<p class="ql-block">《春日游南昌人民園》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">晨霧未散時走進(jìn)公園</p><p class="ql-block">露珠在石徑上繡著春痕</p><p class="ql-block">白櫻花輕輕搖曳枝頭</p><p class="ql-block">風(fēng)起時飄落幾瓣純真</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">山茶花開得熱烈如火</p><p class="ql-block">朱紅花瓣灑滿青苔階</p><p class="ql-block">石拱橋邊家雀啁啾</p><p class="ql-block">雛鳥聲驚碎水面云影</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">我坐在常坐的那長椅上</p><p class="ql-block">樟樹蔭遮住半身光影</p><p class="ql-block">竹影在腳邊輕輕搖晃</p><p class="ql-block">且將春色攝入我鏡頭中</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">春風(fēng)拂過古亭飛檐</p><p class="ql-block">長椅木紋刻著歲月痕</p><p class="ql-block">磚縫里鉆出幾株野花</p><p class="ql-block">蝴蝶翩躚掠過眼前</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">合眼聽風(fēng)穿過竹林</p><p class="ql-block">不知名小花靜靜綻放</p><p class="ql-block">春天最安靜的注腳</p><p class="ql-block">在這園中虛度光陰</p> <p class="ql-block">行香子·南昌人民公園春景</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">幽境清新,人跡還勻。恰初春、復(fù)往園門。櫻花似雪,木蘭如焚。正茶花艷,亭臺古,拱橋新。</p><p class="ql-block">徘徊許久,時光偷盹。任清風(fēng)、漫撫衣巾。湖光入鏡,景色怡神。攝幾分春,幾分韻,幾分真。</p>