<p style="text-align: center; "><b><font color="#167efb">音樂:松煙如墨</font></b></h3> <h3><b><font color="#39b54a">本期作者:霍慶來、安寧、汴梁閑人、梁園客、永昌居士、金剛石、李永清、如嫣、齊遂林、許日輝、曹海燕。</font></b></h3> <h3><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b>五律九首-無題</b><br></div><div style="text-align: center;"><b>文/霍慶來</b></div><div style="text-align: center;"><b>
(一)
極目孤帆遠,眉峰萬點秋。
天涯煙水闊,郭外暮云稠。
道別情何限,思歸意更幽。
長祈重聚面,踏浪數(shù)沙鷗。</b></div><div style="text-align: center;"><b>
(二)
獨坐意氤氳,絲弦耳畔聞。
幽懷攜翠袖,慨憶伴羅裙。
孰共紅燈暖,誰同綠蟻醺。
離愁何處寄,悵喟望浮云。</b></div><div style="text-align: center;"><b>
(三)
更深枕榻寒,孑影喟衣單。
悵聽饕風(fēng)勁,幽憐鉤月殘。
誰人同把酒,孰個共清歡。
此去千山隔,思君玉淚彈。</b></div><div style="text-align: center;"><b>
(四)
更深霜露冷,竟夜起相思。
顧念同觀月,幽懷共舉卮。
鋪箋心繾綣,弄墨意迷離。
無奈水云阻,千言欲語誰?</b></div><div style="text-align: center;"><b>
(五)
皆言淚水咸,夢里濕衣衫。
孰約同觀月,誰攜共遠帆。
愁看花并蒂,悵聽燕呢喃。
何計消懷緒,相思付墨函。</b></div><div style="text-align: center;"><b>
(六)
孰唱卷珠簾,聽聞愁緒添。
追思同困苦,慨憶共甘甜。
熾愛隨風(fēng)逝,幽懷入夢潛。
三杯忘情酒,喝過痛心尖。</b></div><div style="text-align: center;"><b>
(七)
柔懷何處尋,夢憶淚沾襟。
《紅豆》誰同念,《春思》孰共吟。
聞簫情不已,聽笛意難禁。
舊信頻翻看,壺觴獨自斟。</b></div><div style="text-align: center;"><b>
(八)
山海遙相隔,懷思與日增。
誰人同泛棹,孰個共觀燈。
弄笛情難已,操琴意不勝。
華光如水逝,愛恨本無憑。</b></div><div style="text-align: center;"><b>
(九)
冷雨又敲窗,昏光映臉龐。
無心聞去雁,有意聽鳴蛩。
記夢茶三盞,思懷酒一缸。
鋪箋殷寄語,何日影雙雙?<br></b></div></h3> <p style="text-align: center; "><b>春節(jié)七律十首</b><br></h3><p style="text-align: center; "><b>
1【七律】夢醒有感
</b></h3><p style="text-align: center; "><b>作者:安寧</b></h3><p style="text-align: center; "><b><br></b></h3><p style="text-align: center; "><b>一夢醒來酒尚溫,幾絲焦慮卻無存。
愁消杯底新方法,惑解書中老竅門。
驅(qū)散烏云弦月美,搬開巨石故人恩。
光明大道休猶豫,好事多行是福根。
2【七律】與老友小酌后作<br></b></h3><p style="text-align: center; "><b>作者:安寧</b></h3><p style="text-align: center; "><b>
玲瓏翠竹去年栽,剔透冰花滿石臺。
雪后風(fēng)輕新月現(xiàn),杯中酒好故人來。
半生感悟多真理,徹夜交談老小孩。
自有靈犀休點破,無窮妙趣不須猜。</b></h3><p style="text-align: center; "><br></h3><p style="text-align: center; "><b>七律- 閑詠并次安寧詩韻
文/永昌居士
一片瑯玕隔歲栽,繁枝縟葉掩蒼苔。
風(fēng)搖但引詩情至,雨洗還招酒意來。
夙仰虛懷尊耆老,勤持亮節(jié)育提孩。
俗言且作箴言看,氣正心平不用猜。
3【七律】大雪日外出有作
作者/安寧</b></h3><p style="text-align: center; "><b>
迎風(fēng)楊柳著棉衣,黑犬喬裝白狗肥。
寂寞松林玄鳥絕,尋常巷陌路人稀。
襟懷舒展無悲喜,塊壘消除遠是非。
漫步逍遙冰世界,靈犀一透出重圍。</b></h3><p style="text-align: center; "><b>
4【七律】初九大雪后作
作者/安寧</b></h3><p style="text-align: center; "><b>
滿目蒼茫已大同,紅塵萬物漸相融。
山川帶玉連綿雪,楊柳添衣斷續(xù)風(fēng)。
似有醍醐來化外,再無瓜葛系心中。
湖邊獨自尋真趣,健步當(dāng)車背不弓。
5【七律】大雪日接孩子放學(xué)后偶作
作者/安寧</b></h3><p style="text-align: center; "><b>
鉆進家中熱被窩,任憑窗外大風(fēng)歌。
半生故事長回憶,一首新詩細打磨。
有趣光陰心內(nèi)住,無聊話語耳旁過。
漸知得失皆天意,抖擻精神再上坡。
6【七律】初六大雪
作者/安寧</b></h3><p style="text-align: center; "><b>
夜雪連綿接早晨,紅梅素裹更精神。
漫天飛白山川小,滿院飄香竹柳新。
遍數(shù)千年推酒好,細思萬物是情真。
湖邊信步無羈絆,大野蒼茫獨一人。
7【七律】寫給高三的女兒
作者/安寧</b></h3><p style="text-align: center; "><b>
世間道理本相通,盡在嚴(yán)師教誨中。
放假休追肥皂劇,讀書當(dāng)有古人風(fēng)。
提高魄力開天地,咬緊牙關(guān)得始終。
為父一朝聞喜訊,縱情痛飲狀元紅。
8【七律】春節(jié)閑詠
作者/安寧</b></h3><p style="text-align: center; "><b>
半生得失懶衡量,滾滾紅塵夢一場。
未必懸壺才濟世,由來行善可留芳。
蠶絲枕上詩書滿,楊柳風(fēng)中酒肉香。
醉里乾坤依舊小,心頭無事自洋洋。
9【七律】整理舊照有感
作者/安寧</b></h3><p style="text-align: center; "><b>
照片張張惹淚奔,青春記憶又重溫。
中年怕欠人情債,一世難還父母恩。
霜雪無聲侵鬢發(fā),文章有力觸靈魂。
除開生死皆閑事,未必儒家是獨尊。
10【七律】初十晨作
作者/安寧</b></h3><p style="text-align: center; "><b>
閑暇時常羨佛陀,人生不易總爬坡。
糾纏放下煩憂少,得失看開快樂多。
忘卻機心應(yīng)醉酒,拈來妙句且高歌。
陰晴圓缺無須怨,自有安排莫奈何。<br></b></h3><p style="text-align: center; "><b><br></b></h3><p style="text-align: center; "><b>七律-閑詠并次安寧詩韻
文/永昌居士
欲行禪寺謁彌佗,一路須翻兩道坡。
方丈持簽閑話少,信徒問卜感言多。
人爭合掌呈香火,我自傾身唱佛歌。
道是心誠神便在,從無領(lǐng)會又如何。 <br></b></h3> <h3><div style="text-align: center;"><b>蝶戀花-雪中情人節(jié)
文/汴梁閑人</b></div><div style="text-align: center;"><b>
莫道春風(fēng)才一度,瘦影搖紅,醉眼忘歸路。</b></div><div style="text-align: center;"><b>夢里黃河披玉素,醒來不見蜂腰舞。</b></div><div style="text-align: center;"><b>
漏盡填詞難自悟,搜盡枯腸,筆拙相思苦。</b></div><div style="text-align: center;"><b>忽報梨花開萬樹,琴心愿共詩情處。<br></b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>七律-冬夜
汴梁閑人
臨窗苦讀付東流,忍見青絲變白頭。
五十周年下鄉(xiāng)祭,半生漢制上山憂。
尋真未果隨朱墨,結(jié)社那堪跨紫騮。
踏雪呼朋圖一醉,詩家寫盡女兒愁。<br></b></div><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b><br></b></div><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b>七律-無題</b><br></div><div style="text-align: center;"><b>文/汴梁閑人
一場春夢未糊涂,試問秋翁老去無。
半世才華迷翰墨,平生志趣付屠蘇。
空憐月貌成流水,不見冰心在玉壺。
獨對青燈難入寐,梅花落處盡荒蕪。
七律-次韻 汴梁閑人</b></div><div style="text-align: center;"><b>永昌居士</b></div><div style="text-align: center;"><b>
崔翁酒事豈糊涂,若有茅臺不說無。
除夕未曾烹玉饌,新元篤定飲屠蘇。
閑行水畔風(fēng)搖柳,醉臥花間月照壺。
況且詩心仍未老,沉吟尤愛對青蕪。 <br></b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>七律-次韻崔新玉老師
如嫣</b></div><div style="text-align: center;"><b>
落花寂寂嘆歸涂,心事千重淚已無。
欲問長愁何日去,不知大夢幾時蘇。
半生雅興邀風(fēng)月,一曲高吟對玉壺。
皆道多情傷綠鬢,誰憐孤影鎖寒蕪。</b></div></h3> <h3><div style="text-align: center;"><b>七律 情人節(jié)感吟
梁園客</b></div><div style="text-align: center;"><b>
雪飛一夜浥輕塵,盤點平生皆苦辛。
年少誰無攀桂夢,老來自憶看花人。
匆忙歲月多過客,險惡江湖乏至親。
往事回眸煙雨淡,憑欄把酒豈當(dāng)真。<br></b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>七律 雪阻情人節(jié)感吟
梁園客</b></div><div style="text-align: center;"><b>
風(fēng)雪交加難出門,梅花朵嫩尚精神。
娛親獨羨老萊子,失意常懷初戀人。
檢點生平情至善,保持本性璞歸真。
莫愁今日冰遮路,雁影南回又是春。<br></b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>七律 新年歸家有吟
梁園客</b></div><div style="text-align: center;"><b>
訪親回轉(zhuǎn)踏歸途,云伴斜陽野草枯。
彎道繞村溪水急,東風(fēng)隔岸杏苞蘇。
烏啼忽憶曾追夢,酒醒翻然豈有圖。
修路架橋何日止,田園連片盡荒蕪。<br></b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b>七律 春雪</b></div><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b> 梁園客</b></div><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b><br></b></div><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b>白絮姍姍入汴京,漫天飛舞悄無聲。</b></div><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b>郊原十里鋪銀毯,巷陌千門堆素瓊。</b></div><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b>卻愛梅林冰蕊瘦,猶憐竹葉雪痕清。</b></div><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b>開窗迎面來春訊,瑞氣氤氳繞宅生。</b></div><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>七律 新年探母感吟
梁園客</b></div><div style="text-align: center;"><b>
又歸故里探娘親,和煦陽光已是春。
遙望麥苗田隴綠,仰看村景柳芽新。
凌風(fēng)長嘯過高鐵,拱手拜年來近鄰。
發(fā)小重逢同覺老,何時變作白頭人。<br></b></div></h3> <h3><div style="text-align: center;"><b>七律 人日聚會崔九齋
金剛石
<br></b></div><div style="text-align: center;"><b>(一)
融融暖氣散陰霾,聚會東郊崔九齋。
換盞推杯呈好漢,燒葷炒素缺荊釵。
幾盅純釀腦瓜亂,滿座春風(fēng)心境佳。
主客俱為酒迷瞪,歪身一臥鼻鼾偕。<br></b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>(二)
新玉家中酒菜香,人人臉上泛紅光。
京腔一曲驚賓客,妙語三番詠鳳凰。
友誼長如松與柏,詩詞偏愛宋和唐。
消魂之處君應(yīng)記,雅韻何需美女妝。<br></b></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><b>(三)
望族名門新玉郎,今生堪比往生強。
雖含崔護風(fēng)流骨,怎覓桃花濃郁香。
心亂常思嬌楚女,眼昏胡看俏徐娘。
三千粉黛難懷抱,只得金尊醉一場。<br></b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>七律-和眾詩友
文/汴梁閑人
己亥新年午宴香,回沙酒暖少春光。
金剛提筆思云雨,張客貪杯念鳳凰。
句有梅蘭融窈窕,言逢竹菊愈荒唐。
四條漢子消魂處,獻律佳人畫淡妝。<br></b></div><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b><br></b></div><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b>【七律】與汴梁閑人三位老師飲后作</b><br></div><div style="text-align: center;"><b>作者/安寧</b></div><div style="text-align: center;"><b>
崔老相邀情意真,高朋歡聚滿堂春。
醬香撲鼻金沙酒,豪氣沖天白發(fā)人。
脫俗詩詞含哲理,無邪話語笑紅塵。
安居一處何言小,自有梅花做比鄰。<br></b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>七律 答崔齋歡聚
梁園客</b></div><div style="text-align: center;"><b>
高朋歡聚笑聲揚,祝賀新年添吉祥。
玉液盈樽邀客飲,佳肴滿席請君嘗。
過庭豪語詩情恰,入室春風(fēng)酒興長。
歲月悠悠人益壽,今宵沉醉又何妨。<br></b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>開封詩友崔府相聚唱和
如嫣</b></div><div style="text-align: center;"><b>
邀來詩友聚崔門,雅意濃濃酒正溫。
雪后梅花渾未落,杯中歲月亦堪存。
今宵一醉還憐我,他日千篇可養(yǎng)尊。
情寄云天無寂寞,輕吟漫和最消魂。<br></b></div></h3> <p style="font-size: 17px; font-weight: bold; text-align: center;"><b>七律-偶得六章</b></h3><div style="text-align: center;"><h3><span style="font-size: 17px;"><b>永昌居士</b></span></h3><span style="font-size: 17px;"><b>
(一)
誰持簫管石橋東,三弄梅花入晚風(fēng)。
瀲滟波光人繾綣,婆娑樹影月朦朧。
一聲驚鳥鳴高樹,幾粒寒星綴遠空。
如此良宵莫孤負(fù),鋪箋走筆寫蒿蓬。
(二)
登上髙樓眺大荒,流溪宛轉(zhuǎn)入蒼茫。
親情可越三生界,別緒難回百折腸。
一卷詩書彰善惡,千秋世事話炎涼。
禪音喚轉(zhuǎn)沉沉夢,醒處方知是故鄉(xiāng)。
(三)
獨坐青磯看水流,幾條魚仔意悠悠。
塘蘆未見新芽冒,岸柳還無嫩葉抽。
青壯辭鄉(xiāng)尋富貴,老衰守宅盼豐收。
平凡歲月仍如昔,叵奈新愁疊舊愁。
(四)
慣愛湖邊聽鳥聲,每聞杜宇動心旌。
花前月下當(dāng)年影,水畔田間此日情。
垂釣青磯聞燕語,棹舟碧水履鷗盟。
休言野老枯如草,若遇春風(fēng)綠葉生。
(五)
粼波倒映柳絲條,上有浮云夕日燒。
獲葦橫陳遮釣叟,亭臺直對現(xiàn)垂髫。
百年安泰三時夢,一縷相思二尺簫。
仰首蒼天情萬里,東園獨坐憶華韶。
(六)
滟滟清波跨石橋,憑欄望斷水迢迢。
梅園已見花枝艷,柳岸依然樹葉凋。
老叟扶藜唯寂寞,野禽啄草樂逍遙。
</b></span><h3><span style="font-size: 17px;"><b>新年送走親情淡,剩有離愁慢慢消。</b></span></h3><h3><span style="font-size: 17px;"><b><br></b></span></h3><h3><b>【鷓鴣天】雜詠
永昌居士
〈一〉
夢在新年喜慶中,問誰悟得水流東。
題詩可錄檐前雨,酌酒難邀戶外風(fēng)。
排寂寞,養(yǎng)疏慵,隔窗閑對小梅紅。
行文豈怕遭嗤點,處世情懷各不同。
〈二〉
道是年深念故鄉(xiāng),諸多往事總難忘。
千般樂事懷中揣,一份悲情肩上扛。
聽冷雨,對寒釭,樽前易動九回腸。
頑疴已誤迎春事,紙上唯留字幾行。
〈三〉
月掛東梢似玉鉤,寂聊欲解坐樓頭。
昨天素雪紛紛灑,今日彤云默默收。
情似水,意如舟,纏綿思緒憶同儔。
緣生緣滅無窮盡,莫向人前問比丘。
〈四〉
獨坐湖邊沐晚晴,風(fēng)兒細細送芳馨。
粼波起伏殘陽染,畫楫依稀老眼凝。
鷗鷺舞,雀鶯鳴,廊橋上有麗人行。
老夫擬作黃昏頌,且向梅花問幾聲。
〈五〉
夕日斜暉灑竹林,園亭小坐費沉吟。
一溪碧水穿平野,萬朵紅霞接遠岑。
期瑞雪,盼甘霖,城鄉(xiāng)父老乃同心。
</b></h3><h3><b>四時農(nóng)事春為首,莫使高歌空好音。 </b></h3></div> <p style="text-align: center; "><b>七律 翰園燈會
金剛石
翰園連日扮新妝,七色燈光映月光。
洪福門中財?shù)摑M,清波水面彩舟忙。
降龍那吒顯豪氣,求學(xué)孩童誦錦章。
再現(xiàn)東京華麗景,千年倏忽已滄桑。<br></b></h3><p style="text-align: center; "><b><br></b></h3><p style="text-align: center; "><b>七 律 春夜喜雪
金剛石
夜闌瓊玉落頻頻,拂曉城鄉(xiāng)遍地銀。
寂寂園林人罕至,漫漫寰宇氣清新。
寒天惟覺詩書樂,佳節(jié)更知朋友親。
瑞雪和風(fēng)吉祥兆,金尊美酒慶開春。<br></b></h3><p style="text-align: center; "><b><br></b></h3><p style="text-align: center; "><b>七律-逢雪家中練球</b><br></h3><p style="text-align: center; "><b> 金剛石
雪天無法出門游,獨習(xí)乒乓登小樓。
直練側(cè)身橫走步,先行弧線后狂抽。
房前玉蝶紛紛下,頭上晶珠緩緩流。
打罷骨筋皆活順,再逢球友勝三籌。</b></h3> <h3><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b>五律?詠春</b><br></div><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b>文/李永清</b></div><div style="text-align: center;"><b>
律回驚草木,日暖照溪亭。
橫蠟香還艷,垂絲軟欲青。
雪殘林靜美,水寂氣空靈。
慣看風(fēng)花事,笑談枯與榮。<br></b></div></h3> <h3><div style="font-weight: bold; text-align: center;"><b>七律.悟禪</b><br></div><div style="text-align: center;"><b>如嫣
香燈昏暗夜蕭條,靜守流年暮與朝。
獨坐禪中心自淡,相看物外俗全消。
一花一木因緣淺,三世三生幻夢遙。
久悟紅塵終是客,浮云散盡見清霄。<br></b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>七絕-春日閑吟
如嫣</b></div><div style="text-align: center;"><b>
一簾幽夢幾人知,攜酒邀君醉莫辭。
懶把閑愁重檢點,遣來春色作新詩。
七絕-春節(jié)親朋相聚有吟
如嫣</b></div><div style="text-align: center;"><b>
親朋相聚語如泉,訴盡相思幾萬箋。
唯許春來人更好,舉杯再續(xù)此生緣。<br></b></div></h3> <p style="text-align: center; "><b>新宋詞五首 </b></h3><h3><div style="text-align: center;"><b>文/齊遂林</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><b><div style="text-align: center;"><b>1【春意深】贈農(nóng)友張建平 </b></div></b></h3><h3><b><br></b></h3><h3><b> 軟語說三分。七分留與會心人。每逢屈辱嫣然笑,對鏡,柳眉雙掃點絳唇。唇上春意深。</b><br></h3><h3><b>
步履總殷勤。偏是雨中抖精神。傘下旗袍花一朵,微綻,不讓歲月染浮塵。蜂蝶躲紛紛。</b></h3><h3><b>
<div style="text-align: center;"><b>2【少年時】憶下鄉(xiāng)歲月 </b></div></b></h3><h3><b>
蓖麻叢中挖渠,驚雀紛飛歡笑。捋一把夕陽洗臉,瞥誰秋波暗送,毛巾一擲狂跑。更恨蛙鼓無賴,卻將芳心,敲與惶惶翠鳥。</b></h3><h3><b>
少年好。憑他文革胡鬧。惡作劇里唱豐富,嚇人蟒蛇掖草帽。青果偷,墻根尿。素面朝天,嫁娶不知花轎。如今膝下子孫,只在網(wǎng)上尋找。</b></h3><h3><b>
<div style="text-align: center;"><b>3【大年調(diào)】 </b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div> 壓歲包開滿地紅。低眉賀歲,大街小巷跑童聲。簾垂彩霞縷縷,沿路楊柳初青。楹聯(lián)新意聽雞啼,玉犬叼禮品,叩門輕輕。</b></h3><h3><b>
年味濃。五洲珍肴一桌聚,堪比舊時皇宮。日出三竿人已醉,老翁拄杖倚頑童。忽有碧眼訊故居,遙指擎天古槐,隱隱絲竹鳴。</b></h3><h3><b>
<div style="text-align: center;"><b>4【春之韻】觀中國詩歌春晚開封分會場 </b></div></b></h3><h3><b>
楊柳枝下涌暗香,東風(fēng)舞新裝。水袖飛,蘭指忙。造型百變,紈扇花傘次第,穿梭霓虹明滅光。側(cè)屏三疊鳴鐘磬,大屏風(fēng)云詭異,艮岳破空,繞黃水湯湯。小御巷旁胭脂河,宮娥對波細打量。龍舟銜尾緩緩,絲竹疾按悠揚。幽暗處,微信匆匆過大江。</b></h3><h3><b>
開場古韻厚,漸入今韻強。時空轉(zhuǎn)換豪情,一渠六湖杏花黃。十一橋邊街舞鬧,御河鋪展玉帶,煙霞裊裊水茫茫。行云悠閑繞鐵塔,蒹葭逶迤翠鳥藏。八朝矗立聳盛世,登場老少詩意狂。丹田金聲玉振,此起彼伏昂揚。不覺暮色籠萬戶,玉犬繞膝吠,酒幌影亂壺觴。</b></h3><h3><b>
<div style="text-align: center;"><b>5【相對調(diào)弦】致恩惠樹忠夫婦 </b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div> 花月下,相對調(diào)弦。五音少年事,老來隨心彈。二胡捻起,臂彎跑馬;中阮聲柔,蜂鳥棲肩。最是外孫無賴,手機偷拍圈里傳。</b></h3><h3><b>
悠閑。笑海鷗東去又還,追魚蝦與浪糾纏。春蟲唧唧淺草里,裊裊旋律繞華鬢,樂其間。是非早已打發(fā)去,雙雙牽手云海邊。</b><br></h3> <h3><div style="text-align: center;"><b>七言詩《己亥大年初五遣懷》十二首</b></div><div style="text-align: center;"><b>文/許日輝
(一)
豬肥歲滿笑迎春,正月風(fēng)馨氣象新。
禮炮煙花延喜慶,大年初五接財神。
(二)
曼舞歌聲樂九天,神州鼎沸慶豬年。
同春萬戶財神接,致富安康福壽全。
(三)
初五財神降世間,福盈恭敬逐開顏。
禮花鞭炮祥云駕,滿面春風(fēng)醉我還。
(四)
新年祝語一聲聲,正月春風(fēng)依舊晴。
喜接財神初五日,亥年心想事先成
(五)
今日財神喜到家,春風(fēng)又綠映紅霞。
人情似酒心先醉,盡飲千杯夕影斜。
(六)
恭賀聲中祝福真,千家喜笑納財神。
人豐物象清和景,破五今朝又一春。
(七)
麗日東風(fēng)舊歲辭,金豬賀喜賦春詩。
亥年初五財神到,借此普天同慶時。
(八)
大年初五喜重重,瑞福臨門財運通。
如意千家心事順,高歌己亥展圖鴻。
(九)
物華天寶眾門春,煮酒斟茶敬財神,
禁忌解除初五破,民歡國盛景和新。
(十)
柳嫩梅香萬象新,氣和初五醉陽春。
東風(fēng)浩蕩招財路,吉瑞逢迎幸福人。
(十一)
破五招財富貴臨,春聲綻唱百佳音。
詩思潮涌歌一曲,四海升平美韻吟。
(十二)
春風(fēng)一夜送財來,萬戶千門破五開。
紫氣煙花楊柳岸,李桃芳草掩亭臺。<br></b></div></h3> <p style="text-align: center; "><b>木棉花</b><br></h3><p style="text-align: center; "><b> 文/曹海燕
春節(jié)喊你回家
是媽媽站在凄風(fēng)中
向天下所有兒女
想說的最溫暖的心里話
大年初一那天
東方還沒有映出朝霞
媽媽就陪著鞭炮聲
煮沸了一鍋熱騰騰的餃子
庭院里的木棉樹
綻出殷紅殷紅的花
與門框上的春聯(lián)交相輝映
染紅了媽媽的臉頰
鮮花盛開在
挺直的樹冦上
春風(fēng)得意馬蹄疾
頷首微笑繪出一幅最美的畫
歲月溫柔了時光
闔家團圓的幸福時刻
南來北往的游子們
臉上都掛著喜悅的淚花
木棉花就要謝了
春天的腳步踢醒沉睡的芽
成千上萬的游子們
又要追夢博擊走天涯<br></b></h3>