>一天秋色冷晴灣,無(wú)數(shù)峰巒遠(yuǎn)近間。</b></p> <p class="ql-block"><b>江風(fēng)拂袖,江面波如皺。</b></p><p class="ql-block"><b>更煮江魚(yú)傾美酒,銷(xiāo)此清秋時(shí)候。</b></p><p class="ql-block"><b>江頭山碧霞明,悠悠多少奇情。</b></p><p class="ql-block"><b>何必謝家風(fēng)物,唯知絮雪輕輕。 </b></p><p class="ql-block"><b> 此幅作品,參加杭州之江書(shū)畫(huà)院書(shū)畫(huà)展覽 。</b></p> <p class="ql-block"><b> 春風(fēng)大雅能容物,秋水文章不染塵。</b></p> <p class="ql-block"><b>鶩落霜洲,雁橫煙渚,分明畫(huà)出秋色。</b></p><p class="ql-block"><b>暮雨乍歇。</b></p><p class="ql-block"><b>小楫夜泊,宿葦村山驛。</b></p><p class="ql-block"><b>何人月下臨風(fēng)處,起一聲羌笛。</b></p><p class="ql-block"><b>離愁萬(wàn)緒,聞岸草、切切蛩吟如織。 為憶芳容別后,水遙山遠(yuǎn),何計(jì)憑鱗 翼。</b></p> <p class="ql-block"><b> 裊裊兮秋風(fēng),洞庭波兮木葉下。</b></p> <p class="ql-block"><b> 《碧梧清暑圖 》</b></p> <p class="ql-block"><b> 八丈漈寫(xiě)生圖</b></p> <p class="ql-block"><b> 《紫氣東來(lái)》</b></p> <p class="ql-block"><b> 藤花細(xì)落香風(fēng)起。</b></p> <p class="ql-block"><b> 棚里絲瓜簪嫩黃,</b></p><p class="ql-block"><b> 明垂暗掛葉中藏。</b></p><p class="ql-block"><b> 工蜂欲數(shù)花多少,</b></p><p class="ql-block"><b> 抖翼騰空采蜜忙。</b></p> <p class="ql-block"><b> 《秋色》</b></p> <p class="ql-block"><b> 寒山轉(zhuǎn)蒼翠,秋水日潺湲。</b></p> <p class="ql-block"><b>畢竟西湖六月中,風(fēng)光不與四時(shí)同。</b></p><p class="ql-block"><b>接天蓮葉無(wú)窮碧,映日荷花別樣紅。</b></p> <p class="ql-block"><b>道可道,非常道。名可名,非常名。無(wú),名天地之始。有,名萬(wàn)物之母。故常無(wú),欲以觀其妙。常有,欲以觀其徼 </b></p><p class="ql-block"><b> 錄道德經(jīng)開(kāi)篇</b></p> <p class="ql-block"><b>滾滾長(zhǎng)江東逝水,浪花淘盡英雄。</b></p><p class="ql-block"><b>是非成敗轉(zhuǎn)頭空。</b></p><p class="ql-block"><b>青山依舊在,幾度夕陽(yáng)紅。</b></p><p class="ql-block"><b>白發(fā)漁樵江渚上,慣看秋月春風(fēng)。</b></p><p class="ql-block"><b>一壺濁酒喜相逢。</b></p><p class="ql-block"><b>古今多少事,都付笑談中。</b></p> <p class="ql-block"><b> 春眠不覺(jué)曉,處處聞啼鳥(niǎo)。</b></p><p class="ql-block"><b> 夜來(lái)風(fēng)雨聲,花落知多少。</b></p> <p class="ql-block"><b>繁如瑞雪壓枝開(kāi),越嶺吳溪免用栽。</b></p><p class="ql-block"><b>卻是五侯家未識(shí),春風(fēng)不放過(guò)江來(lái)。</b></p> <p class="ql-block"><b> 道者萬(wàn)物之奧</b></p> <p class="ql-block"><b> 《運(yùn)籌帷幄》</b></p> <p class="ql-block"><b>落霞與孤鶩齊飛,秋水共長(zhǎng)天一色。</b></p> <p class="ql-block"><b>有時(shí)自發(fā)鐘磬響,落日更見(jiàn)漁樵人。</b></p> <p class="ql-block"><b>天之道,其猶張弓與?高者抑之,下者舉之;有余者損之,不足者補(bǔ)之。</b></p><p class="ql-block"><b>譯文:自然的法則,難道不正像弓拉開(kāi)了弦一樣嗎?弦位高了就把它壓低一些,弦位低了就把它抬高一點(diǎn);用力太大了,就加以減少,用力太小了則加以補(bǔ)充。</b></p><p class="ql-block"><b> ——錄《道德經(jīng)》之名句</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 18px;">空山不見(jiàn)人,但聞人語(yǔ)響,</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 18px;">返景入深林,復(fù)照青苔上。</b></p> <p class="ql-block"><b>曾經(jīng)滄海難為水,除卻巫山不是云。</b></p><p class="ql-block"><b>取次花叢懶回顧,半緣修道半緣君。</b></p> <p class="ql-block"><b>昨夜閑潭夢(mèng)落花,可憐春半不還家。</b></p><p class="ql-block"><b>江水流春去欲盡,江潭落月復(fù)西斜。</b></p> <p class="ql-block"><b> 《白楊禮贊》</b></p><p class="ql-block"><b> 秋風(fēng)呼霜白寒栗,白楊獨(dú)領(lǐng)綠生氣。</b></p> <p class="ql-block"><b> 地盡天水合,朝及洞庭湖。</b></p> <p class="ql-block"><b>荷葉羅裙一色裁,芙蓉向臉兩邊開(kāi)。</b></p><p class="ql-block"><b>亂入池中看不見(jiàn),聞歌始覺(jué)有人來(lái)。</b></p> <p class="ql-block"><b> 桃花源記</b></p><p class="ql-block"><b> 作者:陶淵明</b></p><p class="ql-block"><b> 晉太元中,武陵人捕魚(yú)為業(yè)。緣溪行,忘路之遠(yuǎn)近。忽逢桃花林, 夾岸數(shù)百步,中無(wú)雜樹(shù),芳草鮮美,落英繽紛。漁人甚異之。復(fù)前行,欲窮其林。</b></p><p class="ql-block"><b> 林盡水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,從口入。初極狹,才通人。復(fù)行數(shù)十步,豁然開(kāi)朗。土地平曠,屋舍儼然,有良田美池桑竹之屬。阡陌交通,雞犬相聞。其中往來(lái)種作,男女衣著,悉如外人。黃發(fā)垂髫,并怡然自樂(lè)。</b></p><p class="ql-block"><b> 見(jiàn)漁人,乃大驚,問(wèn)所從來(lái)。具答之。便要還家,設(shè)酒殺雞作食。村中聞?dòng)写巳耍虂?lái)問(wèn)訊。自云先世避秦時(shí)亂,率妻子邑人來(lái)此絕境,不復(fù)出焉,遂與外人間隔。問(wèn)今是何世,乃不知有漢,無(wú)論魏晉。</b></p> <p class="ql-block"><b> 金文是指刻在殷周青銅器上的銘文,也叫鐘鼎文。銘文有的是凹下的陰文,有的是凸出的陽(yáng)文,前者稱(chēng)款,后者稱(chēng)識(shí),統(tǒng)稱(chēng)為鐘鼎款識(shí),臨習(xí)金文首先要準(zhǔn)確把握字型,應(yīng)該具備一些基本的文學(xué)基礎(chǔ)。</b></p> <p class="ql-block"><b> 春風(fēng)夏雨秋月夜唐詩(shī)晉字漢文章</b></p> <p class="ql-block"><b> 長(zhǎng)風(fēng)破浪會(huì)有時(shí),直掛云帆濟(jì)滄海。</b></p> <p class="ql-block"><b> 人閑桂花落,夜靜春山空。</b></p><p class="ql-block"><b> 月出驚山鳥(niǎo),時(shí)鳴春澗中。</b></p> <p class="ql-block"><b> 滁州西澗</b></p><p class="ql-block"><b> (唐)韋應(yīng)物</b></p><p class="ql-block"><b> 獨(dú)憐幽草澗邊生,上有黃鸝深樹(shù)鳴。</b></p><p class="ql-block"><b> 春潮帶雨晚來(lái)急,野渡無(wú)人舟自橫。</b></p> <p class="ql-block"><b> 合抱之木,生于毫末;九層之臺(tái),起于累土;千里之行,始于足下。 </b></p><p class="ql-block"><b> …… 道德經(jīng)名句</b></p> <p class="ql-block"><b> 暮從碧山下,山岳隨人歸。</b></p> <p class="ql-block"><b> 楚色三江接,荊門(mén)九派通。</b></p> <p class="ql-block"><b> 文成百丈漈之深壑。</b></p> <p class="ql-block"><b> 《江南澤國(guó)》</b></p> <p class="ql-block"><b> 《亭亭凌霜雪》</b></p> <p class="ql-block"><b>春潮帶雨晚來(lái)急,野渡無(wú)人舟自橫。</b></p> <p class="ql-block"><b> 蒼蒼竹林寺,杳杳鐘聲晚。</b></p><p class="ql-block"><b> 荷笠?guī)标?yáng),青山獨(dú)歸遠(yuǎn)。</b></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">書(shū)畫(huà):樓逸信</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">編輯:萱草</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">美篇制作:萱草</span></p>