<p class="ql-block ql-indent-1">12月21日18時(shí)02分,農(nóng)歷庚子年冬月初七,迎來(lái)了二十四節(jié)氣中的第二十二個(gè)節(jié)氣——冬至。</p><p class="ql-block ql-indent-1">冬至,“至”是極致的意思,冬藏之氣至此而極。它包含三層意思:陰寒達(dá)到極致,天最冷;陽(yáng)氣始至,上升才逼天氣寒徹;太陽(yáng)行至最南處,所以晝最短,夜最長(zhǎng)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">古人認(rèn)為自冬至起,白晝一天比一天長(zhǎng),陽(yáng)氣回升,天地陽(yáng)氣日漸興盛,意味著下一個(gè)循環(huán)的開(kāi)始,是大吉之日。</p> <p class="ql-block ql-indent-1">冬至是北半球全年中白天最短、黑夜最長(zhǎng)的一天,過(guò)了冬至,白天就會(huì)一天天變長(zhǎng)。冬至過(guò)后,各地氣候都進(jìn)入一個(gè)最寒冷的階段,也就是人們常說(shuō)的“進(jìn)九”, “冷在三九,熱在三伏”;冬至后,白晝漸長(zhǎng),陽(yáng)氣回升,是一個(gè)節(jié)氣循環(huán)的開(kāi)始,地雷復(fù)卦,稱(chēng)為冬至一陽(yáng)生。易曰:先王以至日閉關(guān),商旅不行。冬至,是我國(guó)農(nóng)歷中一個(gè)非常重要的節(jié)氣,也是一個(gè)傳統(tǒng)節(jié)日,我國(guó)古代,很重視冬至,當(dāng)作一年中較大的節(jié)日來(lái)過(guò),并有“冬至大如年”的說(shuō)法。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《漢書(shū)》中說(shuō):“冬至陽(yáng)氣起,君道長(zhǎng),故賀?!比藗冋J(rèn)為:過(guò)了冬至,白晝一天比一天長(zhǎng),陽(yáng)氣回升,是一個(gè)節(jié)氣循環(huán)的開(kāi)始,也是一個(gè)吉日,應(yīng)該慶賀?!稌x書(shū)》上記載有“魏晉冬至日受萬(wàn)國(guó)及百僚稱(chēng)賀……其儀亞于正旦?!闭f(shuō)明古代對(duì)冬至日的重視。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>「冬至三候」</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">古人將冬至分為三候:“一候蚯蚓結(jié);二候麋角解;三候水泉?jiǎng)??!?lt;/p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>一候蚯蚓結(jié):</b>冬至之日“蚯蚓結(jié)”。傳說(shuō)蚯蚓是陰曲陽(yáng)伸的生物,此時(shí)陽(yáng)氣雖已生長(zhǎng),但陰氣仍然十分強(qiáng)盛,土中的蚯蚓仍然蜷縮著身體。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>二候麋角解:</b>冬至后五日“麋角解”。麋與鹿同科,卻陰陽(yáng)不同,鹿屬陽(yáng),山獸,感陰氣而在夏至解角。麋的角朝后生,為陰,所以麋屬陰,而冬至一陽(yáng)生,麋感陰氣漸退而在冬至解角。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>三候水泉?jiǎng)樱?lt;/b>再五日“水泉?jiǎng)印薄K颂煲恢?yáng)所生,現(xiàn)在一陽(yáng)初生,所以此時(shí)山中的泉水可以流動(dòng)并且溫?zé)帷?lt;/p> <p class="ql-block"><b>「冬至史話」</b></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>冬至祭天:</b>“祭天”即是古代的“郊祀”禮,是歷代帝王禳災(zāi)祈福的一種方法,是冬至日必須舉行的一種儀式。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《周禮春官·神仕》:“以冬日至,致天神人鬼?!蹦康脑谟谄砬髧?guó)泰民安。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《后漢書(shū)禮儀》:“冬至前后,君子安身靜體,百官絕事?!?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1">唐宋時(shí),以冬至和歲首并重。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《清嘉錄》則直言:“冬至大如年?!?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1">漢人自古冬至需拜天祭祖,而今國(guó)內(nèi)只有潮汕地區(qū)延續(xù)此習(xí)。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>南吃團(tuán)子:</b>冬至吃湯圓,是我國(guó)江南地區(qū)的傳統(tǒng)習(xí)俗。</p><p class="ql-block ql-indent-1">湯圓也稱(chēng)湯團(tuán),是一種用糯米粉制成的圓形甜品,“圓”意味著“團(tuán)圓”“圓滿(mǎn)”,所以冬至吃湯圓又叫“冬至團(tuán)”。</p><p class="ql-block ql-indent-1">每逢冬至日清晨,南方各家各戶(hù)都會(huì)開(kāi)始磨糯米粉,并用糖、肉、萊、果、更豆、蘿卜絲等做餡,包成冬至團(tuán),不但自家人吃,亦會(huì)贈(zèng)送親友以表祝福之意。</p><p class="ql-block ql-indent-1">古人有詩(shī)云:“家家搗米做湯圓,知是明朝冬至天?!?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1">冬至,老上海人是最講究吃湯圓的,親人們聚在一起品嘗新釀的甜白酒、花糕和糯米粉圓子,然后用肉塊壘于盤(pán)中祭祖。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>北吃餃子:</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">在我國(guó)北方,每年農(nóng)歷冬至日,都有吃餃子的習(xí)俗。北方關(guān)于餃子的俗語(yǔ)很多,比如:“冬至不端餃子碗,凍掉耳朵沒(méi)人管”“頭伏的餃子二伏的面,三伏的烙餅攤雞蛋”“冬至餃子夏至面” ,每句話都體現(xiàn)出了餃子對(duì)于不同時(shí)令節(jié)氣的重要性。</p><p class="ql-block ql-indent-1">諺云:“十月一,冬至到,家家戶(hù)戶(hù)吃水餃?!边@亦是為了紀(jì)念“醫(yī)圣”張仲景冬至舍藥之事。</p><p class="ql-block ql-indent-1">東漢時(shí),張仲景曾任長(zhǎng)沙太守,訪病施藥,大堂行醫(yī)。后毅然辭官回鄉(xiāng),為鄉(xiāng)鄰治病。返鄉(xiāng)之時(shí),正是冬季,他看到白河兩岸鄉(xiāng)親面黃肌瘦,饑寒交迫,不少人的耳朵都凍爛了,便讓其弟子在南陽(yáng)東關(guān)搭起醫(yī)棚,支起大鍋,在冬至那天向民眾施舍“祛寒?huà)啥鷾薄?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1">他把羊肉、辣椒和一些驅(qū)寒藥材放在鍋里熬煮,然后將羊肉、藥物撈出來(lái)切碎,用面包成耳朵樣的“嬌耳”,煮熟后,分給大家每人兩只“嬌耳”和一大碗肉湯。人們吃了“嬌耳”,喝了“祛寒湯”,渾身暖和,兩耳發(fā)熱,凍傷的耳朵都治好了。</p><p class="ql-block ql-indent-1">后人學(xué)著“嬌耳”的樣子,包成食物,也叫“餃子”或“扁食”。因而,冬至吃餃子防凍耳朵的習(xí)俗就被沿襲下來(lái)。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>獻(xiàn)襪履:</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">古代女子在冬至日向公婆敬獻(xiàn)鞋襪。</p><p class="ql-block ql-indent-1">三國(guó)時(shí)魏國(guó)曹植在《冬至獻(xiàn)襪履表》中言:“亞歲迎祥,履長(zhǎng)納慶。”</p><p class="ql-block ql-indent-1">唐代小說(shuō)《酉陽(yáng)雜俎》中載:“北朝婦人常以冬至日進(jìn)履襪及靴?!?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1">后唐《中華古今注》稱(chēng):“漢有繡鴛鴦履,昭帝令冬至日上舅姑?!贝撕髬D女在冬至日向公婆敬獻(xiàn)襪履,便相沿成習(xí)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">舊俗中無(wú)論南北,都流行這一風(fēng)俗,寓意“陽(yáng)生于下,日永于天,長(zhǎng)履景福,至于億年?!?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1">因此,在過(guò)去,冬至也稱(chēng)為履長(zhǎng)節(jié)。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>數(shù)九九:</b>我國(guó)大部分地區(qū)習(xí)慣自冬至起“數(shù)九”,每九天為一個(gè)小節(jié),共分為九九八十一天。民間流傳著一首歌謠:“一九、二九不出手,三九、四九冰上走,五九、六九沿河看柳,七九河開(kāi),八九燕來(lái),九九加一九耕牛遍地走?!边@首歌謠生動(dòng)形象地反映出不同時(shí)間的季節(jié)變化。也表現(xiàn)了我國(guó)勞動(dòng)人民的智慧。</p><p class="ql-block ql-indent-1">“數(shù)九”又稱(chēng)“冬九九”,俗稱(chēng)“交九”,是我國(guó)北方舊時(shí)流行的一種雜節(jié)氣。數(shù)九寒天,從冬至算起,每九天算一“九”,一直數(shù)到“九九”八十一天,即為“出九”,“九盡桃花開(kāi)”,天氣就暖和了。</p><p class="ql-block ql-indent-1">有的朋友也許會(huì)問(wèn),為什么偏偏是數(shù)“九”,而不是數(shù)二、三、四、五、六、七、八呢?這應(yīng)該是與陰陽(yáng)消長(zhǎng),陽(yáng)長(zhǎng)陰消有關(guān)。九,是最大數(shù),一九二九地?cái)?shù)著最大數(shù),意味著冬日的陰氣不斷消減,累至九次便到了頭,寒去春來(lái),“春已深矣”。</p> <p class="ql-block ql-indent-1">九九消寒圖——亭前垂柳珍重待春風(fēng)</p><p class="ql-block ql-indent-1">舊時(shí),民間流行填“九九消寒圖”以供消遣?!熬啪畔畧D”也許形式有異,或是寒梅,或是九體對(duì)聯(lián),又或者是雙鉤描紅書(shū)法,但意思卻都差不多,都是每天填一筆,或者是一朵花,直到九九之后春回大地,一幅“九九消寒圖”也就大功告成了。人這一生,很像這消寒圖?;螯c(diǎn)朱砂,或著濃墨,每天一筆,每天一劃,寫(xiě)著自己的人生。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>冬至還被用來(lái)判斷來(lái)年的天氣:</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">民間以冬至日的天氣好壞、冬至節(jié)氣在一月中的位置,來(lái)預(yù)測(cè)往后的天氣。</p><p class="ql-block ql-indent-1">比方說(shuō):“冬至在月頭,要冷在年底;冬至在月尾,要冷在正月;冬至在月中,無(wú)雪也沒(méi)霜?!边@俗話說(shuō)的是,如果冬至在一個(gè)月的開(kāi)始幾天,年底就會(huì)冷;而如果冬至在月尾的話,正月就會(huì)很冷;但冬至在月中的話,就不會(huì)下雪也不會(huì)下霜。</p><p class="ql-block ql-indent-1">再比如說(shuō):“冬至黑,過(guò)年疏;冬至疏,過(guò)年黑”的意思則是說(shuō):冬至這天如果是陰天的話,過(guò)年那天就是晴天;而如果冬至那天是晴天的話,過(guò)年那天就有可能是陰天,甚至下雪。</p> <p class="ql-block"><b>「冬至養(yǎng)生」</b></p> <p class="ql-block ql-indent-1">冬至適合養(yǎng)生進(jìn)補(bǔ)。冬至意味著進(jìn)入數(shù)九天,迎來(lái)最寒冷的天氣,《易經(jīng)》中有“冬至陽(yáng)生”的說(shuō)法。這是因?yàn)楣?jié)氣運(yùn)行到冬至這一天,陰極陽(yáng)生,此時(shí)人體內(nèi)陽(yáng)氣蓬勃生發(fā),最易吸收外來(lái)的營(yíng)養(yǎng),而發(fā)揮其滋補(bǔ)功效??梢?jiàn),冬至前后人們開(kāi)始進(jìn)補(bǔ)是最好時(shí)間。</p><p class="ql-block ql-indent-1">明代顧元慶《檐曝偶談》介紹養(yǎng)生見(jiàn)聞?wù)f:「隱士絡(luò)耕道言,修養(yǎng)之士當(dāng)書(shū)《月令》置于座右,夏至宜節(jié)嗜欲,冬至宜禁嗜欲,蓋一陽(yáng)初生,其氣漸夭,如草木萌動(dòng),易于傷伐,故當(dāng)禁之,不特節(jié)也?!?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1">冬至,機(jī)體受寒冷襲擊,免疫力降低,抗病能力下降,整個(gè)身體的生命力顯得瑟縮脆弱。王廷相《攝生要義》指出:「冬天天地閉,血?dú)獠?,伏陰在?nèi),心膈多熱,勿擾乎陽(yáng)?!?lt;/p> <p class="ql-block ql-indent-1">有理有據(jù)的遠(yuǎn)古智慧殘酷地告訴我們:</p><p class="ql-block ql-indent-1">「冬至」,人體內(nèi)陽(yáng)氣剛剛萌動(dòng),需仔細(xì)呵護(hù)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">冬至這個(gè)關(guān)隘過(guò)得好,來(lái)年的健康就有了基礎(chǔ)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">冬至遵循三個(gè)基本原則</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>1、起居</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">冬令氣候趨寒,天地陽(yáng)氣潛藏,應(yīng)之人體,冬季亦為人體養(yǎng)精蓄銳的最佳時(shí)段。在起居上,應(yīng)早睡晚起。有晨練習(xí)慣的人群應(yīng)注意,晨練時(shí)間不宜過(guò)早,以免誘發(fā)呼吸道及腦血管疾病,或使原有疾病復(fù)發(fā)。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>2、藥補(bǔ)</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">在這個(gè)階段,有些人喜歡藥物的冬令進(jìn)補(bǔ)。比如膏方。膏方中加入不少甘甜滋潤(rùn)補(bǔ)養(yǎng)藥物,服用時(shí)感滑潤(rùn)爽口,既能進(jìn)補(bǔ),又能治病。有病治病,無(wú)病防病,所以冬季進(jìn)補(bǔ)膏方在有些地方成為一種時(shí)尚。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>3、食補(bǔ)</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">俗話說(shuō),藥補(bǔ)不如食補(bǔ)。在冬季如果能恰當(dāng)選擇既美味又具有補(bǔ)益身體的食物,無(wú)疑會(huì)讓大家接受。平補(bǔ)類(lèi)食物,如蓮子、芡實(shí)、苡仁、赤豆、大棗、燕窩、銀耳、豬肝等,這些食物既無(wú)偏寒、偏溫的特性,又無(wú)滋膩妨胃的不足。</p> <p class="ql-block"><b>「冬至食俗」</b></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>吃魚(yú)生 打邊爐</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">在廣州,冬至這天一定要家人團(tuán)聚吃飯,稱(chēng)為“團(tuán)冬”。團(tuán)冬是要吃魚(yú)生,吃魚(yú)生還習(xí)慣配以白粥,名為魚(yú)生粥。另外還要打邊爐——所謂廣州人的火鍋菜,熱乎乎一家人圍爐而食,充滿(mǎn)了溫情暖意。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>喝桂花冬釀酒</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">蘇州地區(qū)盛行傳統(tǒng)的桂花冬釀酒,晶瑩透亮黃澄澄,滿(mǎn)口花香馥郁。在飲冬釀酒的同時(shí),還會(huì)配以鹵牛肉、鹵羊肉等鹵菜。在寒冷的冬天,冬釀酒不僅能夠驅(qū)寒,更是寄托了大家對(duì)生活的美好祈愿。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>吃羊肉喝羊湯</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">中國(guó)人篤信“冬至進(jìn)補(bǔ)”,四川人認(rèn)為冬至這天吃羊肉,這樣一冬天就不會(huì)畏冷。全國(guó)很多地方都有冬至吃羊的傳統(tǒng),但四川人不吃烤全羊,也不吃炒羊肉,一定要是羊肉湯鍋??谖洞己竦难蛉庀露?,再將白菜粉絲煮進(jìn)去,一頓有滋有味、有葷有素的冬至大餐,才算完整。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b>“冬至圓”,</b>臺(tái)州家家戶(hù)戶(hù)在冬至這天都要做,它又分兩種,有甜、咸之分。“冬至圓”的主要原料是糯米粉。甜的“冬至圓”有的地方叫“擂圓”、“硬擂圓”(要用方言讀)、“翻糙圓”。</p> <p class="ql-block ql-indent-1">夏盡秋分日,春生冬至?xí)r。每當(dāng)冬至來(lái)臨,冬像是一位睿智的老人,閱盡繁華,返璞歸真,在簡(jiǎn)簡(jiǎn)單單的自然里,蘊(yùn)藏著它豐富的內(nèi)容。也讓人深刻體會(huì)到,冬的博大精深與冬的深邃厚重。<b>讓我們嗅著梅香,看著飛雪,讓你我一起邂逅那一首首冬至的絕美詩(shī)詞吧。</b></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>《辛酉冬至》</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>宋·陸游</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>今日日南至,吾門(mén)方寂然。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>家貧輕過(guò)節(jié),身老怯增年。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>畢祭皆扶拜,分盤(pán)獨(dú)早眠。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>惟應(yīng)探春夢(mèng),已繞鏡湖邊。</b></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>《冬至日獨(dú)游吉祥寺》</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>宋·蘇軾</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>井底微陽(yáng)回未回,蕭蕭寒雨濕枯荄。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>何人更似蘇夫子,不是花時(shí)肯獨(dú)來(lái)。</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">冬天總會(huì)過(guò)去,春天終會(huì)到來(lái)。愿你在寒冬中,保持好心情的溫度,盤(pán)點(diǎn)好一年的收獲,一起迎接即將到來(lái)的春天!</p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>《冬至后》</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>宋·張文潛</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>水國(guó)過(guò)冬至,風(fēng)光春已生。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>梅知相見(jiàn)喜,雁有欲歸聲。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>老去書(shū)全懶,閑中酒愈傾。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>窮通付吾道,不復(fù)問(wèn)君平。</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">此詩(shī)先寫(xiě)景,之后接著言情,后表明自己的志向,全詩(shī)自然,簡(jiǎn)潔,一氣呵成。</p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>《冬至吟》</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>宋·邵雍</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>冬至天之半,天心無(wú)改移。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>一陽(yáng)初動(dòng)處,萬(wàn)物未生時(shí)。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>元酒味方淡,太音聲正希。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>此言如不信,更請(qǐng)問(wèn)庖犧。</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">冬至 ,是北半球白天最短,黑夜最長(zhǎng)的一天。</p><p class="ql-block ql-indent-1">它就像一個(gè)轉(zhuǎn)折點(diǎn),從這一天起,黑夜?jié)u短,白晝漸長(zhǎng)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">這個(gè)看似普通的節(jié)氣現(xiàn)象,其實(shí)悄悄蘊(yùn)含了一個(gè)人生哲理,凡事別做太滿(mǎn),因?yàn)槲飿O必反。</p><p class="ql-block ql-indent-1">冬至,愿你懂得收斂。</p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>《冬至日遇京使》</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>唐·杜牧</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>遠(yuǎn)信初憑雙鯉去,他鄉(xiāng)正遇一陽(yáng)生。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>尊前豈解愁家國(guó),輩下惟能憶弟兄。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>旅館夜憂姜被冷,暮江寒覺(jué)晏裘輕。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>竹門(mén)風(fēng)過(guò)還惆悵,疑是松窗雪打聲。</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">說(shuō)到冬至,最讓人期待的還是那皚皚白雪。</p><p class="ql-block ql-indent-1">冬漸深,雪漸緊,在料峭的寒風(fēng)里,我們欣喜冬至的到來(lái)。</p><p class="ql-block ql-indent-1">寒冷的冬日,或是窗外大雪鵝毛紛飛,或是冬雨濛濛。</p><p class="ql-block ql-indent-1">冬天,雪可入詩(shī),風(fēng)可入詩(shī),雨可入詩(shī),甚至,一盞茶,一首歌,一聲感慨,皆可感懷。這樣的冬天,怎會(huì)讓人不憐愛(ài)?</p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>《謫官辰州冬至日有懷》</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>唐·戎昱</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>去年長(zhǎng)至在長(zhǎng)安,策杖曾簪獬豸冠。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>此歲長(zhǎng)安逢至日,下階遙想雪霜寒。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>夢(mèng)隨行伍朝天去,身寄窮荒報(bào)國(guó)難。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>北望南郊消息斷,江頭唯有淚闌干。</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">越是到了年底,越是喜歡回憶過(guò)往。</p><p class="ql-block ql-indent-1">歲月匆匆,時(shí)光悠悠,經(jīng)不住似水流年,留不過(guò)歲月變遷。</p><p class="ql-block ql-indent-1">現(xiàn)在回過(guò)頭來(lái)想想,不管發(fā)生了什么事,都是生活的一種考驗(yàn),只要經(jīng)歷了就是財(cái)富。</p><p class="ql-block ql-indent-1">冬至,愿你不亂于心,不困于情,不畏將來(lái),不念過(guò)往。</p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>《負(fù)冬日》</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>唐·白居易</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>杲杲冬日出,照我屋南隅。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>負(fù)暄閉目坐,和氣生肌膚。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>初似飲醇醪,又如蟄者蘇。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>外融百骸暢,中適一念無(wú)。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>曠然忘所在,心與虛空俱。</b></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>《邯鄲冬至夜思家》</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>唐·白居易</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>邯鄲驛里逢冬至,抱膝燈前影伴身。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>想得家中夜深坐,還應(yīng)說(shuō)著遠(yuǎn)行人。</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">人人都說(shuō),冬至是一個(gè)思鄉(xiāng)的節(jié)氣。</p><p class="ql-block ql-indent-1">因?yàn)樗嵌墓?jié)氣中的第二十二個(gè)節(jié)氣,眼看著距離春節(jié)越來(lái)越近,思鄉(xiāng)的情緒也是越來(lái)越濃烈,可是迫于世俗的無(wú)奈,沒(méi)有辦法團(tuán)圓,又怎能不讓人愁?lèi)灒?lt;/p><p class="ql-block ql-indent-1">如果你也想家了,別忘了在冬至這天給家人打個(gè)電話,關(guān)心一下他們的冷暖,訴說(shuō)一下自己的情感。</p><p class="ql-block ql-indent-1">愿世間所有的思念,都是在給未來(lái)的團(tuán)圓做鋪墊。</p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>《小歲日對(duì)酒吟錢(qián)湖州所寄詩(shī)》</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>唐·白居易</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>獨(dú)酌無(wú)多興,閑吟有所思。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>一杯新歲酒,兩句故人詩(shī)。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>楊柳初黃日,髭須半白時(shí)。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>蹉跎春氣味,彼此老心知。</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">歲寒又冬至,團(tuán)圓正當(dāng)時(shí),這一天,是陪伴在家人身邊的好日子。</p><p class="ql-block ql-indent-1">記憶里,冬至的飯桌上,媽媽總會(huì)端來(lái)一碗熱騰騰的水餃,或者煮上一鍋香糯可愛(ài)的湯圓。全家圍在一起,在一片熱氣騰騰和歡聲笑語(yǔ)里,美美地度過(guò)最長(zhǎng)的冬夜。</p><p class="ql-block ql-indent-1">無(wú)論天氣多么寒冷,風(fēng)雪多么凜冽,只要一家人在一起,心總是溫暖的。</p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>《滿(mǎn)江紅·冬至》</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>宋·范成大</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>寒谷春生,熏葉氣、玉筒吹谷。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>新陽(yáng)后、便占新歲,吉云清。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>休把心情關(guān)藥裹,但逢節(jié)序添詩(shī)軸。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>笑強(qiáng)顏、風(fēng)物豈非癡,終非俗。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>清晝永,使眠熟。門(mén)外事,何時(shí)足。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>且團(tuán)奕同社,笑歌相屬。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>著意調(diào)停云露釀,從頭檢舉梅花曲。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>縱不能、將醉作生涯,休拘束。</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">冬至,太陽(yáng)晚晚升起,卻又早早落下,是全年最“偷懶”的時(shí)候。</p><p class="ql-block ql-indent-1">天蒙蒙的清晨,人們躲在被窩里,沒(méi)有耀眼的陽(yáng)光,再瞇眼小憩一會(huì)兒;傍晚時(shí)分,月亮早已偷偷掛在云梢,提示你,別熬夜,該早點(diǎn)歇一歇了。</p><p class="ql-block ql-indent-1">其實(shí)冬至就像是,大自然對(duì)辛勤勞動(dòng)了一年的人們的饋贈(zèng),它告訴我們:生活需要留點(diǎn)空白,沒(méi)必要把每一天都填的太滿(mǎn)。太忙碌的人生不一定成功,但一定會(huì)疲憊。適當(dāng)留白,給自己空間休息和思考,才有余力創(chuàng)造更精彩的人生。</p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>《冬至》</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>唐·杜甫</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>年年至日長(zhǎng)為客,忽忽窮愁泥殺人。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>江上形容吾獨(dú)老,天邊風(fēng)俗自相親。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>杖藜雪后臨丹壑,鳴玉朝來(lái)散紫宸。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>心折此時(shí)無(wú)一寸,路迷何處見(jiàn)三秦。</b></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>《小 至》</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>唐·杜甫</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>天時(shí)人事日相催,冬至陽(yáng)生春又來(lái)。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>刺繡五紋添弱線,吹葭六管動(dòng)飛灰。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>岸容待臘將舒柳,山意沖寒欲放梅。</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b>云物不殊鄉(xiāng)國(guó)異,教兒且覆掌中杯。</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">冬至,萬(wàn)物收藏,難免有一種蕭瑟之感。</p><p class="ql-block ql-indent-1">可是,冬至陽(yáng)生春又來(lái)。冬至之后,春天也越來(lái)越近。一年四季的光臨與輪回,不正是我們自己人生經(jīng)臨的見(jiàn)證嗎?</p><p class="ql-block ql-indent-1">所有的事物,都要有一個(gè)過(guò)程;所有的經(jīng)歷,都是一種懂得。</p><p class="ql-block ql-indent-1">命運(yùn)如溪,峰回路轉(zhuǎn),九曲連環(huán)。少了轉(zhuǎn)折,也淡了浪花的激越;多了磨難,也濃了人生的亮色。</p><p class="ql-block ql-indent-1">所有的過(guò)往,都是歲月的一種恩賜。</p><p class="ql-block ql-indent-1">愿陽(yáng)光暖一點(diǎn),再暖一點(diǎn),</p><p class="ql-block ql-indent-1">愿日子慢一些,再慢一些,</p><p class="ql-block ql-indent-1">在漫長(zhǎng)的歲月里,</p><p class="ql-block ql-indent-1">愿陪你看一路風(fēng)景,</p><p class="ql-block ql-indent-1">只聞花香,不言悲歡。</p><p class="ql-block ql-indent-1">冬至,愿所有的美好如約而至。</p>